Μια Κύπρο διαφορετική από αυτήν που είχαν κυβερνήσει όλα αυτά τα χρόνια οι προκάτοχοί του θα έχει μπροστά του ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκλέγεται σήμερα και που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα είναι ο Νίκος Αναστασιάδης. Το γεγονός και μόνον ότι το γνωστό «εθνικό θέμα» ελάχιστα απασχόλησε την προεκλογική εκστρατεία αναδεικνύει από μόνο του το νέο σκηνικό που έχει στηθεί. Ενα σκηνικό όπου κυρίαρχη θέση έχει πλέον η επίλυση της οξύτατης οικονομικής κρίσης, με φόντο όμως την ανακάλυψη των σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, που αναμένεται να ανατρέψουν (έπειτα όμως τουλάχιστον από πέντε χρόνια) τα δεδομένα στην οικονομία αλλά και γενικότερα τη γεωπολιτική θέση του νησιού. Το ερώτημα όμως είναι αν όλα αυτά μπορούν να συμβούν χωρίς να έχει επιλυθεί το ίδιο το Κυπριακό.
Γνωστό είναι ότι η τελευταία προσπάθεια για επίλυση, το 2004, στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων απέρριψε το περιώνυμο Σχέδιο Αναν παρέχοντας έτσι το πλεονέκτημα στους Τουρκοκυπρίους (οι οποίοι το είχαν αποδεχθεί) να ισχυρίζονται ότι είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά που τορπιλίζει τη λύση, λαμβάνοντας με τον τρόπο αυτόν άφεση αμαρτιών για την τουρκική εισβολή, η οποία όντως έχει διεθνώς ξεχασθεί από τους πάντες. Θα ήταν λοιπόν ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε αν η ψήφος στον κ. Αναστασιάδη θα σημάνει ταυτόχρονα και στροφή των Ελληνοκυπρίων υπέρ των θέσεων ενός Σχεδίου υπέρ του οποίου ο ίδιος είχε τότε ταχθεί ανοιχτά. Φυσικά θέμα επαναφοράς του Σχεδίου ως έχει δεν τίθεται. Τίθεται όμως το καίριο ερώτημα αν οι Ελληνοκύπριοι έχουν αντιληφθεί ότι για να υπάρξει λύση θα πρέπει να υπάρξει ταυτόχρονα και η βούληση για συμβίωση σε ίση βάση με τους Τουρκοκυπρίους. Διότι, αν δεν υπάρχει η βούληση αυτή, τότε είναι καλύτερος ο διαχωρισμός με στόχο την επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων εδαφών.
Ο,τι και αν συμβεί πάντως τώρα, το βέβαιον είναι ότι η λύση του Κυπριακού το 2004, όσο επώδυνη και αν ήταν, θα δημιουργούσε μια δυναμική επανένωσης η οποία στο πλαίσιο της ένταξης στην ΕΕ θα επέτρεπε να βελτιωθούν τα όποια αρνητικά σημεία του Σχεδίου Αναν. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι, αν το Σχέδιο (που τόσο άκριτα δαιμονοποιήθηκε) είχε τελικά εγκριθεί, σήμερα θα είχε ολοκληρωθεί η επιστροφή των περιοχών της Αμμοχώστου, της Καρπασίας και της Μόρφου. Θα είχαν επιστρέψει οι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι στα σπίτια τους στον Βορρά. Θα είχαν αποχωρήσει 37.000 τούρκοι στρατιώτες από τις 40.000. Και θα είχε σταματήσει οριστικά ο παράνομος εποικισμός. Αντί να συμβούν όμως αυτά, η τουρκική κατοχή συνεχίζεται ανενόχλητη, καθώς καμία ξένη δύναμη δεν ζητεί πλέον την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής, ενώ το κέντρο βάρους της διεθνούς προσοχής έχει μετατεθεί στις κατηγορίες εναντίον των Ελληνοκυπρίων για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος των ρώσων ολιγαρχών, γεγονός που δυσχεραίνει τη λήψη απόφασης από την ΕΕ για βοήθεια προς την κυπριακή οικονομία. Αυτές είναι λοιπόν οι προκλήσεις που θα έχει να αντιμετωπίσει ο νέος Πρόεδρος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
