Σφοδρή κριτική έχει ακουστεί από όλες τις κατευθύνσεις για την απόφαση του Κάμερον να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας του στην ΕΕ. Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν η ΕΕ είναι η καλύτερη οδός να προσδιοριστεί η Μεγάλη Βρετανία στο παγκόσμιο σύστημα και τι εναλλακτικές έχει. Η εναλλακτική είναι η Κοινοπολιτεία των Εθνών, που ως τώρα είναι ένας άνευ σημασίας οργανισμός των πρώην αποικιών της άλλοτε Βρετανικής αυτοκρατορίας. Οι συμβαλλόμενες χώρες έχουν μια επιφανειακή συνεργασία σε θέματα οικονομίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοκρατίας και κουλτούρας. Είναι όμως παγκόσμιας εμβέλειας και περιέχει σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις του Αγγλόφωνου κόσμου όπως τη Νιγηρία, τη Νότιο Αφρική, την Ινδία, την Αυστραλία και 54 χώρες στο σύνολο.
Οι πιο σημαντικές γεωστρατηγικές περιοχές που εμπεριέχονται είναι η Δυτική Αφρική και το τρίγωνο νότιο-ανατολική Αφρική- Ινδία- Αυστραλία. Το επόμενο ερώτημα είναι πως θέλουν οι υπόλοιπες συμβαλλόμενες χώρες να προσδιοριστούν στο παγκόσμιο σύστημα. Η Ινδία για παράδειγμα που ανταγωνίζεται την Κίνα και το μπλοκ των χωρών ASEAN που δημιουργείται στα Ανατολικά της, έχει συμφέρον να συμμετάσχει και να προσδιοριστεί από τον Αγγλόφωνο κόσμο; Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τις Αφρικανικές χώρες και την ισορροπία στην Αφρικανική Ένωση.
Η Βρετανία μπορεί να αναλάβει έναν ρόλο παρόμοιο με αυτόν που έχει η Γαλλία στην ζώνη του ευρώ. Να χρησιμοποιήσει δηλαδή την πολιτική ανωτερότητα που έχει και την θέση στο ΣΑ του ΟΗΕ και σε συνδυασμό με την οικονομική ορμή των αναπτυσσόμενων χωρών να δημιουργήσει έναν ισχυρό Αγγλόφωνο κέντρο. Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι αμοιβαίο συμφέρον για ισχυροποίηση της Κοινοπολιτείας των Εθνών μπορεί να βρεθεί. Προσδιορισμός της Βρετανίας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει περισσότερο ενοποίηση και μεγάλο μέρος της πολιτικής τους να λαμβάνεται από της Βρυξέλλες, κεντρικά σε συνεννόηση και επιρροή από την Γαλλία και Γερμανία.
Η Βρετανία φαίνεται να θέλει Ευρωπαϊκή συνεννόηση αλλά και αρκετή αυτονομία να μπορεί να χτίσει πάνω στο παρελθόν της. Ο Κάμερον θα είναι ο άνθρωπος που απομόνωσε την Βρετανία ή που αναβίωσε το αυτοκρατορικό παρελθόν; Το δημοψήφισμα αν γίνει θα γίνει το 2015-17 οπότε μένει να παρακολουθούμε τις εξελίξεις γύρω από την Κοινοπολιτεία να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας . Πάντως υπάρχουν αρκετές σεβαστές φωνές στην Βρετανία που ζητάνε να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο η Κοινοπολιτεία.
Σαν Ελλάδα και σαν χώρες που ζητούν περισσότερη ενοποίηση γιατί να υποστηρίξουμε την Βρετανία σε αυτήν την διαμάχη. Καταρχάς πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν μια περιοχή στον κόσμο που είχαν κάποτε την πρωτοκαθεδρία. Η Γαλλία στον Γαλλόφωνο κόσμο, Ισπανία και Πορτογαλία στην Λατινική Αμερική, η Γερμανία στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη και γιατί όχι η Ελλάδα και η Ιταλία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεύτερον η καλύτερη εποχή για Ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν στην αρχή της κρίσης. Τότε τα ευρωομόλογα, κοινό υπουργείο οικονομικών, ευρωστρατός, αυτονομία κινήσεων στην Europol κ.ά., θα μας είχαν βοηθήσει πολύ.
Η Ευρώπη επέλεξε τον μηχανισμό διάσωσης και το ΔΝΤ. Τώρα το ερώτημα για μας είναι αν θέλουμε η ανάκαμψη να γίνει μέσω ενοποίησης ή μέσω περιφερειακών πεδίων δράσης και όταν αποκατασταθεί μία ισορροπία να πάμε στην ενοποίηση. Θα κλείσω ρωτώντας αν ο Κάμερον μπορεί να προσφέρει έναν εναλλακτικό δρόμο στην Ευρώπη και το μέλλον μας εκτός από αυτόν της Γερμανίας και της Γαλλίας;
