Εξι μήνες μετά τον σάλο που προκλήθηκε από τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών των οροθετικών «εκδιδόμενων» γυναικών, 16 παραμένουν ακόμα στις Φυλακές Κορυδαλλού, ενώ οι περισσότερες από τις 13 που έχουν αφεθεί ελεύθερες φαίνεται πως έχουν επιστρέψει στις πιάτσες των ναρκωτικών χωρίς να λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία. Την ίδια στιγμή, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκαν στη φυλακή, το ερώτημα εάν ήταν ή όχι εκδιδόμενες, αλλά και η δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων εγείρουν ακόμα αντιδράσεις κι εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς.
«Αυτές οι γυναίκες κλήθηκαν να άρουν όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Θαρρείς κι αν κανείς μαζέψει αυτές θα ξεπλύνει το AIDS από την Ελλάδα, σε μια εποχή μάλιστα που η επιδημία αυτή βρίσκεται σε ανοδική πορεία σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού» σημείωσε η κυρία Χρύσα Μπότση, ιατρός ειδικευμένη στην HIV/AIDS λοίμωξη, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Διωκόμενων Οροθετικών Γυναικών. Σε μια χώρα που, όπως είπε, χρειάζεται μια στοχευμένη καμπάνια ενημέρωσης «αντί να ζητήσουμε από τους ευυπόληπτους οικογενειάρχες να προστατεύονται φορώντας προφυλακτικό, φυλακίζουμε γυναίκες όπως αυτές, που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες».
Οι 26 από τις 28 συνολικά γυναίκες που οδηγήθηκαν στις φυλακές με την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, είναι τοξικοεξαρτώμενες και μόλις μία από όσες έχουν αποφυλακιστεί, βρίσκεται σε δομή απεξάρτησης. «Με τον ίδιο ανάλγητο τρόπο που οδηγήθηκαν στη φυλακή, έτσι και δίχως καθαρά κριτήρια αποφυλακίζονται. Παρά την εισήγηση του ΚΕΘΕΑ, κορίτσια που δεν είχαν σταθεί ακόμα στα πόδια τους, αποφυλακίστηκαν με αποτέλεσμα να καταλήγουν στις ίδιες πιάτσες» είπε η κυρία Σίσσυ Βωβού, μέλος της Πρωτοβουλίας.
Η διαπόμπευση των γυναικών με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών και ονομάτων, αλλά και οι «γκρίζες ζώνες της προσαγωγής και σύλληψής τους», όπως τις χαρακτηρίζουν, έχουν ήδη γίνει αντικείμενο προσφυγών. Για το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, το δικαίωμα του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και το δικαίωμα σε πραγματική προσφυγή, η Ομάδα για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών μαζί με την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Εν τω μεταξύ, η υγειονομική διάταξη Γ.Υ. 39α/ ΦΕΚ 1002/02/04/2102 στην οποία στηρίχθηκε η διαχείριση της όλης υπόθεσης και που ψηφίστηκε «σε χρόνο μηδέν», σύμφωνα με τα μέλη των δύο ομάδων συμπαράστασης, έχει ήδη προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και περνά από την Ολομέλεια στις 3 Φεβρουαρίου 2013. Η διεθνής κατακραυγή μάλιστα, όπως λένε, εξανάγκασε τις αρμόδιες Αρχές να αποσύρουν τις φωτογραφίες των γυναικών από την επίσημη ιστοσελίδα της αστυνομίας τον περασμένο Αύγουστο.
Την πιο πρόσφατη στάση στη δικαστική οδό που έχει πάρει πλέον το θέμα, αποτελεί η μήνυση που κατατέθηκε κατά του ιατρού που τους πήρε αίμα, οποιουδήποτε αστυνομικού οργάνου άσκησε βία εναντίον τους και παντός υπευθύνου υπογεγραμμένη από το σύνολο των γυναικών. Για πρώτη φορά μάλιστα τη μήνυση υπογράφουν και τέσσερις ΜΚΟ, η PRAKSIS, το Κέντρο Ζωής, η Act Up και η Θετική Φωνή.
