Το επταήμερο του Διόδωρου

Εικόνες από το αυτοδιαχειριστικό και αυτοθεσμιζόμενο μέλλον μάς στέλνει η βίλα Αμαλία.

Βαρυχειμωνιά την εβδομάδα που πέρασε: χιόνια σε ορεινά και πεδινά, ως και στο Αρχιπέλαγος είδαμε νιφάδες να μας επισκέπτονται αλλά απέβαλαν γρήγορα τις παγωμένες κρυσταλλικές ιδιότητές τους, έγιναν κρύες σταγόνες πάνω στο μπετόν και στην άσφαλτο των Σποράδων, της Επτανήσου, της Ζακύνθου των Σπετσών, της Κιμώλου και των άλλων νησιωτικών δρόμων.

Δεν «το έστρωσε» σε όλες τις περιοχές το χιόνι· το μόνο που στρώθηκε σε όλη την επικράτεια ήταν το κουβεντολόι για τη Λίστα: εδώ CD, εκεί stick, πού είναι το στικάκι; Εχουμε όλοι τώρα ξεκάθαρη εικόνα για το πώς δουλεύουν τα υπουργικά γραφεία και τα ανώτατα κρατικά στελέχη. Το χάος και η αδιαφορία που συναντάμε στην εφορία, στην αστυνομία, στον δήμο, στο δικαστήριο –θα γελάνε όλες οι πρεσβείες στην Αθήνα με αυτά που διαβάζουν, ακόμα και οι βαλκανικές.

Και αν η γαλλική πρεσβεία λόγω ειδικού ενδιαφέροντος μεταφράζει τα δημοσιεύματα και τα στέλνει στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών στο Παρίσι και στην Κριστίν Λαγκάρντ στην Ουάσιγκτον, εκεί θα έχουν πάθει σοκ με αυτά που διαβάζουν, για το πώς λειτουργεί η ελληνική διοίκηση στα ανώτατα κλιμάκιά της.

• Προσπαθώ να σκεφθώ πώς είναι η κατάσταση στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και με πλημμυρίζει άπειρη ευγνωμοσύνη προς κάθε δυνητικό κατακτητή που δεν μας επιτέθηκε ακόμη.

• Και αναρωτιέται κανείς: αφού είναι τόσο ξεχασιάρης ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, δεν έχανε καλύτερα το πρωτότυπο CD με το μνημόνιο; Θα μπορούσε μετά να δώσει αντίγραφο σε στικάκι στον Αλέξη Τσίπρα και αυτός μετά να το στείλει στη Βουλή για ψήφιση. Το τι ψηφίστηκε, θα το στέλναμε μετά στην τρόικα με άλλο στικάκι –η Ελλάδα, η Ευρώπη και η υφήλιος θα είχαν γλιτώσει αυτά τα τρία χρόνια τρόμου.

• Πέρα από όλα τα άλλα, εμένα με εντυπωσιάζει η ονομασία «στικάκι» που κατοχυρώθηκε για το διαβόητο stick. Η πρόσφατη επιδημία να λέγονται τα πάντα με το υποκοριστικό -άκι κατοχυρώθηκε στον δημόσιο λόγο –και έτσι φθάνουμε στις δύσκολες εκφράσεις «άγνωστος ο αριθμός των στικακίων», «αγνοείται η τύχη του πρώτου στικακίου» –κλίνεται κατά το «στιχάριον» που φορούν οι κληρικοί. Να αφορούσε τον άγιο Εφραίμ η υπόθεση, θα το καταλάβαινα γιατί έγινε το στικ, στικάκι.

Μερκελιστές-σοϊμπλιστές

Η τρίτη σημαντικότερη είδηση της εβδομάδας, ημερολόγιό μου, μετά τις νιφάδες που δεν στρώθηκαν και το στικάκι, ήταν πως διαμορφώνεται νέο πολιτικό σκηνικό στη χώρα, αφού ο Αλέξης Τσίπρας («έπειτα από αίτημα του ίδιου», διευκρινίζει το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών) πρόκειται να συναντηθεί την Τρίτη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε –τέλος στους νόθους πολιτικούς διαχωρισμούς «αριστεροί-δεξιοί», η πολιτική αντιπαράθεση πλέον θα γίνεται μεταξύ σοϊμπλιστών και μερκελιστών, μια που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας καθιέρωσε τον όρο για τους πολιτικούς αντιπάλους του που συναντούν την Ανγκελα Μέρκελ.

Μισή ώρα θα διαρκέσει η συνάντηση, ανακοίνωσαν οι Γερμανοί· το ένα τέταρτο θα το φάει ο διερμηνέας μια που ο Σόιμπλε δεν ξέρει ελληνικά, πέντε λεπτά τα τυπικά (Σ: καλώσήρθατε, Τσ: καλώσασβρήκα, συλλυπητήρια για τον αδελφό σας που χάσατε την περασμένη εβδομάδα, Σ: και από εμένα για τον πατέρα σας που χάσατε πέρυσι, ωραίος καιρός σήμερα, κτλ), μένουν δέκα λεπτά, πέντε στον Αλέξη να εξηγήσει γιατί η Γερμανία είναι δύναμη κατοχής στην Ελλάδα και άλλα πέντε στον Βόλφγκανγκ να εξηγήσει ότι είναι ανάπηρος γιατί το 1990 τον πυροβόλησε αγανακτισμένος γερμανός πολίτης που έστελνε επιστολές ότι τον ψέκαζαν με ραδιοκύματα και η κυβέρνηση δεν του έδινε σημασία.

Θα είναι μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα αυτοί οι δύο μαζί: ο Βόλφγκανγκ φαλακρός, ο Αλέξης με ακμαίο τσουλούφι α λα ΤενΤεν· ο πρώτος στο τέλος της καριέρας του, ο άλλος στο μεσουράνημά του· ο Βόλφγκανγκ ανάπηρος και γερασμένος, ο Αλέξης υγιέστατος να ξεχειλίζουν όλες οι αρσενικές ορμόνες του και ας είναι χειμώνας.

Και αν το θαυμάσει ο Βόλφγκανγκ αυτό το αψίκορο γενναίο παιδί και του ζητήσει να τον υιοθετήσει, να βρει καταφύγιο στη Γερμανία από την κρίση, πώς άραγε θα αντιδράσει ο Αλέξης; Μου φαίνεται θα του πει «έχω κάτι καλύτερο για σας» –και θα του στείλει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, το κορίτσι που ονειρεύεται να είχε θυγατέρα ο κάθε πατέρας.

Η ανάκαμψη του Παραδείσου

• Δεν πάνε καλά οι σοϊμπλιστές, δείχνουν τελευταίες σφυγμομετρήσεις: «Δεν αρνούμαι ότι έχει καταγραφεί μια τάση στασιμότητας για τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Το αισθάνομαι και εγώ… Δεν υπάρχουν κινητοποιήσεις.Η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και οι λαϊκές κινητοποιήσεις είναι συγκοινωνούντα δοχεία» δήλωσε ο αρχισοϊμπλιστής της χώρας.

Ητοι, για να έχει δυναμική ο ΣΥΡΙΖΑ και να μη μένει στάσιμος, πρέπει η χώρα να γίνεται μπάχαλο. Για να γίνει πλειοψηφία και να κυβερνήσει, τι πρέπει άραγε να γίνει η χώρα;

Αναρωτιέμαι ακόμα: αν η χώρα γίνει ήρεμη και ειρηνική, τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα μεταναστεύσει σε χώρα βίαιη και ταραγμένη για να συνεχίσει εκεί να έχει δυναμική; Τέλος πάντων, είναι αδιανόητη η ζωή χωρίς «λαϊκές κινητοποιήσεις»; Θα είμαστε δυστυχισμένοι αν δεν γίνονται απεργίες, αν κυκλοφορούν κανονικά λεωφορεία και μετρό, αν γίνονται μαθήματα στα σχολεία, αν μαζεύονται τα σκουπίδια; Μάλλον –θα αυτοκτονούσαμε από ανία, ημερολόγιό μου.

Θα ήταν σαν να κατοικούσαν τη χώρα φαντάσματα –σαν τα 55.000 που εξακολουθούσαν να παίρνουν σύνταξη και μετά θάνατον, για να αγοράζουν φραπεδάκια στον Παράδεισο. Και τα άπονα μερκελιστικά ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ έπειτα από εντολές της τρόικας έκοψαν τις συντάξεις. Κανένας σεβασμός για τους νεκρούς, που οι πρόγονοί μας τιμούσαν τόσο –να μην πούμε για τους Αιγύπτιους που είχαν τις μούμιες μέσα στα σπίτια τους. Εμείς τους κόβουμε τη σύνταξη των τιμημένων γηρατειών, όταν πεθάνουν. Τι χρεία άλλων αποδείξεων έχουμε για το ότι ο ψυχρός και άπονος νεοφιλελευθερισμός κυβερνά τη χώρα μας, σαν Σάουρον του 21ου αιώνα;

Αλλά όταν κατανικηθεί ο Σάουρον και έλθει η βασιλεία του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποκατασταθούν και οι συνταξιούχοι-φαντάσματα μαζί με τους ζώντες –έχει ρητά δεσμευθεί επ’ αυτού το κόμμα. Στην αρχή οι 55.000, μετά οι υπόλοιποι που ήσαν ευθύς εξ αρχής αδικημένοι και δεν πήραν ποτέ σύνταξη αφότου πέθαναν –αν και εικάζεται ότι για τους περισσότερους απλώς καθυστερεί η καταβολή της, όπως συμβαίνει και με τους ζωντανούς που πρωτοβγαίνουν στη σύνταξη.

Οι συντάξεις θα δίνονται πηγαίνοντας προς τα πίσω, πρώτα αυτοί που πέθαναν το 2012, μετά το 2011, κ.ο.κ., ανάλογα με τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικονομίας. Η οικονομία του Παραδείσου θα ανακάμπτει με τους ίδιους ρυθμούς με τη δική μας –καιρός να καταλάβει την κατάσταση ο Αντώνης Σαμαράς που κάθε τρεις και λίγο επικαλείται τη θεϊκή βοήθεια.

Ανα-ανα-ανακαταλήψεις

Μεγάλος θόρυβος έγινε, ημερολόγιό μου, και για την ανακατάληψη της βίλας Αμαλία από την αστυνομία. Είχα πολλές φορές περάσει από εκεί, δεν είχα ποτέ φανταστεί πως κατοικούσαν άνθρωποι, έστω και καταληψίες, σε αυτό το ερείπιο το τριγυρισμένο με σκαλωσιές ανακαίνισης που δεν έγινε ποτέ. Αρκετοί υποστηρίζουν «αφού υπάρχουν εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα κτίρια, γιατί να μη γίνονται καταλήψεις που τα αξιοποιούν και τα αναβαθμίζουν;». Οι φωτογραφίες όμως που είδα από τη βίλα Αμαλία ήσαν εικόνες φρικτού σκουπιδότοπου –ακριβώς όπως γίνεται η Αθήνα όταν ενισχύουν τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ οι λαϊκές κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ.

Επιχειρήθηκε ανα-ανακατάληψη του σκουπιδότοπου αλλά η αστυνομία έκανε ανα-ανα-ανακατάληψη. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το ερείπιο θα παραμείνει ερείπιο για πολλά χρόνια ακόμη, πρέπει να κοστίζει εκατομμύρια η επισκευή του –τουλάχιστον όμως έπαψαν κάποιοι άνθρωποι να ζουν σε χωματερή και ίσως πάψουν να θέλουν να κάνουν την Αθήνα ίδια με το πρώην σπιτικό τους.

• Αλλά υπάρχουν άλλοι πιο τυχεροί, αυτοί που έχουν καταλάβει το κτίριο που ανήκει στην ΕΣΗΕΑ και το προόριζε για Πολιτιστικό Κέντρο –αυτό έχει επισκευαστεί με εκατομμύρια της μερκελιστικής νεοφιλελεύθερης ΕΕ, οπότε έχει κάθε δίκιο να αφήνει η σοϊμπλιστική ηγεσία των δημοσιογράφων να το καταστρέφουν οι καταληψίες. Αλλά μπορεί και να το περιποιούνται και να το χαίρονται οι καταληψίες, βέβαιοι μάλιστα ότι δεν θα βάλουν γκαζάκια να το κάψουν, όπως έγινε προχθές με τα σπίτια 5 δημοσιογράφων.

Αν ήμουν δημοσιογράφος, θα έκανα κατάληψη κατοικίας για να αισθάνομαι ασφαλής –όσο για την αστυνομία, αυτή θα κάνει χρόνια και χρόνια να έρθει να με διώξει, αν έρθει ποτέ. Δωρεάν κατοικία και ασφάλεια, υπάρχει τίποτα καλύτερο στη σημερινή δύσκολη και ταραγμένη εποχή, ημερολόγιό μου;