Πινακίδες που προειδοποιούν για τη νόσο έχουν ήδη τοποθετηθεί στο νομό σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων.
Με εντολή της διεύθυνσης κτηνιατρικής της περιφέρειας δυτικής Μακεδονίας, έχουν ληφθεί όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης ενώ το πρωί, διοργανώθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του πρώην Νομαρχιακού Συμβουλίου Κοζάνης, ημερίδα με θέμα «Εθνικό πρόγραμμα επιτήρησης της λύσσας – ενημέρωση φορέων – πρακτικές δειγματοληψίας».
Οπως διευκρίνισε στο ΑΜΠΕ ο διευθυντής της κτηνιατρικής υπηρεσίας της περιφέρειας, Ζώης Γακίδης, ο οποίος ενημέρωσε στην ημερίδα για τη λύσσα και όλους τους αρμόδιους φορείς, «σε περιοχές όπου ενδημεί η λύσσα είναι απαραίτητο να λαμβάνονται αυστηρότατα υγειονομικά και διοικητικά μέτρα για την επιδημιολογική διερεύνηση, την πρόληψη και την καταπολέμηση της νόσου. Συγκεκριμένα, ορίζεται ως ακτίνα της περιοχής γύρω από την εστία του κρούσματος λύσσας, η απόσταση των 50 χιλιομέτρων, τοποθετούνται προειδοποιητικές πινακίδες, που φέρουν κατάλληλη σήμανση, σε εμφανή σημεία στις οδούς εισόδου στην περιοχή και γίνεται προληπτικός εμβολιασμός των αδέσποτων σκύλων και γατών, ηλικίας άνω των 3 μηνών. Παράλληλα και όπως ορίζεται από τον Δασικό Κώδικα, ενισχύεται η επαγρύπνηση των κτηνιατρικών και δασικών υπηρεσιών στις παραμεθόριες κυρίως περιοχές».
Επιπλέον, η δήμαρχος Βοϊου, Παναγιώτα Ορφανίδου δήλωσε στο ΑΜΠΕ: «Κινητοποιηθήκαμε άμεσα και ειδοποιήσαμε κτηνοτρόφους και κυνηγούς να εμβολιάσουν προληπτικά τα σκυλιά τους».
Σημειώνεται ότι το τελευταίο ανθρώπινο κρούσμα λύσσας καταγράφεται το 1970 και το τελευταίο κρούσμα σε ζώο (κυνηγετικό σκύλο), το 1987 στην περιοχή του Εβρου. Ο ιός της λύσσας μεταδίδεται με το σάλιο των μολυσμένων ζώων κατά τη στιγμή που αυτά δαγκώνουν ανθρώπους ή άλλα ζώα. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί στον άνθρωπο όταν αυτός έρχεται σε επαφή με το σάλιο του μολυσμένου ζώου από εκδορές και μικροτραύματα του δέρματος.
«Η αλεπού και λόγω του γρήγορου τρόπου πολλαπλασιασμού της, θεωρείται παγκοσμίως ως βασική αποθήκη του ιού στη φύση. Στα δε σκυλιά, όταν νοσήσουν, πολλοί ιδιοκτήτες τους πιστεύουν ότι το ζώο κατάπιε κάποιο κόκαλο και προσπαθούν να το βγάλουν, με κίνδυνο να εκτεθούν στον ιό», αναφέρει ο κ. Γακίδης.
Η θεραπεία, όπως ενημέρωσε ο κ.Γακίδης τους παρευρισκομένους στην ημερίδα, συνίσταται στον καθαρισμό του τραύματος από το δήγμα του ζώου, στη χορήγηση αντιλυσσικού εμβολίου και ίσως αντιλυσσικού ορού.
