«Εδώ είμαστε πάλι», γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στον «Independent». «Το Ισραήλ θα «ξεριζώσει την παλαιστινιακή τρομοκρατία» _ το οποίο ισχυρίζεται ότι κάνει, ανεπιτυχώς, επί 64 χρόνια».
Και εμείς οι δημοσιογράφοι, συνεχίζει ο κορυφαίος αυτός ανταποκριτής της βρετανικής εφημερίδας στη Μέση Ανατολή, επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια κλισέ επί τόσα χρόνια.
Η δολοφονία του στρατιωτικού ηγέτη της Χαμάς Αχμεντ Τζαμπάρι ήταν μια «στοχευμένη επίθεση», μια «χειρουργική αεροπορική επιδρομή» _ όπως και οι υπόλοιπες «χειρουργικές αεροπορικές επιδρομές» του Ισραήλ που σκότωσαν 1.200 Λιβανέζους, κυρίως αμάχους, στον Λίβανο το 2006, 1.300 Παλαιστίνιους, κυρίως αμάχους, στη Γάζα το 2008-9, την έγκυο γυναίκα στη Γάζα την περασμένη εβδομάδα και τους 11 αμάχους σε ένα σπίτι τη Δευτέρα. «Τουλάχιστον η Χαμάς δεν υποστηρίζει ότι οι ρουκέτες της έχουν οτιδήποτε το «χειρουργικό»».
Η αναλογία παλαιστινίων και ισραηλινών θυμάτων στη Γάζα φθάνει το 16:1. «Θα ανέβει, αναμφίβολα». Το 2008-9 ήταν 100:1.
Σύμφωνα με τον Φισκ, οι ίδιοι και οι ίδιοι μύθοι επαναλαμβάνονται. «Ο προηγούμενος ισραηλινός πόλεμος στη Γάζα ήταν μια τόσο τεράστια επιτυχία _ στην εκρίζωση της τρομοκρατίας, βεβαίως _ που οι δήθεν ελίτ μονάδες τους δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν ούτε τον δικό τους αιχμάλωτο στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ, τον οποίο παρέδωσε τελικά πέρυσι προσωπικά ο Τζαμπάρι».
Ο Τζαμπάρι ήταν «ο υπ’ αριθμόν ένα σκοτεινός ηγέτης της Χαμάς», σύμφωνα με το Associated Press. Πώς όμως είναι δυνατόν να είναι σκοτεινός, αναρωτιέται ο Φισκ, όταν γνωρίζουμε την ημερομηνία γέννησής του, λεπτομέρειες για την οικογένειά του, τα χρόνια φυλάκισής του στο Ισραήλ «κατά τα οποία άλλαξε στρατόπεδο από την Φατάχ στη Χαμάς»; Παρεμπιπτόντως, «τα χρόνια που πέρασε ο Τζαμπάρι σε ισραηλινή φυλακή δεν τον μετέτρεψαν σε ειρηνιστή, έτσι δεν είναι»;
Τι μπορεί όμως να σταματήσει «αυτή την ανοησία, αυτό τον σκουπιδοπόλεμο;» γράφει ο Φισκ. «Εκατοντάδες ρουκέτες πέφτουν στο Ισραήλ. Αλήθεια. Χιλιάδες στρέμματα γης υφαρπάζει από τους Αραβες το Ισραήλ _ για εβραίους και μόνο εβραίους _ στη Δυτική Οχθη. Δεν απομένει αρκετή γη εκεί για ένα παλαιστινιακό κράτος».
Παραδόξως, συνεχίζει, το πρόβλημα είναι ότι οι ενέργειες του Ισραήλ στη Δυτική Οχθη και η πολιορκία της Γάζας φέρνουν πιο κοντά ακριβώς αυτό που φοβούνται οι Ισραηλινοί: την καταστροφή του Ισραήλ.
«Το Ισραήλ αποκαλεί αυτό το τελευταίο λουτρό αίματος Επιχείρηση Πυλώνα της Αμυνας. Μάλλον πρόκειται για Πυλώνα της Υποκρισίας», καταλήγει ο βρετανός δημοσιογράφος.
