Οι αναφορές αυτές εγείρουν νέα ερωτήματα για την ασφάλεια των επικοινωνιών στη χώρα μας και τη διαρκή δράση των υποκλοπέων. Και αυτό ύστερα και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων ως και την περίοδο 2007-2008 από τα ίδια πρόσωπα που συμμετείχαν στο σκάνδαλο υποκλοπών του 2004.
Οπως αναφέρθηκε, «διαπιστώθηκαν παρεμβάσεις σε τέσσερις εκτάκτους ελέγχους σε ισάριθμους παρόχους τηλεφωνίας». Οπως είπε στέλεχος της ΑΔΑΕ που συμμετείχε σε σχετικούς ελέγχους, «τα ευρήματα ήταν αναιτιολόγητες προσβάσεις στο σύστημα όπου φυλάσσονται τα στοιχεία επικοινωνίας. Ακόμη διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν παρακολουθήσεις χωρίς τα απαραίτητα βουλεύματα».
Τα στελέχη της ΑΔΑΕ σημείωσαν ότι «έχουν κληθεί οι συγκεκριμένες εταιρείες να δώσουν εξηγήσεις γι’ αυτές τις ύποπτες ενέργειες, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να έχει συμβεί κάτι τέτοιο».
Από την άλλη πλευρά, στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. αναφέρουν ότι «μια τέτοια απαγόρευση θα ήταν οδυνηρή για τις αστυνομικές έρευνες. Η χωρική παρακολούθηση δεν αφορά υποκλοπές στους κατοίκους των οικοδομικών τετραγώνων. Απλώς, όταν σημειώνεται μια εγκληματική ενέργεια σε κάποια περιοχή της Αθήνας, ζητούμε τη λίστα όλων των κλήσεων που έγιναν σε μια ευρύτερη περιοχή γύρω από το σημείο αυτό, προκειμένου να εντοπισθούν ύποπτες κλήσεις που μπορεί να έχουν γίνει από τους δράστες της επίθεσης. Αυτή η τακτική της σάρωσης των κινητών σε μια περιοχή έχει βοηθήσει στην εξιχνίαση πολλών περιπτώσεων. Εμείς δεν ακούμε τα τηλέφωνα των πολιτών σε αστικές περιοχές».
Ζητείται, μεταξύ άλλων, να μπουν κάμερες σε όλες τις εταιρείες ταχυμεταφορών, καθώς και να υπάρχει και δεύτερο αποδεικτικό στοιχείο, πέρα από την ταυτότητα του αποστολέα του δέματος. Ακόμη, ζητείται να υπάρξει έλεγχος όλων των ταχυδρομικών αντικειμένων που διακινούνται με πλοία στα μεγάλα λιμάνια της χώρας.