Ο Σκοτεινός Ιππότης επέστρεψε. Για άλλη μια φορά, το μυστικό της αληθινής του ταυτότητας, διασώθηκε. Οχι όμως και το μυστικό της γέννησής του. Ενα σκοτεινό μυστικό που κόστισε στον άνθρωπο-νυχτερίδα έναν… γονιό.
«Κάθε ιστορία του Μπάτμαν υπογράφεται από τις λέξεις: «Μπάτμαν, του Μπομπ Κέιν». Αλλά αυτή δεν είναι όλη η αλήθεια» αναφέρει χαρακτηριστικά μια φράση διαφημίζοντας ένα βιβλίο που με πρωτότυπο τρόπο αποκαλύπτει μια μεγάλη αδικία: ο μαυροφορεμένος ήρωας έπρεπε κάθε φορά να υπογράφεται και από το όνομα Μπιλ Φίνγκερ.
Εκείνος, σύμφωνα με τον συγγραφέα ήδη μιας πληθώρας εικονογραφημένων βιβλίων, σκέφτηκε το όνομα του Gotham City και το alter ego του Μπάτμαν, τον εκατομμυριούχο Μπρους Γουέιν. Εκείνος, χάρισε στον υπερασπιστή της δικαιοσύνης τη μάσκα με τα μάτια της αράχνης αλλά και τον σύντροφό του τον Ρόμπιν. Εκείνος στην ουσία εμπνεύστηκε ακόμη και το ίδιο το όνομα του Μπάτμαν: ο Κέιν που είχε πάντα όλα τα προνόμια είχε απλώς δημιουργήσει έναν Ανθρωπο-Πουλί, με έντονη επιρροή από τα εικονογραφημένα του Φλας Γκόρντον.
Μένει επομένως, το ερώτημα: εφόσον είναι όλα αυτά αλήθεια, γιατί ο ίδιος ο Μπιλ Φίνγκερ δεν προσπάθησε να διεκδικήσει τις δάφνες που του άξιζαν;
Η ιστορία είναι πιο περίπλοκη και από το ίδιο το δράμα στην «Επιστροφή» του Σκοτεινού Ιππότη.Τι συνέβη ακριβώς; Ηταν περί το 1939, όταν η επιτυχία του Σούπερμαν ώθησε τον εκδοτικό του οίκο – που αργότερα θα ονομαζόταν DC Comics –να δημιουργήσει έναν καινούριο σούπερ ήρωα. Θα τον αναλάμβανε ο σκιτσογράφος Μπομπ Κέιν ο οποίος ήδη από την προηγούμενη χρονιά συνεργαζόταν με τον Μπιλ Φίνγκερ. Τα ονόματά τους δεν ζευγάρωσαν ωστόσο ποτέ. Γιατί; «Εκείνη την εποχή η συνεργασία μεταξύ δημιουργών ήταν συνηθισμένη: ήταν όμως συνηθισμένο να γίνονται συμφωνίες που έκρυβαν μία υπογραφή ακριβώς για να φανεί μόνο η άλλη» εξηγεί ο Νόμπλεμαν σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα La Repubblica.
Ο Φίνγκερ επίσης είχε την ίδια περίοδο οικονομικές δυσχέρειες οπότε του φαινόταν ήδη πολύτιμη η δουλειά που του ανέθεσε ο Κέιν για τον εκδοτικό οίκο. Δεν φαντάστηκε όμως πόσο πολύτιμος θα αποδεικνυόταν ο ίδιος ο Μπάτμαν. Και όταν, τη δεκαετία του ’60 ο Μπιλ ύψωσε τελικά τη φωνή, το μόνο που κέρδισε ήταν αχαριστία…
Ετσι, ο αληθινός πατέρας του σούπερ ήρωα πέθανε το 1974 άγνωστος και φτωχός, στα 60 του χρόνια ενώ οι πληροφορίες για τον ίδιο ήταν ελάχιστες. Οσο για την ιστορία του, ήταν γνωστή μόνο μεταξύ κάποιων φανατικών των κόμικς οι οποίοι υποστήριζαν επίσης ότι ο Μπομπ Κέιν δεν έχανε ευκαιρία να εκμεταλλεύεται τη δουλειά των άλλων ούτε δίσταζε να δηλώνει ότι ήταν ο μοναδικός δημιουργός του Μπάτμαν από την αρχή, παρά τα ολοφάνερα κατά καιρούς διαφορετικά στιλ. Μάλιστα, κάποτε ο Κέιν εξέφρασε τη λύπη του για την απόκρυψη της συνεργασίας από την αρχή, ωστόσο και πάλι δεν αναγνώρισε τον Φίνγκερ ως συνδημιουργό.
Μέχρι που εμφανίζεται ο νεαρός Νόμπλεμαν. Συγγραφέας ήδη πολλών κόμικς, μεταξύ των οποίων και η επιτυχημένη βιογραφία των δημιουργών του Σούπερμαν Τζέρι Σίγκελ και Τζο Σάστερ («Boys of Steel») αυτή τη φορά δημιουργεί μια ιστορία όπου πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος: ο Μαρκ, ο οποίος μάχεται να αποδώσει δικαιοσύνη. Μέσα από την εικονογράφηση –που υπογράφει ο Τάι Τέμπλετον– , περιγράφεται η ανάμειξη του Φίνγκερ στη δημιουργία του Μπάτμαν ενώ πιο λεπτομερείς πληροφορίες στο τέλος, αποκαλύπτουν περισσότερα στοιχεία για τον μυστηριώδη καλλιτέχνη αλλά και για τον ίδιο τον Μαρκ Νόμπλεμαν ο οποίος καταθέτει την άποψή του έπειτα από εκτεταμένες έρευνες. Η αναζήτηση της αλήθειας άλλωστε, συνεχίζεται ακόμη.
«Πέντε χρόνια μελετών και δεν έχω τελειώσει» λέει και πάλι ο ίδιος ο συγγραφέας, ο οποίος εξηγεί ότι κάθε φορά που βρίσκει κάποια επιπλέον πληροφορία ενημερώνει το blog του (https://noblemania.blogspot.gr). Νεότερες αποκαλύψεις περιλαμβάνουν τη φωτογραφία του χαμένου γραφείου του Μπιλ, κάποια γράμματα και η μαρτυρία των ηλικιωμένων γειτόνων που θυμούνται, για παράδειγμα, την παράξενη και πανέμορφη γυναίκα του, την Πόρτια.
Η Αθηνά, η κόρη του μοναδικού γιου, Φρεντ, ο οποίος πέθανε και εκείνος 36 μόλις ετών, έμαθε περισσότερα πράγματα για τον παππού της από τον Μαρκ παρά από την οικογένειά της. Και είναι μάλιστα η ίδια η εγγονή που έχει το δικαίωμα να ζητήσει τα δικαιώματα του Φίνγκερ. Σαν τη Κάτγουμαν που θα μπορούσε να ζητήσει την χαμένη κληρονομιά του Μπάτμαν.
Τι ειρωνεία: «Εβδομήντα χρόνια μετά ο Μπάτμαν εξακολουθεί να μας κατακτά γιατί αντιπροσωπεύει τον μοναδικό (σούπερ) ήρωα που δεν ψάχνει τη δικαιοσύνη για τον εαυτό του» αναφέρει και πάλι ο Νόμπλεμαν ο οποίος συμπληρώνει. «Και κυρίως – αντίθετα από τον Σούπερμαν – δεν ψάχνει την αναγνώριση της κοινωνίας, η οποία τον απαρνείται. Και η ιστορία του άγνωστου πατέρα του είναι στην ουσία η ιστορία μιας αναγνώρισης που έχει απορριφθεί».
