Κερκυραϊκός: 120 χρόνια

ΕΝΑΣ σύλλογος –και μάλιστα της περιφέρειας –που ανήκει στην πρωτοπορία του οργανωμένου σε στέρεη μορφή ελληνικού σωματειακού αθλητισμού και έχει γόνιμη και συνεχή δημιουργική δράση, σε πολλά αθλήματα, επί 120 συναπτά έτη, δίκαια διεκδικεί από την Πολιτεία, επί μία εικοσαετία και πάντα βρίσκει τοίχο, κλειστό γυμναστήριο πολυδύναμης λειτουργικότητας για τα αθλήματά του και για κάπου 500 αθλητές και αθλήτριες. Εργο ευνόητης κοινωνικής σημασίας σ’ ένα πανέμορφο νησί όπου το ύψος των βροχοπτώσεων και η συχνότητά τους καθιστούν δυσχερέστατη την προπόνηση για πολλούς μήνες. Στον στίβο έχουν αναδειχθεί, στη ροή του χρόνου, πολλές δεκάδες άξιων αθλητών, με πιο γνωστούς τους «στιπλίστες» Κοντοσώρο και Τσιμίνο, και άλλοι που έχουν αξιομνημόνευτη προσφορά. Το αίτημα διατυπώθηκε αρχικά πριν από τριάντα χρόνια και οι υποσχέσεις άφθονες και ανεκπλήρωτες.

ΤΟ ΝΕΡΟ μπήκε στο αυλάκι όταν το 1993 η Πολιτεία, με τη συνδρομή του ένθερμου φιλαθλητικού άνδρα Γεωργίου Ράλλη, παραχώρησε έναντι τιμήματος κατάλληλο χώρο και σήμερα ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και όλα τα άλλα γραφειοκρατικά έχουν εκπληρωθεί. Απομένει η εκκίνηση, δεδομένης της «ωριμότητας» από την άποψη των σημερινών συνθηκών. Η λύση εναπόκειται στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων για την ένταξη στο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Το αξίζει ο Κερκυραϊκός ΓΣ όχι ως «χατίρι» αλλά ως υποχρέωση της Πολιτείας και αντίδωρο μιας μεγάλης κοινωνικοαθλητικής προσφοράς, μακριά από οικονομικές ή άλλες σκοπιμότητες.

ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ του Κερκυραϊκού ΓΣ τις συναντάμε στα πρώτα χρόνια της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα, όταν το 1893 ιδρύθηκε «εν Κερκύρα Γυμναστικός Σύλλογος». Ελαβε ενεργό μέρος στην ανασύσταση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Μετονομάσθηκε το 1905 με την εγκριθείσα από το δικαστήριο αναμόρφωση του Καταστατικού του σε «Κερκυραϊκό ΓΣ». Σε όλα τα σημαντικά για την πορεία του ελληνικού αθλητισμού ο σύλλογος της Κέρκυρας ήταν συμμέτοχος (ίδρυση ΣΕΑΓΣ –μετέπειτα ΣΕΓΑΣ –πανελλήνιοι αγώνες και διεθνείς αγώνες κ.ά.). Πρόκειται για τύχη αγαθή –κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό –για τον σύλλογο που τον Υμνο του έγραψε ο μεγαλόπνοος Κωστής Παλαμάς, το 1906, όταν έγιναν τα εγκαίνια του πρώτου γυμναστηρίου του. Τιμή ασφαλώς που ως κριτήριο ποιητή παγκόσμιας εμβέλειας ίσως να μην υπάρχει σε διεθνές επίπεδο για αθλητικό σύλλογο. Το ποίημα εντόπισε ο ερευνητής φιλόλογος καθηγητής Φάνης Καββαδίας σ’ ένα παλιό ανθολόγιο ως «Υμνος του εν Κερκύρα ΓΣ» με την υποσημείωση: «Οι ανωτέρω στίχοι αφιερωθέντες τω συλλόγω υπό του εν Αθήναις ποιητού κ. Κωστή Παλαμά επ’ ευκαιρία των εγκαινίων του γυμναστηρίου αυτού και εμελοποιήθησαν υπό του κερκυραίου μουσουργού κ. Νικολάου Τσερούτη». Παραμένει αδιευκρίνιστο το πώς ο Κωστής Παλαμάς συνδέθηκε με τον ΓΣ Κερκύρας. Κατά μία εκδοχή μέσω του μουσουργού του Ολυμπιακού Υμνου Σπύρου Σαμάρα.

Ο ΥΜΝΟΣ έχει δύο οκτάστιχα. Το πρώτο μοιάζει με απόηχο του παλαμικού Ολυμπιακού Υμνου.

Το δεύτερο οκτάστιχο κινείται σε διαφορετικό κλίμα όπου αντανακλάται η εθνική επικαιρότητα (1906).

Η ΕΞΗΓΗΣΗ για την εννοιολογική στροφή του παλαμικού λόγου μάλλον πρέπει να εξηγηθεί από το δεσπόζον γεγονός της εποχής. Ναι μεν το αθλητικό και διεθνούς προβολής γεγονός οι αγώνες του 1906 για τη μικρή Ελλάδα (τα μίζερα σύνορά της ήσαν στη Μελούνα, στις νότιες υπώρειες του Ολύμπου), αλλά στη Βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία –και όχι μόνο –είχε φουντώσει ο αγώνας που έξι χρόνια αργότερα θα οδηγούσε στους δύο νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους και στην αρτίωση, αν όχι στην πληρέστατη μορφή, του ελληνικού κράτους.

Θερμές ευχαριστίες στον εκπαιδευτικό δρα Ιστορίας του Αθλητισμού κ. Ον. Παυλογιάννη και τον γνωστό προπονητή Στίβου του Κερκυραϊκού ΓΣ κ. Νίκο Μόσχο για τη συνεισφορά τους στην τεκμηρίωση αυτού του κειμένου.

pnlinardos@yahoo.gr