Ενα νανούρισμα για τους αστέγους στα ATM της Deutsche Bank

Οταν έκανα μοντάζ στην τελευταία ταινία μου, στο Βερολίνο, δούλευα συνήθως βράδυ για να μην με ενοχλεί κανείς. Μερικές φορές, στη μέση της νύχτας, έβγαινα μια βόλτα στο τετράγωνο. Είδα με έκπληξη αστέγους να κοιμούνται σε μια τράπεζα, ξαπλωμένοι ανάμεσα σε ATM. Αυτό έχει γίνει συχνό φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη, αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης.

Οταν οι παραγωγοί της σειράς «Γιατί φτώχεια;» με προσκάλεσαν να συνεισφέρω, αποφάσισα να γυρίσω ένα βιντεάκι για να δείξω τί συμβαίνει σε αυτές τις τράπεζες – τους αστέγους που κοιμούνται εκεί και τις διάφορες αντιδράσεις εκείνων που τους συναντούν.

Ετσι, ένα βράδυ στο Βερολίνο, βγήκα με τη μηχανή στη γειτονιά μου και άρχισα να τραβάω. Σε μια από τις αγαπημένες μου στιγμές, μια γυναίκα άνοιξε την πόρτα για να μπει στο ATM, και όταν κατάλαβε ότι κάποιοι κοιμούνταν εκεί μέσα, έκλεισε σιγά την πόρτα και ψυθύρισε, «καλόν ύπνο».

Αποφάσισα ότι το φιλμ μου χρειαζόταν ένα νανούρισμα. Αρχισα να ψάχνω στο Ιντερνετ. Αλλά σε ποια γλώσσα; Αν οι θεατές μπορούσαν να καταλάβουν το τραγούδι, μπορεί να θεωρούσαν, λανθασμένα, ότι η γλώσσα του νανουρίσματος ήταν η γλώσσα αυτών των αστέγων (των οποίων την καταγωγή δεν ξέρω).

Ηθελα να δώσω έμφαση στην κοινωνική απόσταση ανάμεσα στους περισσότερους ανθρώπους και στους αστέγους που συναντούσαν. Ετσι αποφάσισα να βρω μια γλώσσα που δεν θα την καταλάβαινε σχεδόν κανείς. Βρήκα ένα νανούρισμα της Ναντέζντα Ουτκίνα, από την Ουντμουρτία, στην κεντρική Ρωσία. Η ασυνήθιστη γλώσσα τους σχετίζεται με τα φινλανδικά (οι ίδιοι είναι πιο γνωστοί επειδή κατασκευάζουν Καλάσνικοφ).

Η Ουτκίνα τραγουδάει:

Γιέ μου γλυκέ, γιατί δεν κοιμάσαι;

Μη φοβάσαι, η μαμά είναι εδώ

Θα τραγουδήσω για σένα το νανούρισμά μου

Και όλοι σου οι φόβοι θα χαθούν.

Καλόν ύπνο, γιέ μου

Σε αγαπάω και για σένα τραγουδάω

το νανούρισμα αυτό.