Μετά από την επιτυχημένη παράσταση «Φρανκενστάιν» ο χορογράφος και σκηνοθέτης Παύλος Κουρτίδης τοποθετεί εννέα διαφορετικούς ανθρώπους σε ένα γκρίζο, κλειστοφοβικό λαβύρινθο και τους καλεί να βρουν λύσεις στο δικά τους «Αδιέξοδα». Μέσα από την τέχνη του χοροθεάτρου ο Κουρτίδης παρουσιάζει μια σειρά από αδιέξοδα προσωπικά, ερωτικά, οικονομικά και τ’ αντιμετωπίζει μέσα από το πρίσμα του χιούμορ και της αισιοδοξίας. Κάτι πρέπει να έχει κάνει σωστά αφού μετά από μια επιτυχημένη σεζόν στο θέατρο ΠΚ, οι παραστάσεις του έργου «Αδιέξοδο» παρατείνονται μέχρι και τέλη Φεβρουαρίου. Ανάμεσα στις παραστάσεις και τις πρόβες λοιπόν ο χορογράφος μας μίλησε για «Αδιέξοδα».


Ποια ήταν η αφορμή για να δημιουργήσετε ένα έργο με θέμα το αδιέξοδο;
Η σπίθα για αυτήν την παράσταση ήταν ένα προσωπικό μου βίωμα από το οποίο χάθηκα, βούλιαξα και βγήκα πιο δυνατός. Βέβαια και η καθημερινότητα την οποία ζω και βλέπω γύρω μου δε θα μπορούσε να με αφήσει ανεπηρέαστο. Αλλά μέσα από τις πρόβες και την «έρευνα» με τους συνεργάτες μου ξεκινήσαμε από ένα σημείο και βρεθήκαμε στην αντίπερα όχθη, έτσι η παράσταση πήρε πολύ διαφορετική πορεία από αυτήν που είχα αρχικά στο μυαλό μου.
Ποιά είναι η πλοκή της παράστασης ;
Οκτώ άνθρωποι βρίσκονται κλεισμένοι μέσα σε 4 τοίχους, δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον ούτε το που βρίσκονται. Νιώθουν έντονα την ανάγκη να ξεφύγουν και να λυτρωθούν όμως σύντομα θα ανακαλύψουν ότι ακόμα κι αν καταφέρουν να περάσουν στην έξω πλευρά του τοίχου, θα καταλήξουν και πάλι στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ένας ένατος άνθρωπος, ένα παιδί… Βλέπουμε λοιπόν πως ο καθένας από αυτούς αντιμετωπίζει την κατάσταση και το χώρο στον οποίο βρίσκεται …Δεν θα πω περισσότερα!
Ποιο είναι το μήνυμα του «Αδιεξόδου»;
Το μήνυμα είναι ένα και μοναδικό: να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας, να αναθεωρήσουμε, να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Ίσως και να μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι δεν μας ταιριάζει το «αδιέξοδο».
Το αν βρίσκεσαι μέσα ή έξω από αυτό έχει να κάνει με την πλευρά από την οποία βλέπεις τα πράγματα. Είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει αδιέξοδο, είναι όλα στο μυαλό μας…
Οι θεατές που έρχονται να δουν την παράσταση ταυτίζονται με τους συντελεστές του έργου όσον αφορά το αδιέξοδο. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες σήμερα να ξεπεράσουν τα δικά τους αδιέξοδα; Προσωπικά, ερωτικά, οικονομικά…
Πραγματικά δεν ξέρω αν ταυτίζονται , αν όντως συμβαίνει αυτό τότε η παράσταση είχε κάτι να τους δώσει . Τώρα για εμάς τους Έλληνες και το πώς θα ξεπεράσουμε τα αδιέξοδα μας θα ήταν λίγο αφελές εκ μέρους μου να μιλήσω για το τωρινό αδιέξοδο της χώρας. Αναλύσεις επί αναλύσεων, πολιτικοί , συνταγματολόγοι, οικονομολόγοι, παρουσιαστές σε παράθυρα στην τηλεόραση, όλοι σε ρόλους που νομίζουν ότι είναι οι Πατέρες όλων. Εδώ θα ταίριαζε να αναφέρω ένα στιγμιότυπο της παράστασης στο οποίο λέει η Ελευθερία Κόμη «μπλα μπλα μπλα μπλα…» Τόσοι «ειδικοί» και δεν βρίσκουν λύσεις , εγώ θα είμαι αυτός που θα την βρω; Αυτό όμως που μπορώ να κάνω και το κάνω με τους συνεργάτες μου είναι να φωνάξουμε μέσα από την τέχνη που υπηρετούμε πιστά ,το χοροθέατρο, να αφυπνίσουμε τον κόσμο, να καυτηριάσουμε καταστάσεις και να βγούμε πιο δυνατοί από οποιοδήποτε αδιέξοδο και αν προκύψει…
Για εσάς τελικά υπάρχει η έννοια αδιέξοδο ή πιστεύετε ότι είναι παιχνίδι του μυαλού και κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του;
Αντικειμενικά δεν μπορεί να είναι μόνο παιχνίδι του μυαλού γιατί υπάρχουν και δύσκολες καταστάσεις που η ζωή μας επιφυλάσσει. Δεν μπορούμε να θεωρούμαστε παντοδύναμοι, ούτε η λύση είναι να πεις «έλα σιγά, όλα καλά θα πάνε» και πέρασε! Δεν είναι έτσι η ζωή, είναι σκληρή. Μέσα από το χοροθέατρο όμως μπορείς να παρουσιάσεις γεγονότα και συναισθήματα που απασχολούν όλους μας από μία διαφορετική οπτική γωνία και να πετύχεις το ζητούμενο: να γίνει το κοινό θεατής του εαυτού του και μέσα από αυτό να μπορέσουμε να τον αφυπνίσουμε.
Στην παράσταση έχετε χρησιμοποιήσει χορευτές αλλά και ηθοποιούς. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να ειπωθούν οι ιστορίες διαφορετικών αδιεξόδων μέσα από το χοροθέατρο; Θα γινόταν διαφορετικά;
Θεώρησα σημαντικό εκτός από τους χορευτές να επανδρώσω την παράσταση και με ηθοποιούς γιατί ο λόγος είναι πιο άμεσος για το θεατή αν και για μένα αρκετές φορές η κίνηση μπορεί να πει πολλά περισσότερα. Οι ηθοποιοί που παίζουν στην παράσταση έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με την κίνηση και έχουν ουσιαστική παιδεία πάνω σ’ αυτό.
Πως δικαιολογείτε το γεγονός ότι το κοινό αγάπησε τόσο το έργο, ώστε να παραταθούν οι παραστάσεις;
Είμαι διπλά χαρούμενος πρώτα για τους συνεργάτες μου που κόπιασαν για την παράσταση και επίσης κάτι που πριν λίγα χρόνια απλά το φανταζόμουν τώρα το ζω .Νομίζω όμως ότι οι δύο τελευταίες μου δουλειές με το χοροθέατρο (SOCIETY SAYS και FRANKENSTEIN) πιστεύω ότι συντέλεσαν σημαντικά στο να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού. Αυτό σε συνάρτηση με την πολλή δουλειά που έγινε για να στηθεί αυτή η παράσταση και από εμένα προσωπικά αλλά και από όλους τους συντελεστές είχαν ως αποτέλεσμα την παράταση των παραστάσεων. Το Αδιέξοδο είναι η μοναδική χοροθεατρική παράσταση στην Αθήνα που τρέχει για ολόκληρη σεζόν, νομίζω αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι το χοροθέατρο μπορεί να γίνει προσιτό και αγαπητό και από κοινό το οποίο δεν έχει άμεση σχέση με το χορό.
Οι συντελεστές του έργου «Αδιέξοδο» είναι:
Κείμενα: Μιχαήλ Ανθης.
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Μαρκόνης.
Σκηνικά – Κουστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη.
Επιμέλεια φωτισμού: Απόστολος Τσιτσώνης
Χορευτές – Ηθοποιοί: Ελευθερία Κόμη, Θάνος Πρίτσας , Ζωή Σωτηροπούλου, Μάρκος Γιακουμόγλου, Ξανθή Αθανασοπούλου, Νίκος Κουκάκης, Νικόλας Μιτσίτσκας, Παναγιώτης Μαλακός και Νάντια Τομαζένκο.
Θέατρο Π.Κ , Κασομούλη 30 & Ρενέ Πυώ 2 , Νέος Κόσμος.
Τηλέφωνο: 210-9011677.