Το Επταήμερο του Διόδωρου

Δεν έφυγαν πρώτες-πρώτες γιατί δεν είναι ποντικίνες, είναι κυρίες –είναι από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες η ΦΑΓΕ και η 3Ε που μας αποχαιρέτησαν και εγκαθίστανται σε άλλες χώρες. Η πρώτη για Λουξεμβούργο έφυγε και η άλλη για Ελβετία, θα εισαχθεί στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου η δεύτερη, η πρώτη παραμένει σε οικογενειακά χέρια.

• Η ΦΑΓΕ, της οικογένειας Φιλίππου, ήταν η μεγαλύτερη ελληνική διασημότητα μετά τη Μελίνα Μερκούρη: εκτός από τα γιαούρτια της, τίποτα άλλο ελληνικό δεν έβρισκες στα ξένα σουπερμάρκετ και ήσαν πολλές οι ξένες εταιρείες που τη μιμήθηκαν κατασκευάζοντας «ελληνικού τύπου» γιαούρτι. Ακόμα και εγώ, που δεν μου πολυαρέσει το γιαούρτι της, το αγόραζα στο εξωτερικό, έτσι για να τιμήσω την πατρίδα –τέτοιο ελληναρά κρύβω μέσα μου, ημερολόγιό μου.

• Η 3Ε των κυπριακών οικογενειών Δαυίδ – Λεβέντη κατασκευάζει στην Ελλάδα, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, μου φαίνεται, το διασημότερο αμερικανικό προϊόν μετά το δολάριο: την ανθυγιεινή πλην ευφραίνουσα Κόκα-Κόλα. Ούτε αυτή μου αρέσει, προτιμώ τον φυσικό χυμό πορτοκαλάδας που είναι φθηνότερος, π.χ. στον Γρηγόρη –τέτοιο αντιαμερικανό κρύβω μέσα μου. Είναι η εταιρεία με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση στο χρηματιστήριο, πολλαπλάσια της κεφαλαιοποίησης των ΕΛΛΠΕ και της Εθνικής Τράπεζας που ακολουθούν. Μονοπώλιο στα αναψυκτικά και στη διανομή, την κατηγορούν –τώρα που θα γίνει ελβετική θα μπορούμε να την κατηγορούμε με ακόμη μεγαλύτερη άνεση.

• Μεγάλος καβγάς γινόταν πριν από τη δικτατορία για το αν η μετανάστευση ήταν ευλογία (έλεγε η Δεξιά) ή κατάρα (έλεγε η Αριστερά). Αλλά η σημερινή Αριστερά μπορεί να ισχυριστεί πως είμαστε καλύτερα, δύο μονοπώλια λιγότερα στον τόπο. Φεύγουν τα μονοπώλια και εμείς μένουμε μόνοι με τα κόμματα –αυτό με τρομάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ημερολόγιό μου.

• Οι μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες φεύγουν αλλά δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε, κινητοποιήθηκαν όλες οι υγιείς δυνάμεις του έθνους, με πρώτον-πρώτον τον αρμόδιο υπουργό και οι κάτοικοι των νησιών με ελάχιστο πληθυσμό δεν θα μετακινηθούν –δηλαδή δεν θα τους δοθούν κίνητρα να μετεγκατασταθούν σε μεγαλύτερα, όπως έγινε με χιλιάδες ορεινά χωριά ανάλογου μεγέθους. Διότι είναι εθνική σκοπιμότητα να κατοικούνται τα νησιά του Αιγαίου. Οπως ήταν κάποτε εθνική (ή λαϊκοδημοκρατική) σκοπιμότητα να αδειάζουν τα ορεινά χωριά υπό την απειλή των όπλων του Εθνικού Στρατού (ή του Δημοκρατικού Στρατού).

• Μακάρι να επιβίωναν κα να ευημερούσαν τα ορεινά χωριά μας όπως τα ελβετικά χωριά, τα γαλλικά, τα σκωτσέζικα –και γενικότερα διαφόρων τόπων που δεν έγιναν εμφύλιοι, που η λύσσα για την εξουσία και την κλοπή του δημοσίου χρήματος δεν ήταν τόσο έντονη. Πόσα όμως νησιά μπορούμε να επιδοτούμε για εθνικούς λόγους; Πόσα κόστισε η «Κυρά της Ρω» σε υποβρύχια για να την «προστατεύουν», σε τορπιλακάτους για να πηγαινοφέρνουν δημοσιογράφους, σε ώρες δοξαστικών ντοκυμαντέρ και ειδήσεων;

• Δίνουμε ηλίθιους αγώνες για το κοπυράιτ του Μεγαλέξανδρου «που δεν τον χωρούσε ο τόπος αυτός», του είχε πει υποτίθεται ο Φίλιππος –και να που ο τόπος μας δεν χωρά πια ούτε εταιρείες. Πιθανόν να φύγουν και η Intralot, η S&B και η ΜΕΤΚΑ, διαβάζω.

• Ημουν πολύ αισιόδοξος την περασμένη εβδομάδα, ημερολόγιό μου· νόμιζα πως η Ανγκελα Μέρκελ ήρθε να εγγυηθεί την παρουσία μας στην ευρωζώνη –αλλά, «το ελπίζω και το εύχομαι», είπε απλώς. Αυτό όμως το κάνω και εγώ και έξι-επτά εκατομμύρια Ελληνες –κουνάει και το χεράκι της εκτός από το να προσεύχεται; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος, ημερολόγιό μου.

• H χώρα πεθαίνει, η ανεργία έφθασε το 25%, οι εταιρείες μεταναστεύουν αλλά το κράτος των Βρούτσηδων, Τζαβαραίων, Τραγάκηδων, κτλ., παραμένει γενναιόδωρο όταν πρόκειται για συγγενείς και φίλους και οι λίστες των φοροφυγάδων και φοροκλεπτών είτε απαιτούν δεκαετιών και αιώνων επεξεργασίες είτε παραπέφτουν είτε ξεχνιούνται. Δύστυχη χώρα.

• Νομπέλ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Ο νους μου πήγε στο αντίστοιχο που είχαν πάρει το 1994 για τις συμφωνίες του Οσλο για το Παλαιστινιακό οι Αραφάτ – Πέρες – Ράμπιν. Ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονήθηκε λίγο μετά και η κατάσταση στην Παλαιστίνη είναι αυτή που είναι –εύχομαι και ελπίζω και εγώ να μην έχει κάνει πάλι λάθος η Νορβηγική Ακαδημία, ημερολόγιό μου.