Εχουν περασει κιόλας τεσσερα χρόνια από εκείνο το βράδυ που ένα πέπλο απογοήτευσης απλώθηκε σε σύσσωμο το μουσικόφιλο κοινό της Αθήνας. Η τότε προγραμματισμένη συναυλία των Depeche Mode ακυρώθηκε. Οι φήμες έκαναν λόγο αμέσως για παλιούς δαίμονες που επέστρεψαν και κακές συνήθειες που επανήλθαν. Ο Ντέιβ Γκάχαν είχε άλλωστε πλούσιο βιογραφικό σε καταχρήσεις και υπερβολές. Φημολογείται ότι το 1995 είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Μόλις συνήλθε μπήκε σε κλινική αποκατάστασης και απεξάρτησης για να ξεπεράσει τον εθισμό του στην ηρωίνη. Δέκα χρόνια μετά, το 2005, ήταν ένα διαζύγιο που τον έσπρωξε στην αγκαλιά του αλκοόλ. Δυσκολεύτηκε, αλλά το ξεπέρασε. Αυτό, όμως, που το 2009 τον κράτησε εκτός σκηνής εκείνη τη νύχτα δεν είχε, άμεση τουλάχιστον, σχέση με κάποια αυτοκαταστροφική τάση του. Ενα όγκος που εντοπίστηκε στο συκώτι του τον υποχρέωσε να επιστρέψει εσπευσμένα στη βάση του, τη Νέα Υόρκη, για θεραπεία.
Πέρασε χρόνο με τη γυναίκα και τα παιδιά του, αυτό που εκεί αποκαλούν «quality time», ηρέμησε για λίγο καιρό και αποφάσισε, με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού του, να συνεχίσει την περιοδεία που άφησε στη μέση, την τουρνέ με αφορμή την κυκλοφορία του «Sounds of the Universe». Το Tour of the Universe ξεκίνησε το 2009, ολοκληρώθηκε το 2010, και στο πλαίσιό του οι Depeche πραγματοποίησαν 142 εμφανίσεις, πουλώντας περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια εισιτήρια. Τώρα, λίγο μετά την κυκλοφορία του στιβαρού, καλογραμμένου «Delta Machine», ο Γκάχαν και η παρέα του θα έχουν τη δυνατότητα να αποζημιώσουν όσους είχαν πικραθεί τότε. Στις 10 Μαΐου οι Depeche Mode επιστρέφουν στην Ελλάδα για μία συναυλία, τη δεύτερη της περιοδείας τους – μετά το Τελ Αβίβ, όπου θα εμφανιστούν στις 7 Μαΐου. Θα δώσουν 34 συναυλίες σε 25 ευρωπαϊκές χώρες, προτού συνεχίσουν την περιοδεία τους στη Βόρεια Αμερική.
Ο «τρίτος άνθρωπος» των DM
«Συνειδητοποιούμε ότι το τελευταίο μας άλμπουμ ακούγεται πολύ ωραίο στο live, εν αντιθέσει με το προηγούμενο, και είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτό, θα παίξουμε, φυσικά, και παλαιότερα κομμάτια, κάποια από τα οποία δεν έχουμε παρουσιάσει ζωντανά εδώ και πολλά χρόνια. Αλλάζουν συνέχεια τα αγαπημένα μου κομμάτια από το καινούργιο άλμπουμ. Αυτές τις ημέρες μου αρέσει το “Heaven”, είναι πολύ ροκ η ζωντανή εκτέλεσή του». Τάδε έφη Αντι Φλέτσερ, ο «τρίτος άνθρωπος» στο μουσικό σχήμα που ακούει στο όνομα Depeche Mode – για τους φίλους DM –, το μοναδικό μέλος τους που δεν έχει γράψει ποτέ τραγούδι για το συγκρότημα. Στο παρελθόν δημοσιογράφοι έχουν υπάρξει δηκτικοί σχετικά με τον ρόλο του στην κατανομή εργασίας της μπάντας, στο περιοδικό «Rolling Stone» είχε γραφτεί μάλιστα το 2005, μέσες-άκρες, ότι ο Φλέτσερ δεν παίζει κανέναν δημιουργικό ρόλο, απλώς εμφανίζεται πλάι στον Ντέιβ Γκάχαν και στον Μάρτιν Γκορ για να ποζάρει στους φωτογράφους και να παραλαμβάνει τις επιταγές του. Οπως πάντα, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο Φλέτσερ δεν θεωρείται κανένας μουσικός υψηλού διαμετρήματος – παίζει, ας πούμε, keyboards και λίγο μπάσο, όμως δουλεύει σκληρά σε παρασκηνιακό επίπεδο, κανονίζει πολλές από τις δουλειές τους, ανακοινώνει τα νέα τους και, φυσικά, δίνει συνεντεύξεις όπου, κρίνοντας από την προσωπική εμπειρία μου, φροντίζει να επαναλαμβάνει κλισέ, δεν εκπλήσσει, δεν προσπαθεί να είναι πρωτότυπος ή ενδιαφέρων, κάνει απλώς καλά τη δουλειά του. Καταλαβαίνεις, δηλαδή, ότι δεν μιλάς με έναν καλλιτέχνη, αλλά με έναν καλό μάνατζερ. Δεν είναι μικρό πράγμα, μολονότι δεν πρόκειται και για κάποια συναρπαστική εμπειρία.
Στο διάλειμμα μιας πρόβας για την περιοδεία τους τον ρώτησα τι είναι αυτό που τους δίνει τη δύναμη να συνεχίζουν έπειτα από τόσα χρόνια: «Δεν γνωρίζω. Είναι σαν όνειρο για εμάς, σαν να μη συμβαίνει στ’ αλήθεια το ότι είμαστε εδώ, 30 χρόνια μετά, κυκλοφορούμε νέα άλμπουμ, δίνουμε συναυλίες. Αν μας έλεγε κάποιος ότι πρέπει να τελειώσει όλο αυτό τώρα, θα στενοχωριόμασταν πολύ. Εχουμε, βέβαια, περάσει φάσεις πολύ χειρότερες και καταφέραμε να επιβιώσουμε. Δεν γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά βρισκόμαστε σε μια πολύ καλή στιγμή». Εκείνοι που μοιάζει να έχουν εμπνευστεί τόσο από τις σκοτεινές έξεις, κατά πόσο μπορούν να βασιστούν στην κατασταλαγμένη ωριμότητα για να τους δείξει τον δρόμο προς τη δημιουργικότητα; «Η ωριμότητα συνεπάγεται και περισσότερη σοφία, και ας χάνονται, βέβαια, η ενέργεια και ο ενθουσιασμός. Κάποτε όλα μας φαίνονταν συναρπαστικά, τα ταξίδια, η γνωριμία με νέους ανθρώπους… Τώρα κουραζόμαστε πιο εύκολα, όμως καταλαβαίνουμε και περισσότερα ο ένας για τον άλλον».
«Υστερία» και πολιτική
Μοιραία αναρωτιέται κανείς πώς εξελίσσεται η σχέση ανθρώπων που συνεργάζονται στενά για 30 χρόνια. Εχουν βαρεθεί καθόλου ο ένας τον άλλον; Συγκρούονται ποτέ; «Υπάρχει ανάμεσά μας μια σχέση σχεδόν ηλεκτρική, η οποία διατηρεί την έντασή της, παρά το πέρασμα του χρόνου, και είναι απαραίτητη, οι διαφωνίες είναι χρήσιμες ώστε να υπάρχει εξέλιξη. Είμαστε τυχεροί διότι προερχόμαστε όλοι από το ίδιο περιβάλλον και μοιραζόμαστε πολλά κοινά, μια αίσθηση του χιούμορ πανομοιότυπη, για παράδειγμα, κάτι που μας γλιτώνει από πολλές πιθανές παρεξηγήσεις». Η επόμενη λογική απορία είναι αν θα είχαν την ίδια λύσσα να πετύχουν, την ίδια ανάγκη να ξεφύγουν από το Μπάσιλντον, τη μικρή πόλη στην οποία μεγάλωσαν, αν ήταν σήμερα έφηβοι. Και, αν ναι, θα τα κατάφερναν; «Αν μιλάμε για τη μουσική, είναι πιο δύσκολα τα πράγματα σήμερα για τα καινούργια γκρουπ. Οι πωλήσεις έχουν πέσει και οι δισκογραφικές δεν βοηθούν. Το Internet έχει τη θετική πλευρά του, αφού εύκολα μπορείς να γίνεις σχετικά γνωστός, αλλά δημιουργεί και προβλήματα, ένα από τα οποία είναι ότι δεν έχεις τη δυνατότητα να βγάλεις χρήματα από τις ηχογραφήσεις σου. Εμείς ξεκινήσαμε παίζοντας σε μικρά κλαμπ και νομίζω ότι βρεθήκαμε ευνοημένοι σε μια περίοδο που μας επέτρεψε να εκμεταλλευτούμε τον τρόπο με τον οποίο διακινούνταν παραδοσιακά η μουσική, αλλά και τα καλά της μοντέρνας εποχής, την παντοκρατορία του MTV φέρ’ ειπείν».
Τα μέλη των Hysterika, του εγχώριου φαν κλαμπ τους, είναι από τους πιο φανατικούς θαυμαστές τους παγκοσμίως. Ο Αντι Φλέτσερ δεν έχει μια συγκεκριμένη ερμηνεία για τη λατρεία που εισπράττουν από κάποιους συμπατριώτες μας: «Εχω γνωρίσει πολλούς Ελληνες που ανήκουν στο φαν κλαμπ μας και τους συμπαθώ πολύ. Είναι πολύ καλά παιδιά. Δεν θα μπορούσα να μιλήσω για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που καθιστούν τη μουσική μας αγαπητή στο ελληνικό κοινό – δεν ήταν κάτι που σχεδιάσαμε. Πιστεύω ότι οφείλεται στο γεγονός ότι δεν προσπαθήσαμε ποτέ να μιμηθούμε κάποιον, προσφέραμε έναν αυθεντικό, εναλλακτικό χαρακτήρα που πήγαινε κόντρα στο mainstream ρεύμα». Οι Depeche Mode, παρά τον σκληρό ήχο τους, διακρίνονται από μια σχετικά απολιτίκ στάση. Θα έγραφαν ποτέ τραγούδια με ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα; «Δεν γράφαμε ποτέ τραγούδια με κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα, γράφαμε για τον έρωτα ή την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και δεν θα θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα, για παράδειγμα, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, ότι υπάρχει υψηλό ποσοστό ανεργίας, ότι πολλοί περνούν δύσκολα. Προσωπικά, ελπίζω όλα να πάνε καλύτερα, είναι πολύ λυπηρό οι νέοι άνθρωποι να μην έχουν διέξοδο».
*Οι Depeche Mode θα εμφανιστούν την Παρασκευή 10 Μαΐου στο TerraVibe Park
**Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 4 Μαΐου 2013