***
Θα μπορούσε, εάν ήταν κινηματογραφική ταινία, να είχε τίτλο «Κράμερ εναντίον Κράμερ», η διάσταση απόψεων που σημειώθηκε ανάμεσα στους ανθρώπους του ΔΝΤ στην Αθήνα και στους συναδέλφους τους του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Ο πολύς κ. Μπομπ Τράα, ο αποκαλούμενος και «Ολλανδός ανθύπατος» μαθαίνω ότι διαφωνεί (και τη διαφωνία του την εξέφρασε και γραπτώς) με την αναθεώρηση προς τα πάνω της ύφεσης στην χώρα μας που έκανε τελευταίως το ΔΝΤ. Μπομπ Τράα δηλαδή εναντίον Λαγκάρντ; Μπορεί. Πάντως ο κ. Τράα, θεωρεί ότι το εδώ κλιμάκιο του ΔΝΤ, περιφρονείται και υποβαθμίζονται οι προτάσεις του, αφού οι εδώ επιμένουν σε χαμηλότερη ύφεση. Εκείνο που έμαθα είναι ότι η διαφωνία αυτή, έγινε γνωστή και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
***
***
Γιατί άραγε χαίρεται ο κ. Φ. Σαχινίδης; Άκουσον άκουσον, επειδή βρέθηκαν (!) πέντε βουλευτές του ΠαΣοΚ, για πρώτη φορά από τις εκλογές και οι πέντε μαζί στο εντευκτήριο της Βουλής. Πέντε βουλευτές του ΠαΣοΚ, μαζί είναι θαύμα, έλεγε ο πρώην υπουργός και ζητούσε μάλιστα… φωτογράφο για να βγάλουν μία… αναμνηστική φωτογραφία. Εκείνο όμως που έμαθα, είναι ότι στο Εντευκτήριο της Βουλής, την ώρα που έξω έπεφταν δακρυγόνα, σχηματίσθηκε ένα μεγάλο πηγαδάκι από βουλευτές της ΝΔ και του ΠαΣοΚ. Θέμα της συζήτησης ήταν ποια είναι η καλύτερη κοινοβουλευτική επιτροπή. Όχι από πλευράς συνεδριάσεων (άρα αποζημίωσης και των βουλευτών) αλλά από πλευράς… ταξιδιών. Ξέρετε ποια κοινοβουλευτική επιτροπή βγήκε η καλύτερη, Μία, που ομολογουμένως ελάχιστοι την γνώριζαν: Η επιτροπή της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU). Έχει διοργανώσει στο παρελθόν και ταξιδάκι βουλευτών στο… Μπαλί και στο Καζακστάν!
***
***
Μια και έγινε λόγος για τον κ. Παναγιώταρο, μου λένε ότι και στο παρελθόν είχε αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα, τότε που ήταν άγνωστος στο ευρύ κοινό. Είχε ανοίξει ταβέρνα στη Σερβία (τότε που είχε νυμφευθεί, όπως λέγεται και Σέρβα), αλλά δεν τα πήγε και τόσο καλά και την έκλεισε. Εκείνο που έχει σημασία, είναι ότι τελευταίως οι εσωτερικές κομματικές μετοχές του κ. Ηλ. Παναγιώταρου στη Χρυσή Αυγή ανεβαίνουν, σε αντίθεση με τις μετοχές του κ. Ηλ. Κασιδιάρη που παραμένουν στάσιμες. Αν θυμάστε ο κ. Παναγιώταρος ήταν πρώτος και καλύτερος στα επεισόδια του Corpus Christi και έδωσε μάλιστα και συνέντευξη στο… BBC.
***
To Corpus Christi κάτι μου θύμιζε. Έψαξα στα αρχεία μου (και στο Goοgle) και βρήκα ότι υπάρχει και ένα μουσικό συγκρότημα που λέγεται Corpus Christi, μόνον που είναι συγκρότημα black metal. Το καλύτερο όμως το ανακάλυψα σε μία μουσική ιστοσελίδα που έγραφε ότι το Corpus Christi συμμετείχε το 2010, στο Next στα Εξάρχεια, σε συναυλία μαζί με το επίσης black metal συγκρότημα Naer Mataron στο οποίο μετέχει και ο πολύς Καιάδας, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής κ. Γερμένης.Το σουξέ του συγκροτήματος ήταν…«το κέρατο του Σατανά».
***
Ένα ανέκδοτο κυκλοφόρησε χθες στο Κοινοβούλιο μετά την δήλωση του τραγουδιστή κυρίως εκκλησιαστικών ύμνων κ.
«Αδιέξοδη και καταστροφική» χαρακτήρισε την πίεση που ασκείται στη χώρα από την τρόικα ο Πρόεδρος του Δ.Σ.της Εθνικής Τράπεζας, κ. Γ. Ζανιάς μιλώντας κατά την παρουσίαση του βιβλίου του οικονομολόγου και λέκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών. κ. Ν. Κουτσιαρά «Η εκδίκηση των δούλων και η εφεδρεία των μακαριτών» στην αίθουσα του Ιανού την Τετάρτη το μεσημέρι. Το ότι ο ίδιος συμμετείχε σχεδόν εξ αρχής στις ομάδες διαπραγμάτευσης με την τρόικα, προφανώς δίνει μία μεγάλη εγκυρότητα στα λεγόμενά του. Όμως σημαίνει κάτι και για τον τρόπο με τον οποίο φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα;
***
Στην ίδια εκδήλωση, ο έτερος εκ των ομιλητών, επίσης πρώην υπουργός. κ. Τ. Γιαννίτσης παρουσίασε με αφορμή το βιβλίο, ένα μίνι μανιφέστο για μία νέα (και ανύπαρκτη ακόμη…) πολιτική κίνηση. Αφού χαρακτήρισε θολή τη διαχωριστική γραμμή Δεξιάς – Αριστεράς, τόνισε ότι η σύγχρονη προοδευτική προσέγγιση οφείλει να απαντά σε ερωτήματα που έχουν να κάνουν με το πώς εκφράζεται η κοινωνική αλληλεγγύη σε περιόδους δημοσιονομικής πίεσης, στα διλήμματα «μεγέθυνση ή πληθωρισμός». Επίσης σημείωσε ότι ο συγγραφέας δεν επεξεργάζεται αρκούντως το τι είναι προοδευτικό, αλλά δίνει έμφαση στην καταγραφή των συνεπειών του σύγχρονου διανοητικού συντηρητισμού, ως απότοκο της σκέψης που βασίζεται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία.
