Η συγκεκριμένη ψηφοφορία που είχε χαρακτηρισθεί ως η μητέρα όλων των μαχών έδωσε στον κ.Σαμαρά το «ναι»που ζητούσε,αλλά είναι φανερό ότι η κυβέρνηση συνεργασίας εξέρχεται τραυματισμένη.
Το ΠαΣοΚ έχασε έξη βουλευτές, η Νέα Δημοκρατία έναν και οι δυο μαζί την βεβαιότητα ότι η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη θα στηρίζει τις όποιες επιλογές της κυβέρνησης.
Η επόμενη μέρα προφανώς δεν θα είναι ίδια για την κυβέρνηση Σαμαρά. Έχει λιγότερους υποστηρικτές και αρκετούς έτοιμους να την πληγώσουν ανά πάσα στιγμή.
Γιατί κακά τα ψέματα αρκετοί βουλευτές από τα δύο κόμματα έδωσαν υπό πίεση αυτή που λέμε «τελευταία ψήφο».
Ωστόσο όσο Πύρρειος και αν ήταν η νίκη του κ. Σαμαρά, έγινε ένα αποφασιστικό βήμα προς την κατεύθυνση διάσωσης της χώρας. Με τη διαφορά ότι από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν περιθώρια λαθών.
Η κυβέρνηση εξοπλισμένη με την ψήφο των βουλευτών δεν μπορεί παρά να διεκδικήσει τα δέοντα από τους ευρωπαίους, να απαιτήσει την ταχεία εκταμίευση των οφειλόμενων δόσεων και να ζητήσει την τήρηση των υπεσχημένων όσον αφορά την επαναρύθμιση του χρέους.
Αυτή η «τελευταία ψήφος» και η εξ αυτής απορρέουσα «τελευταία ευκαιρία» δεν πρέπει να πάει έπ’ ουδενί χαμένη.
Γιατί απλούστατα θα είναι έγκλημα απέναντι στις υπερβολικές θυσίες που ανέλαβε ο ελληνικός λαός.
