Ο διάσημος βραζιλιάνος αρχιτέκτονας Οσκαρ Νιμάγερ, κομμουνιστής και ταυτόχρονα λάτρης των γυναικείων καμπυλών που όπως έλεγε ενέπνευσαν το έργο του, άφησε χθες σε ηλικία 104 χρόνων την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Ριο Ντε Τζανέιρο.
Ο Νιμάγερ είχε σχεδιάσει μερικά από τα πιο διάσημα ανά τον κόσμο μοντέρνα κτίρια του 20ου αιώνα και άρχισε να αποκτάει διεθνή αναγνώριση και εντέλει δόξα ως ο αρχιτέκτονας των κυριότερων κυβερνητικών κτιρίων που εγκαινιάστηκαν στη Μπραζίλια, πρωτεύουσα της χώρας του, τη δεκαετία του 1960.
Ο πατριάρχης της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, όπως τον αποκαλούν τα ξένα μέσα ενημέρωσης, είχε εργαστεί με τον ελβετό αρχιτέκτονα Λε Κορμπυζιέ, έναν από τους πρωτοπόρους του μοντερνισμού και δάσκαλο τού Νιμάγερ, για την ανέγερση του κτιριακού συγκροτήματος του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθών στη Νέα Υόρκη.
Ακούραστος δημιουργός αρχιτεκτονικών ιδεών και σχεδίων συμμετείχε σε νέες μελέτες μέχρι και λίγο πριν το θάνατό του ενώ υπολογίζεται ότι σχεδίασε περίπου 600 κτίρια σε όλο τον κόσμο.
Οι καμπύλες γραμμές χαρακτηρίζουν τις αρχιτεκτονικές του δημιουργίες και τον ιδιαίτερο σχεδιασμό του, προσδίδοντας στα άψυχα κτίρια πνοή και κίνηση.
Από τον καθεδρικό ναό της Μπραζίλια σε σχήμα κορόνας έως την κυματοειδή έδρα του Κομμουνιστικού Κόμματος στο Παρίσι και το «αιωρούμενο» πάνω σε υποτυπώδη βάση «πιατάκι» του μουσείου μοντέρνας τέχνης του Niteroi, στο Ριο Ντε Τζανέιρο, όλα τα έργα του Νιμάγερ αποκαλύπτουν την προσήλωσή του στις κυκλικές και ελικοειδείς μορφές που αντιγράφει από τη φύση.
Ο ίδιος είχε ισχυρισθεί ότι η στιλιστική του επινόηση είχε ως πηγή έμπνευσης τις καμπύλες των γυναικών της πατρίδας του.
Το 1998 στην αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Οι καμπύλες του χρόνου» εξέφραζε την αντίθεσή του για τις γωνίες και τις άκαμπτες γραμμές και σημείωνε ότι «εκείνο που με γοητεύει είναι οι ελεύθερες και αισθησιακές καμπύλες. Οι καμπύλες που βρίσκονται στα βουνά, στα κύματα της θάλασσας και στα σώματα των γυναικών που ερωτευόμαστε».
Ηταν από τα πρώτα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βραζιλίας ενώ παρέμεινε πιστός στις ιδέες του ακόμη και μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου.
