Οι αστρονόμοι της NASA περιμένουν περίπου 20 έως 25 πεφταστέρια ανά ώρα και επειδή το φεγγάρι δεν βρίσκεται κοντά σε πανσέληνο, το φως του δεν θα εμποδίζει την παρατήρηση, στο μέτρο βέβαια που δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό.
Οι Ωριωνίδες φαίνεται να προέρχονται από μια περιοχή πάνω από το πολύ λαμπρό άστρο Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα, από όπου έχουν πάρει και το όνομά τους. Ομως στην πραγματικότητα αποτελούν απομεινάρια από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ και εμφανίζονται κάθε φορά που η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια που αφήνει πίσω του το πέρασμα του κομήτη στην πορεία του γύρω από τον Ηλιο.
Οι Ωριωνίδες είναι μία από τις δύο «βροχές» από πεφταστέρια που δημιουργεί η ουρά του διάσημου κομήτη του Χάλεϊ. Η δεύτερη είναι οι Ητα Υδροχοΐδες που κορυφώνονται στις αρχές Μαΐου. Ο κομήτης (που πήρε το όνομα του Βρετανού αστρονόμου Εντμοντ Χάλεϊ) εμφανίζεται στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος κάθε 75 ή 76 χρόνια και είναι τόσο φωτεινός, που είναι ορατός με γυμνά μάτια. Τελευταία φορά εμφανίστηκε στον ουρανό της Γης το 1986 και η επόμενη θα είναι το 2061.
Μετά το 2006, οι Ωριωνίδες έχουν παρουσιάσει μερικές πολύ θεαματικές «βροχές» διαττόντων, με πτώση έως 60 μετεώρων την ώρα, τα οποία κινούνται με ταχύτητα περίπου 66 χιλιομέτρων την ώρα.
