Κύριε διευθυντά,
Αύριο, Τρίτη, καταφθάνει ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ για να μας (όπως διαβάζω) στηρίξει. Και απορώ εγώ: Τι είναι τέλος πάντων αυτό το… στηρίξει, το οποίο μας σερβίρουν ξανά και ξανά ως ένα ξερολούκουμο, που πάντα όμως μας αφήνει πεινασμένους; Πώς λειτουργεί; Πώς εξαργυρώνεται; Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στην καθημερινότητά μας και πότε θα το απολαύσουμε; Γιατί μέχρι στιγμής, παρά τα «στηρίξει» που αφειδώς μας παρέχουν διάφοροι υψηλά ιστάμενοι, εντός και εκτός συνόρων, εμείς όλο και πιο βαθιά κατρακυλάμε στο πηγάδι της απαξίωσης και της εξαθλίωσης, νομίζω…
Μετά τιμής (και άνευ στηρίξεως)
Πανδώρα
ΥΓ.: Εν προκειμένω μιλάμε βεβαίως για… στήριξη-εξπρές, καθώς θα διαρκέσει όσο ένας καφές! Της παρηγοριάς;
