Οταν ο 45χρονος, τότε, Αλεξ Φέργκιουσον αναλάμβανε στις 26 Νοεμβρίου του 1986 την προπονητική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν ήταν παρά ένας καλός προπονητής που έδινε υποσχέσεις με την πορεία του, από το 1978 με την Αμπερντίν, μια ομάδα που βρισκόταν πάντα στη σκιά των μεγάλων του σκωτσέζικου πρωταθλήματος, Σέλτικ και Ρέιντζερς. Με τον Φέργκιουσον όμως στο τιμόνι της η Αμπερντίν όχι μόνο μετεξελίχθηκε σε κυρίαρχη δύναμη στη Σκωτία (3 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα Σκωτίας και ένα Λιγκ Καπ), αλλά πάτησε και την ευρωπαϊκή κορυφή κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Σούπερ Καπ Ευρώπης το 1983. Με τις περγαμηνές αυτές σαν διαβατήριο ο Φέργκιουσον εισήλθε στο «Θέατρο των Ονείρων» (Ολντ Τράφορντ) για να αλλάξει την ιστορία όχι μόνο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά και ολόκληρου του αγγλικού ποδοσφαίρου. Παρ’ όλες τις υποσχέσεις που πιθανόν έδιναν οι επιτυχίες του στο τιμόνι της Αμπερντίν (είχε ξεκινήσει την προπονητική καριέρα του στις «μικρές» Ιστ Στίρλινγκσαϊρ και Σεντ Μίρεν) ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο 45χρονος Σκωτσέζος θα εξελισσόταν σε έναν ζωντανό θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου κατακτώντας με τους «Κόκκινους Διαβόλους» 38 τίτλους, αγγλικούς, ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους.
Το 1986 η Γιουνάιτεντ ζούσε υπό την… μπότα της κυριαρχίας της Λίβερπουλ που κυριαρχούσε στην Πρέμιερ Λιγκ έχοντας κατακτήσει ήδη 16 τίτλους έναντι μόλις 7 της ομάδας του Μάντσεστερ. Στο τέλος της προπονητικής καριέρας του ο σερ (από τον Ιούνιο του 1999) Αλεξ Φέργκιουσον αφήνει την ομάδα του με 20 τίτλους Πρέμιερ Λιγκ, ενώ η μεγάλη αντίπαλος Λίβερπουλ έχει κολλήσει στους 18, με τον τελευταίο στο μακρινό 1990. Παράλληλα έχει προσθέσει δύο τρόπαια Τσάμπιονς Λιγκ (το 1999 στη χρονιά του τρεμπλ και το 2008) στο μοναδικό κύπελλο Πρωταθλητριών που είχαν οι Κόκκινοι Διάβολοι από το 1968.
Ο δρόμος του σερ Αλεξ προς την επιτυχία δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Τα πρώτα χρόνια στο Ολντ Τράφορντ ήταν δύσκολα και ο Φέργκιουσον έπαιξε ορισμένες φορές το κεφάλι του κορόνα – γράμματα. Ο πεισματάρης Σκωτσέζος όμως δικαιώθηκε με την πάροδο των χρόνων. Για να κατακτήσει όμως το πρώτο του τρόπαιο, το Κύπελλο Αγγλίας, χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια από την άφιξή του στο Μάντσεστερ, ενώ ο πρώτος τίτλος πρωταθλήματος «καθυστέρησε» επτά ολόκληρα χρόνια.
Για να έρθει όμως ήταν αναγκαία η συμβολή ενός Γάλλου, του Ερίκ Καντονά. Ο γάλλος επιθετικός που είχε μετακομίσει από τη Γαλλία στην Αγγλία για χάρη της Λιντς πείθεται το 1992 από τον Φέργκιουσον να μεταγραφεί στη Γιουνάιτεντ. Μια κίνηση που έμελλε να αλλάξει όχι μόνο το στυλ της Γιουνάιτεντ αλλά και την ιστορία της. Στο τέλος της σεζόν, με τον Καντονά στη σύνθεσή της, η ομάδα του Φέργκιουσον κατακτά το πρωτάθλημα, το πρώτο της έπειτα από 26 χρόνια!
Μετά το πρώτο πρωτάθλημα, της εποχής Φέργκιουσον, οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη και ο οραματιστής προπονητής εδραιώνει τη θέση και μεταβάλλεται σε αφεντικό της ομάδας. Δίνει ιδιαίτερο βάρος στις ακαδημίες και στα φυτώρια, είναι δίκαιος και απαιτητικός με όλους τους παίκτες, δεν κάνει χατίρια στους σταρ της ομάδας (είναι γνωστό το επεισόδιο με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ που του πέταξε ένα παπούτσι στο κεφάλι επειδή είχε παίξει άθλια σε ένα ματς), προσπαθεί να διαπαιδαγωγήσει τους νεαρούς αστέρες (ο Ράιαν Γκιγκς αποκάλυψε ότι όταν με το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιό του στα 19 του χρόνια έσπευσε να αγοράσει πολυτελές αυτοκίνητο ο Φέργκιουσον τον διέταξε το πουλήσει αμέσως). Ταυτόχρονα, γνωρίζει να χειρίζεται με έξυπνο τρόπο τα media και να βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο. Δεν διστάζει να κοντραριστεί με αντίπαλους προπονητές (ιδιαίτερη «αδυναμία» του ο Αρσέν Βενγκέρ της Αρσεναλ) ή και να αναγνωρίσει την αξία τους, όπως στην περίπτωση του Μουρίνιο και του Γκουαρδιόλα. Ο Φέργκιουσον αποτελεί δίχως άλλο την επιτομή της έννοιας του μάνατζερ στον κόσμο του ποδοσφαίρου.
HeliosPlus
