Ένα νοσοκομείο, πρότυπο στην ελληνική περιφέρεια σύμφωνα με τους ελεγκτές που το είχαν επιθεωρήσει, το οποίο εξυπηρετούσε αποτελεσματικά το ευρύτερο αστικό κέντρο της περιοχής της Ιεράπετρας, στο Λασήθι της Κρήτης, οδηγείται σε διάλυση λόγω συγχωνεύσεως. Τυπικά το νοσοκομείο δεν κλείνει, η ενσωμάτωσή του ωστόσο – όπως και του αντίστοιχου της Σητείας – στο κεντρικό Νοσοκομείο του νομού, στον Άγιο Νικόλαο, «μπλοκάρει» κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη λειτουργία του.
Η ενοποίηση έγινε, όπως όλες οι ανάλογες, με βάση το νόμο Λοβέρδου, δύο ημέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, περί συγχωνεύσεων νοσοκομείων. Τότε ο πρώην υπουργός Υγείας μιλούσε για ένα νέο «πρότυπο μοντέλο λειτουργίας», που τελικά θα αναβάθμιζε τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Στην Ιεράπετρα, όπου γιατροί και νοσηλευτές προχωρούν πλέον σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και η τοπική κοινωνία έχει εξεγερθεί, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας, αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο. Το πολυδιαφημισμένο πρότυπο μοντέλο λειτουργίας δεν περιλαμβάνει ούτε γιατρούς, ούτε θέρμανση, ούτε καν φαγητό για τους ασθενείς!
Αλλωστε η συγχώνευση κατάργησε, μεταξύ των άλλων, αυτομάτως και τον ΑΦΜ του νοσοκομείου. Τα εντάλματα φτάνουν πλέον στο κεντρικό νοσοκομείο, στον Άγιο Νικολάο, απ’ όπου θεωρητικά πληρώνονται πλέον όλες οι ανάγκες και του «υποκαταστήματός» του, στην Ιεράπετρα. Μόνον που ούτε στο Νοσοκομείου του Αγίου Νικολάου επαρκεί η χρηματοδότηση για να καλυφθούν και οι ανάγκες του Νοσοκομείου της Ιεράπετρας, το οποίο, όπως λέει στο vima.gr ο διοικητής του, Μάνος Μαρκόπουλος, διαθέτει 75 κλίνες και το μεγαλύτερο διάστημα 100% πληρότητα.
Το νοσοκομείο εξυπηρετεί τους 20.000 του μόνιμου πληθυσμού, τους χιλιάδες επισκέπτες μιας απ’ τις πιο τουριστικές περιοχές της Κρήτης, η οποία διαθέτει ταυτόχρονα μεγάλο αριθμό θερμοκηπίων και άλλες εξαγωγικές μονάδες, όπου απασχολούνται περισσότεροι από 10.000 μετανάστες. «Ολοι αυτοί περνούν από το νοσοκομείο μας, το οποίο σήμερα δεν έχει θέρμανση – δεν έχουμε χρήματα να αγοράσουμε πετρέλαιο, ενώ οι ηλιακοί θερμοσίφωνες χάλασαν και δεν προβλέπονται κονδύλια για την επισκευή τους», λέει ο κ. Μαρκόπουλος.
Αλλά δεν είναι μόνο η παγωνιά. «Το νοσοκομείο δεν έχει ούτε μάγειρες πια – μαγειρεύει για τους ασθενείς η τοπική κοινωνία και οι καθαρίστριες που έχουν απομείνει, με τρόφιμα που προσφέρουν οι ίδιοι οι κάτοικοι»! Σύμφωνα με τον κ. Μακρόπουλο με την ίδια λογική, της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, «τρέχει» τις κλινικές και το εναπομείναν προσωπικό. Από τους δύο γιατρούς του καρδιολογικού έχει μένει ο ένας, ο οφθαλμίατρος έφυγε και το γυναικολογικό λειτουργεί «χάρις στις μαίες».
