Το ενδιαφέρον για τα όσα παρουσιάσθηκαν στο εν λόγω άρθρο εκφράσθηκε προφανώς στα online σχόλια των αναγνωστών μας, αλλά και λιγότερο προφανώς: μέσω e-mail ή επιστολών προς τον συντάκτη του. Προκειμένου να σας κρατήσουμε ενήμερους και για ιδιαίτερα σημαντικές απόψεις που εκφράστηκαν σε αυτό το δεύτερο βήμα λόγου, σταχυολογούμε τα ακόλουθα.
Καταρχήν, πώς εκτίμησαν το άρθρο οι ίδιοι οι άνθρωποι της Δευκαλίων:
«John Hadjichristos has sent you a message.
Date: 12/03/2012
Αγαπητέ Τάσο,
θα ήθελα να σου στείλω από την άλλη άκρη του κόσμου τα συγχαρητήριά μας για τον πολύ επαγγελματικό και επιστημονικά ορθό τρόπο που χρησιμοποίησες στο τελευταίο σου άρθρο στο Βήμα.
Χαιρετισμούς από το ωραίο αλλά βροχερό Vancouver
Γιάννης»
Έπειτα ήλθε η «κινεζική απόκριση», στις 4 Δεκεμβρίου, από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Tsinghua του Πεκίνου, Xing Z. Li, ο οποίος έγραψε:
«Ευχαριστώ για τη σύνταξη αυτού του πολύ ενδιαφέροντος και εξαιρετικού άρθρου σχετικά με τη Δευκαλίων. Ενθαρρυμένος από τον κο Χατζηχρήστο και την περιέργειά μου, θα ήθελα να σας θέσω δύο ερωτήματα: (1) Πώς μπορέσατε να κάνετε την εικασία σας για τους δύο καταλύτες, βάριο και στρόντιο; (2) Ποιοί ήταν οι πρώτοι Κινέζοι που πήγαν στη Δευκαλίων και ήθελαν όλη την πίτα για τον εαυτό τους; Όπως θυμάμαι εγώ, πρότεινα σε έναν από τους Κινέζους φίλους μου να παρακολουθήσουν την πρώτη συνέντευξη Τύπου στην Ελλάδα, στις 23 Ιουνίου 2011. Αργότερα άρχισα εγώ τις επαφές με τη Δευκαλίων, για την ανεξάρτητη δοκιμή, το 2012. Νόμιζα ότι εμείς ήμασταν οι πρώτοι, αλλά δεν ζητήσαμε ολόκληρη την πίτα για τον εαυτό μας.»
Την επόμενη ημέρα, ήρθε και η «αμερικανική απόκριση», από τον εξέχοντα συνεργάτη του SPAWAR Lab, του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, Larry Forsley:
«Σας ευχαριστούμε για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη με το προσωπικό της Δευκαλίων. Παρουσιάσατε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και προτείνατε σωρεία δυνατοτήτων. Σαφώς, όπως το παρουσιάσατε, (η τεχνολογία αυτή) θα αλλάξει τον κόσμο και είναι λυπηρό ότι η Ελλάδα δεν θα επωφεληθεί πια από αυτό. Θα πάρετε συνέντευξη (και) από τον δρα Rossi ή τον δρα Piantelli;»
Το αυθεντικό κείμενο των δύο αυτών μηνυμάτων μπορείτε να το διαβάσετε στην παραπομπή [Ζινγκ] και [Φόρσλεϊ] – στα Αγγλικά – μαζί με βιογραφικά στοιχεία τους που αλίευσα στο Διαδίκτυο.
Όμως, στις 6 Δεκεμβρίου 2012, ήρθε μία «ελληνική απόκριση» που διέφερε εντελώς από τις προηγούμενες. Ήταν μία μακροσκελής επιστολή του καθηγητή και τ. πρέσβη κ. Στρεμμένου, την οποία μπορείτε να διαβάσετε στην παραπομπή [Στρεμμένος]. Όπως θα δείτε εκεί, ο γράφων επικρίνεται για «ελλιπή και ανακριβή πληροφόρηση (….που ίσως.. φτάνει στα όρια της παραπληροφόρησης ..! )», η οποία συγκεκριμενοποιείται στη συνέχεια (παραθέτοντας επακριβώς τα λόγια του κου Στρεμμένου) στα εξής:
«1) Στο άρθρο του κ. Καφαντάρη, δεν κατανοώ γιατί έχει αποσιωπηθεί η συμβολή των επιστημονικών πρωτεργατών της ψυχρής σύντηξης Martin Fleischmann και Stanley Pons, οι οποίοι παρατήρησαν πρώτοι το φαινόμενο το 1989, όπως επίσης του Andrea Rossi και Sergio Focardi
2) Δυστυχώς όταν η επιστημονική καινοτομία αποκτά προοπτική κέρδους, γίνεται «ΣΠΕΚΟΥΛΑ»…. και παύει να είναι η αντικειμενική και αδέκαστη αναφορά στην κλίμακα των επιστημονικών /πολιτισμικών αξιών.
3) (…) χωρίς «πονηρές» σκοπιμότητες και αντιεπιστημονικές φαντασιώσεις, έστω και αν ακούσια κατόπιν μεθοδευμένης παραπλάνησης γράφονται στην εφημερίδα.
4) Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που δημιούργησε το ρήγμα και το «διαζύγιο» και όχι ο προσχηματικός που αναφέρεται στο άρθρο του κ. Καφαντάρη ….!. »
Κατανοώ εν μέρει την συναισθηματικά φορτισμένη αντίδραση ενός ανθρώπου που υπήρξε καταλύτης στην εν Ελλάδι επιχειρηματική εξέλιξη αυτής της ιστορίας, καθόσον έχω πάρει συνέντευξη από τον ίδιο πριν γράψω το προ έτους άρθρο μου. Όμως, η λογική δεν μου αφήνει περιθώρια να διακρίνω ούτε έναν αιτιολογημένο ψόγο προς εμέ ή το Βήμα.
Αποσαφηνίζω το γιατί ανά σημείο:
1) Πέραν του ότι στο νυν άρθρο έγινε τέτοια αναφορά, από την αρχή του άρθρου υπήρξε παραπομπή στο προγενέστερο σχετικό δημοσίευμά μας, όπου η σχετική αναφορά ήταν εκτενέστατη. Όπως είναι αντιληπτό από όλους, οι σελίδες που μπορεί να καταλάβει στην εφημερίδα ένα άρθρο δεν είναι εκείνες ενός περιοδικού ή… βιβλίου.
2) Η υποθετική αυτή κατηγορία του κου καθηγητή είναι άκρως προσβλητική αν αναφέρεται σε εμένα, πλήρως ανυπόστατη και διόλου στοιχειοθετημένη στην επιστολή του.
3) Επίσης, δεν παραθέτει τίποτε που να στοιχειοθετεί σκοπιμότητα, αντιεπιστημονική φαντασίωση ή παραπλάνηση στα γραφόμενά μου. Διαθέτω πλήρη βιβλιογραφία, διαφανείς τις πηγές πληροφόρησής μου για όσα γράφω και πλήρως ηχογραφημένα τα όσα μου ειπώθηκαν κατά την επίσκεψή μου στη Δευκαλίων.
4) Το εάν αυτός είναι όντως ο πραγματικός λόγος δεν είναι κάτι για το οποίο το άρθρο πήρε θέση: καταγράψαμε απλώς την θέση της Δευκαλίων, όπως εκφράστηκε επωνύμως.
Πιστεύω ότι αυτά αρκούν και αποσαφηνίζουν το θέμα. Άλλωστε, όσα κι αν μηρυκάσουμε εφεξής επ’ αυτού εμείς οι εν Ελλάδι, η επαλήθευση ή όχι της «ψυχρής σύντηξης» θα έρθει πλέον από χώρες όπου λένε λιγότερα και πράττουν περισσότερα…
