«Ξέρεις ποια είναι η πραγματική φύση της προδοσίας;», αναρωτιέται ο Aντόνιο Ταμπούκι στο έργο του «Ο Τριστάνο πεθαίνει». Και δίνει την απάντηση: «Πως είναι προδότρα, προδίδει ακόμη και αυτόν που προδίδει, και δεν έχει όρια, όπως η σκιά του τοπίου…».
Η διαπίστωση αυτή πάει γάντι με την επαπειλούμενη πολιτική κατάρρευση του ΠαΣοΚ, η οποία απειλεί μάλιστα να συμπαρασύρει άμεσα και το εύθραστο έτσι κι αλλιώς οικοδόμημα της συγκυβέρνησης, που στηρίζεται σε πήλινα πόδια παρά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των κομμάτων που την απαρτίζουν.
Το ΠαΣοΚ δεν περνάει απλώς μία κρίσης ταυτότητας, αλλά απειλείται με πλήρη κατάρρευση, κάτι που συνειδητοποιείται πλέον από όλους τους σοβαρούς αναλυτές. Το κόμμα δέχθηκε κατά κύματα τη φουσκοθαλασσιά του Μνημονίου που το παρέσυρε, χωρίς να μπορεί να σταθεί στην επιφάνεια, στον πάτο της πολιτικής ανυποληψίας. Οι συνεχείς μεταμορφώσεις, τα αλλεπάλληλα λίφτιγκ και η αξιοποίηση των προνομίων της διαχείρισης της εξουσίας δεν το διέσωσαν.
Το μέγεθος της… προδοσίας του μεγεθύνεται μάλιστα από την απουσία της ιδεολογικής του ταυτότητας, την αδυναμία διατύπωσης μιας πολιτικής πρότασης που να υπερβαίνει την απλή διαχείριση της κρίσης και τη χρεοκοπία της νέας ηγεσίας του, που αδυνατεί να συσπειρώσει τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος.
Η αποσύνθεση είναι τέτοιας έκτασης που είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς το ποίος εκφράζει σήμερα το ΠαΣοΚ ή καλύτερα ποιός συμβάλλει περισσότερο στην… προδοσία του κόμματος.
Ο πρόεδρος του κόμματος, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος, αν μη τι άλλο, απεδείχθη ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση, επειδή ακριβώς υπήρξε ο ίδιος μέρος του προβλήματος;
Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, οι πολιτικές μεταμορφώσεις του οποίου ταυτίζουν την πολιτική διαδρομή του με εκείνη του παππού του;
Ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ο οποίος έχει διολισθήσει σε άκρως συντηρητικές και ρεβανσιστικές απόψεις που ανέκαθεν υπήρξαν ξένες προς την ιδεολογία και τη φυσιογνωμία του κόμματος;
Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος επιδιώκει τη μετεξέλιξή του κόμματος σε ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα χωρίς ωστόσο σαφείς αντιλήψεις;
Η «ομάδα του Γιώργου», που λειτούργησαν ως φαντομάδες της πολιτικής διατηρώντας διασυνδέσεις με τα ποικιλώνυμα λόμπι;
Ο θόρυβος της πτώσης του ΠαΣοΚ θα είναι τόσο εκκωφαντικός όσο είναι και το μέγεθος της…προδοσίας του. Η πτώση όμως αυτή εκτιμάται ότι θα συμπαρασύρει και τη συγκυβέρνηση, για την οποία πυκνώνουν τα σημάδια απαξίωσης από την κοινή γνώμη μετά την ψήφιση των νέων μέτρων και, κυρίως, την πλήρη, άνευ όρων και τυφλή προσκόλληση της στην… πολιτική της Μέρκελ.
Οι εξελίξεις, ως εκ τούτου, αναμένονται ραγδαίες και κυρίως απρόβλεπτες, καθώς είναι δύσκολο αυτή τη φορά τα κόμματα που διαχειρίζονται το Μνημόνιο να διασωθούν από ένα απλό φτιασίδωμα. Το μέγεθος της… προδοσίας είναι τέτοιο που η κατρακύλα θα σταματήσει μόνον όταν βρεί πάτο.
