Την ώρα που οικογένειες με μικρά παιδιά δεν έχουν θέρμανση για να καλύψουν με τα χρήματα που θα έδιναν για την αγορά πετρελαίου άλλες ανάγκες, στα ελληνικά νοσοκομεία η σπατάλη στη θέρμανση καλά κρατεί.
Για να γίνω πιο σαφής.
1.Προχθές, ανάμεσα στις 17.00 και 20.00, βρέθηκα σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας για να επισκεφθώ συγγενή μου. Στο δωμάτιό της ασθενούς η ζέστη ήταν αφόρητη. Σε ερώτησή μου γιατί δεν μειώνεται η θερμοκρασία πήρα την απάντηση ότι αυτό συμβαίνει λόγω βλάβης. Το καλοριφέρ έκαιγε όλο το 24ωρο εδώ και 15 ημέρες όσο καιρό, δηλαδή, ήταν η συγγενής μου στο νοσοκομείο!
Ερώτηση: Η αποκατάσταση της βλάβης σε ένα τεράστιο νοσοκομείο κοστίζει περισσότερο απ’ όσο η άσκοπη σπατάλη του πετρελαίου όταν θα μπορούσε να ρυθμιζόταν η κατανάλωση επ’ ωφελεία όχι μόνο του νοσοκομείου αλλά και όλων ημών που έχουμε ξεθεωθεί στις περικοπές και τους φόρους;
2. Και κάτι άλλο: Δεν θα μπορούσε να βελτιωθεί η ποιότητα του φαγητού και να εκλογικευθεί η ποσότητα ώστε να μην πετάγονται δίσκοι ολόκληροι με ανέγγιχτα πιάτα στα σκουπίδια;
3.Να επισημάνω τους ξεφλουδισμένους τοίχους, τις ξεχαρβαλωμένες πολυθρόνες, το μειωμένο προσωπικό,την ένδεια που αιωρείται παντού.
Θεωρώ ότι οι κακοπληρωμένοι γιατροί που προσφέρουν υψηλής ποιότητας ιατρικές υπηρεσίες υπό αυτές τις συνθήκες είναι ήρωες!
