Το μεγαλύτερο σκάνδαλο παιδοφιλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο συνδέεται με μια απίστευτη ιστορία συγκάλυψης. Εθνικής συγκάλυψης καθώς ήταν γνωστό τοις πάσι ότι ο ανώμαλος βίαζε έφηβες και χούφτωνε παιδιά. Συστηματικά και δημόσια. Ολοι προσπερνούσαν τις καταγγελίες. Επί 40 χρόνια. Κάποιοι πάλι το διασκέδαζαν: «βρε τον μπαγάσα…». Κάποια κορίτσια και αγόρια είχαν ζητήσει βοήθεια αλλά οι ενήλικες τα τιμώρησαν ή τα πίεσαν να μην ξαναμιλήσουν. Πλέον έχουν καταθέσει στην αστυνομία 200 θύματα. Και είναι μόνον η αρχή.
Ο Τζίμι Σάβιλ υπήρξε ο διασημότερος παρουσιαστής του BBC. Με μια φράση μπορούσε να ανεβάσει στο νούμερο ένα των πωλήσεων ένα μουσικό συγκρότημα. Την εκπομπή του «Top of the Pops», που ξεκίνησε το 1964, την παρακολουθούσαν πάνω από 15 εκατομμύρια θεατές. Στην άλλη δημοφιλή εκπομπή του «Jim’ll Fix It» που παρουσίαζε από το 1975 ως το 1994, εκπλήρωνε επιθυμίες. Κυρίως επιθυμίες παιδιών. Στο στούντιο περιβαλλόταν πάντα από παιδιά και εφήβους, τα οποία παραληρούσαν στη θέα της διασημότερης φυσιογνωμίας του έθνους.
Ένα μικρό σχόλιο για το παρουσιαστικό του: ο Τζίμι Σάβιλ ήταν άσχημος σαν απλήρωτο γραμμάτιο. Του έλειπαν δόντια. Ντυνόταν σαχλά (εκκεντρικά). Προτιμούσε τις φόρμες και τα παντελόνια με λάστιχο – συνήθως λαμέ. Στο BBC όλοι ήξεραν ότι φορούσε παντελόνια που κατεβαίνουν εύκολα. Μετά από κάθε εκπομπή, μα κάθε εκπομπή, έπαιρνε στο καμαρίνι κοριτσάκια και τα πασπάτευε ή τα βίαζε. Κάποιες λένε ότι αυτή ήταν η πρώτη τους επαφή – τόσο γρήγορα και τόσο απρόσμενα που δεν κατάλαβαν καν τι έγινε. In’n’out and this is it.
Υπήρξαν εργαζόμενες στο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο που ταράζονταν με όλα αυτά. Κάποια καταθέτει ότι είδε επίθεση με τα μάτια της. Το αφηγήθηκε στους συναδέλφους που ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια: «Αυτός είναι ο Τζίμι». Ενας από τους παραγωγούς περιγράφει συνάντησή τους σε ξενοδοχείο. Ο Σάβιλ μοιραζόταν το δωμάτιο με μια δωδεκάχρονη. Πώς το ξέρει ότι ήταν δωδεκάχρονη; «Είχα τότε δυο κόρες στην εφηβεία». Αυτός δεν γέλασε αλλά ούτε και μίλησε. Φοβήθηκε.
Δεν υπάρχει κάποια αμφισημία σε όλα αυτά. Ναι, τα κορίτσια και τα αγόρια πήγαν στο στούντιο για να δουν από κοντά το ίνδαλμα, ναι το ακολούθησαν στο καμαρίνι θαμπωμένα αλλά δεν ήθελαν κάτι παραπέρα. Ακόμη κι αν ήθελαν, αν δηλαδή αποδεχτούμε το άθλιο θεώρημα της Λολίτας, ήταν παιδιά και τα παιδιά δεν αγγίζονται. Για όσους δεν το καταλαβαίνουν, υπάρχουν νόμοι. Εντούτοις ο Σάβιλ ήταν πάνω από το νόμο, ως φίλος του παλατιού, φίλος των κυβερνήσεων, φίλος όλων των διασημοτήτων.
Η υπόθεση Σάβιλ δεν αφορά μόνο βιασμούς και παρενοχλήσεις εντός του BBC. Ο τηλεαστέρας έκανε επισκέψεις φιλανθρωπικού τύπου σε ιδρύματα. Τα ίδια έκανε και εκεί. Πήγαινε στο αναμορφωτήριο Duncroft στο Σάρεϊ και έπαιρνε κορίτσια για να τα πάει βόλτα. Μια μικρή την στρίμωξε στο φορτηγάκι της εκπομπής του και όταν εκείνη άρχισε να ουρλιάζει, επενέβησαν δυο εργαζόμενοι στο κανάλι. Την επέπληξαν, το είπαν στη διευθύντρια του ιδρύματος και το κορίτσι μπήκε σε απομόνωση. Της είπαν ότι δεν θα βγει από εκεί αν δεν ζητήσει συγγνώμη για τις προσβολές. Λίγα χρόνια αργότερα στο ίδιο αναμορφωτήριο, ένα άλλο κορίτσι δόθηκε στον Σάβιλ για βόλτα με τη Ρολς Ρόις του. Όταν επέστρεψε κατήγγειλε την επίθεση αλλά η διευθύντρια της υπέδειξε να μην το ξανασυζητήσει. Αφηγήθηκε το περιστατικό στον κοιτώνα και έλαβε την απάντηση «τα ίδια κάνει σε όλες μας».
Η ανωμαλία δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν και χειρότερα. Ο Τζίμι Σάβιλ έκανε διάφορες εκδηλώσεις με σκοπό να μαζέψει χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Συγκέντρωσε συνολικά περί τα 40 εκατομμύρια στερλίνες. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα νοσοκομεία. Είχε το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει όποτε θέλει. Είχε το ελεύθερο να κακοποιεί άρρωστα παιδιά. Στο Stoke Mandeville Hospital υπήρχαν και καλές νοσοκόμες: προειδοποιούσαν να παιδιά να παριστάνουν τα κοιμισμένα όταν εκείνος άρχιζε τη γύρα για να βρει θύμα. Υπάρχει μαρτυρία ότι κακοποίησε ακόμη και παράλυτο παιδί. Οι διοικήσεις των νοσοκομείων τον άφηναν για να μην χάσουν τα κονδύλια που τους εξασφάλιζε.
Το 2007, όταν ο Σάβιλ ήταν 81 ετών, ανακρίθηκε από την αστυνομία για επιθέσεις σε μαθήτριες σχολείου που είχε επισκεφτεί. Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Χρειάστηκε να πεθάνει, πέρσι, για να ξεκινήσει μια δημοσιογραφική έρευνα στο BBC. Στην εκπομπή «Newsnight» ετοίμασαν αφιέρωμα για όλα αυτά. Βρήκαν μάρτυρες, συνέδεσαν τα στοιχεία. Το κανάλι όμως προτίμησε τη λογοκρισία. Δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που έχουν ευθύνες: επέτρεψαν το έγκλημα κατ’ εξακολούθησιν μέσα στο δημόσιο κτήριο. Επρεπε να υποψιαστούν όμως ότι δεν θα κρατήσουν για πάντα το μυστικό. Ανάλογη εκπομπή ετοίμασε αντίπαλο κανάλι, το ITV και έτσι τα στελέχη του κρατικού καναλιού βρέθηκαν απολογούμενα στη Βουλή. Επονται διώξεις.
Υπάρχει κάτι παράδοξο στις έρευνες και τις ανακρίσεις που διεξάγονται. Η συζήτηση γίνεται για το δημοσιογραφικό ήθος, για την υποχρέωση του καναλιού να παίξει την εκπομπή που αποδομούσε τον Σάβιλ. Λιγότερο ενδιαφέρει η τύχη των παιδιών. Δηλαδή το όλο μέλημα είναι να θεραπευτεί ο τομέας της ενημέρωσης και όχι θα προστατευτούν τα παιδιά. Τέτοια ανωμαλία…
