Πρόκειται για μία προσέγγιση της ιστορικής περιόδου από την άφιξη του Οθωνα στο Ναύπλιο, πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, έως την έξωσή του τον Οκτώβριο του 1862.
Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η έκθεση εστιάζει σε βασικά χαρακτηριστικά της νεότερης εικονογραφίας του Ναυπλίου με βασικό άξονα την οπτική των ξένων και ελλήνων καλλιτεχνών σε σχέση με τα γεγονότα που σημάδεψαν την οθωνική περίοδο.
Εκτός από έργα της Εθνικής Πινακοθήκης παρουσιάζονται εξάλλου και χαρακτικά που ανήκουν στην πλούσια συλλογή του καθηγητή Νομικής και τ. αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννη Καράκωστα, επίσης χαρακτικά και ζωγραφικά έργα, που παραχωρήθηκαν από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών και το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία, έργα από τις συλλογές ζωγραφικών και χαρακτικών του Μουσείου Μπενάκη, ενδυμασίες από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα «Β. Παπαντωνίου», έργα από τις συλλογές του δήμου Ναυπλίου, του δικηγόρου κ. Κωνσταντίνου Καράπαυλου και του κ. Ιωάννη Σπηλιωτάκη καθώς και φωτογραφικό υλικό από τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.
Να σημειωθεί ότι η Ναυπλιακή Επανάσταση ως ιστορικό γεγονός είχε εκφράσει τις συνειδητοποιήσεις, τις επιθυμίες και τις ελπίδες της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της ναυπλιακής για τον απεγκλωβισμό από τα πολιτικά και εθνικά αδιέξοδα, τα οποία είχε δημιουργήσει το καθεστώς του Οθωνα και για την επιβολή δημοκρατικών και συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, στο πλαίσιο των οποίων θα αναζητούνταν δρόμοι για την ανόρθωση της χώρας.
Γεγονός λοιπόν είναι, ότι το στρατιωτικό κίνημα του 1862 απέκτησε πολιτική νομιμοποίηση χάρη στη συμμετοχή της ναυπλιακής κοινωνίας και ηθική αναγνώριση και δικαίωση χάρη στην εμμονή των κατοίκων του στις διακηρυγμένες αρχές, ακόμη και μετά τη στρατιωτική αποτυχία, τους νεκρούς και τον αποκλεισμό.
Θα μιλήσουν ιστορικοί, αρχιτέκτονες, αρχειονόμοι, νομικοί, θεατρολόγοι, μεταξύ των οποίων οι: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, Χριστίνα Κουλούρη, Πέπη Γαβαλά, Ιωάννα Σπηλιοπούλου, Έλλη Δρούλια, Χρήστος Λούκος Ευτυχία Λιάτα, Βαρβάρα Γεωργοπούλου, Γιάννης Μπαφούνης.