Είπε ο κ. Στουρνάρας στο Μέγα (31.1.2013): «σας διαβεβαιώνω ότι οι φόροι των ακινήτων στην Ελλάδα δεν διαφέρουν καθόλου από τους φόρους σε άλλες χώρες».Δυστυχώς για τους Ελληνες, τούτο δεν αληθεύει.
Η φορολόγηση ακινήτων εν Ελλάδι είναι την στιγμή αυτή η βαρυτέρα στον κόσμο συνυπολογιζομένων των εξής:
(α) Επιβάλλεται σε ακίνητα εν πολλοίς μη αποδίδοντα εισόδημα, βάσει παλαιών, αναντιστοίχων με τις σημερινές εμπορικές, αντικειμενικών τιμών και ιδιαιτέρως υψηλών συντελεστών.
(β) Είναι αναντίστοιχη, ιδίως σήμερα, με την φοροδοτική ικανότητα της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών (καθώς και οι φόροι ακινήτων από εισόδημα πληρώνονται – εισόδημα, που πλέον εν πολλοίς δεν υπάρχει).
(γ) Εντάσσεται στην πλέον δυσβάστακτη ΣΥΝΟΛΙΚΗ φορολογία στον κόσμο, που επιβαρύνει κυρίως τους ειλικρινείς φορολογουμένους, επίσης ασχέτως φοροδοτικής ικανότητος,
(δ) Δεν είναι ανταποδοτική, καθώς δεν μεταφράζεται σε αγαθά & υπηρεσίες σε επίπεδο δήμου.
(ε) Στερεί την πλειοψηφία των Ελλήνων απ’ το τελευταίο αποκούμπι, που έχουν ή θα είχαν σε εποχή διευρυμένης ανεργίας και μειώσεως των εισοδημάτων.
(Παραπέμπω τους ενδιαφερομένους στο τελευταίο βιβλίο μου, Real Estate Economics: A point to point handbook, εκδόσεις Routledge, Δεκ. 2012.)
Βάσει διεθνούς φορολογικής πρακτικής η εν Ελλάδι τρέχουσα φορολόγηση ακινήτων τυγχάνει μοναδική όσο και ακατανόητη, ενώ βεβαίως αποτελεί τροχοπέδη σε οιαδήποτε προσπάθεια οικονομικής αναπτύξεως. Εξηγείται μόνο ως προσπάθεια είτε απαλλοτριώσεως της περιουσίας των Ελλήνων είτε διασώσεως του (πελατειακού) δημοσίου τομέως.
Αν, εν πάση περιπτώσει, ανωτέρα βία επιτάσσει τοιαύτη φορολόγησι (sic) (ας το δεχθούμε χάριν συζητήσεως και με τον όρο ότι πρόκειται για προσωρινή φορολόγησι), δεδομένου δε ότι η επίδοση μιάς οικονομίας στηρίζεται κατά 80% στην ψυχολογία, ας ανακοινώσουν τα κόμματα ότι στην επικειμένη αναθεώρησι του Συντάγματος θ’ απαγορευθεί πάσα φορολόγησι της περιουσίας (αφού στο κάτω-κάτω τοιαύτη φορολόγηση συνιστά εκ νέου φορολόγησι ήδη φορολογηθέντων, υποτίθεται, εισοδημάτων) και η βελτίωση του οικονομικού κλίματος και των επενδύσεων θα είναι άμεση και εντυπωσιακή. Εννοείται πως εκ παραλλήλου κάποιες άλλες μεταρρυθμίσεις είναι επίσης απαραίτητες (π.χ., στον τομέα της φοροδιαφυγής) – αλλ’ αυτό είναι άλλη συζήτηση.
– Οικονομολόγος
