53ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Μια ανάγκη για τον κόσμο της πόλης

«Το φεστιβάλ είναι μια ανάγκη για την πόλη μας, ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζει όλη η Ελλάδα. Όπως παντού έτσι και στην Θεσσαλονίκη τα πάντα έχουν μειωθεί και τέτοιες εκδηλώσεις πολιτισμικού χαρακτήρα μόνον θεραπευτικά αποτελέσματα μπορούν να έχουν». Τάδε έφη Κώστας, ένας νεαρός φοιτητής και φανατικός σινεφίλ που με πλησίασε στο προαύλιο των αιθουσών Σταύρος Τορνές και Τζον Κασαβέτης στην προβλήτα του Λιμανιού Θεσσαλονίκης για να μου ζητήσει να του προτείνω κάποιες ταινίες.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Το φεστιβάλ είναι μια ανάγκη για την πόλη μας, ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζει όλη η Ελλάδα. Όπως παντού έτσι και στη Θεσσαλονίκη τα πάντα έχουν μειωθεί και τέτοιες εκδηλώσεις πολιτισμικού χαρακτήρα μόνον θεραπευτικά αποτελέσματα μπορούν να έχουν». Τάδε έφη Κώστας, ένας νεαρός φοιτητής και φανατικός σινεφίλ που με πλησίασε στο προαύλιο των αιθουσών «Σταύρος Τορνές» και «Τζον Κασαβέτης» στην προβλήτα του Λιμανιού Θεσσαλονίκης για να μου ζητήσει να του προτείνω κάποιες ταινίες.

Ο Κώστας έχει δίκιο. Η πόλη της Θεσσαλονίκης δεν έχει τη ζωντάνια αλλοτινών εποχών, πολλά καταστήματα και εστιατόρια έχουν βάλει λουκέτο και με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα, ο κόσμος δεν κυκλοφορεί στους δρόμους. Ωστόσο, έξω από τα ταμεία πώλησης εισιτηρίων του φεστιβάλ, βλέπεις πάντα σχηματισμένες ουρές, ίσως όχι το ίδιο μεγάλες όπως τα παλαιότερα χρόνια αλλά με αρκετό κόσμο.

Ο καλός καιρός έχει βολέψει αρκετά και το περασμένο Σαββατοκύριακο οι περισσότερες προβολές ήταν sold out . Το μεσημέρι του Σαββάτου είδα το «Εγκλημα και τιμωρία» του Ακι Καουρισμάκι όρθιος στην αίθουσα «Τζον Κασαβέτης».

Το γεγονός ότι το σύνολο των ταινιών είναι μειωμένο σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια της σπατάλης και της ασυδοσίας, κάνει κάπως πιο εύκολο τον καθημερινό προγραμματισμό των θεατών. Κατά τη διάρκεια του 10μέρου θα προβληθούν μόνον 150 ταινίες στις έξι αίθουσες που φιλοξενούν τις προβολές και αυτή τη χρονιά οι επαναληπτικές προβολές είναι περισσότερες.

Πολύ καλά πηγαίνουν τα αφιερώματα στον Καουρισμάκι, ο οποίος αύριο Tετάρτη θα δώσει συνέντευξη Τύπου στην Αποθήκη Γ του Λιμανιού, αλλά και στον ιρανό κινηματογραφιστή Μπαχμάν Γκομπαντί.

Οι τιμητικές εκδηλώσεις έχουν επίσης ελαχιστοποιηθεί. Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου, η Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης εγκαινιάστηκε σε μια λιτή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας» στο Ολύμπιον της πλατείας Αριστοτέλους, όπου παράλληλα εγκαινιάστηκε το αφιέρωμα «Η κινηματογραφική ζωή της ζωγραφικής» με την ειδική προβολή της ταινίας «Καραβάτζο» του Ντέρεκ Τζάρμαν. Υπεύθυνη της Ταινιοθήκης είναι η κυρία Αργυρώ Μεσημέρη.

Παρών στην εκδήλωση της Ταινιοθήκης ήταν και ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς που είναι πρόεδρος της Γαλλικής Ταινιοθήκης στο Παρίσι, μιας από τις καλύτερες Ταινιοθήκες στον κόσμο.

«Αυτή η ιστορία δεν είναι ανιαρή, όπως κάποιες φορές μπορεί να είναι η Ιστορία, αλλά είναι προς ευχαρίστηση του θεατή» είπε ο κ. Γαβράς. «Μια Ταινιοθήκη διαθέτει ταινίες που δεν μπορούμε να δούμε στις εμπορικές κινηματογραφικές αίθουσες, ταινίες που μας θυμίζουν τι ήταν ο κινηματογράφος και τι μπορεί να γίνει. Η Ταινιοθήκη δεν είναι μόνο αρχείο, είναι κάτι ζωντανό».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος «Η κινηματογραφική ζωή της ζωγραφικής» που εγκαινιάζει την Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, θα προβληθούν επίσης οι ταινίες «Έγκον Σίλε – Εγώ λάτρεψα το γυμνό» των Χέρμπερτ Βέσελι και Λέο Τισάτ, «O λαϊκός ζωγράφος Πιροσμανί» του Γιόργκι Σενγκελάγια, το ντοκιμαντέρ «Ο ζωγράφος Πικάσο» του Λουσιάνο Εμερ, καθώς και τα μικρού μήκους φιλμ «Τουλούζ Λωτρέκ» του Ρόμπερτ Χέσενς και «Βαν Γκογκ», «Πωλ Γκωγκέν» και «Γκερνίκα» του Αλέν Ρενέ.

Οι προβολές πραγματοποιούνται στην αίθουσα «Τάκης Κανελλόπουλος» του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.