Το ιδιαίτερο που έχει να επιδείξει είναι ότι τα εκθέματα είναι μια σειρά επίπλων που αξιοποιούν την αιολική ενέργεια.
Η εμπνεύστρια του project Windworks, Merel Karhof, είχε κερδίσει τις εντυπώσεις όταν στην έκθεση Object Rotterdam, το 2011, παρουσίασε έναν ανεμόμυλο που μπορούσε να πλέξει. Τα τεράστια κασκόλ έγιναν σήμα κατατεθέν για τη νεαρή σχεδιάστρια και επάνω τους τοποθετούσε ταμπελάκια όπου αναφερόταν η ώρα και η ημερομηνία που… φύσηξε ο αέρας δημιουργίας τους.
Από τότε, της μπήκε η ιδέα για το στήσιμο μιας «κάθετης αιολικής παραγωγής» επίπλων. Και τα κατάφερε εγκαινιάζοντας τη συνεργασία τριών μύλων: μύλο-πριόνι, μύλο-χρώμα, μύλο-πλέξιμο.
Τα ξύλα για τους σκελετούς των καρεκλών και των σκαμπό θα πριονίζονται στον μύλο-πριόνι και αφού μονταριστούν θα μεταφέρονται, με τη βοήθεια του νερού, στον μύλο-χρώμα και από εκεί απευθείας στο Wind Knitting Factory για την ύφανση των νημάτων.
Την επένδυση των επίπλων συνθέτουν μικρά μαξιλάρια με το καθένα να δηλώνει τον χρόνο που χρειάστηκε ο αέρας για να το ολοκληρώσει.
Για αυτή την ειδική συνεργασία, η Karhof έχτισε και ένα νέο Wind Knitting Factory στο οποίο ενσωματώνει μια καινοτομία: τη δυνατότητα της μηχανής να λειτουργεί και ανεξάρτητα από τον άνεμο, όταν η ταχύτητά του αυξάνεται υπερβολικά.
