… Και να, που ερχόμαστε τώρα να γράφουμε στα greeklish. στη μόδα του iPhone και του BlackBerry, του Facebook και του Skype. και τι θα πείραζε να γράφουμε στα ελληνικά; Γιατί θα πρέπει να υποτάξουμε τη γλωσσική παράδοση ετών και να μαζοποιηθούμε;
Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να τις χρησιμοποιούμε. Άλλωστε, οι γραμματοσειρές αυτές έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία και τη σημασία της. Εισερχόμαστε εκούσια σε μονοπάτια γλωσσικής αλλοίωσης, γκρινιάζοντας ταυτόχρονα για την «Ελλαδίτσα» μας που χάνεται…
Μήπως όμως δε χάνεται μόνη της; Γιατί τελικά η κρίση στην οικονομία ξεκινά από μια κρίση βαθύτερη, αυτή της παιδείας. Ως απότοκο της κρίσης αυτής, παρουσιάζονται η έκλυση των ηθικών αξιών και ο αμοραλισμός. Έχουμε φτάσει σε έναν άκρατο υλισμό και αδιαφορούμε για μια γλώσσα και έναν πολιτισμό που αργοπεθαίνει, για αξίες και ιδανικά που εκπίπτουν, αφού δεν κατάφεραν να μεταγγιστούν από την οικογένεια και το σχολείο.
Ως άλλη βασική αιτία της γλωσσικής κρίσης, μπορεί να θεωρηθεί η εισδοχή της εικόνας στη σύγχρονη ζωή. Η εικόνα μέσα στο σπίτι και όλους τους χώρους που συχνάζει ο άνθρωπος, καταδικάζει σε σιωπή. Όλα σε μορφή εικόνας. Εικόνες που καλλιεργούν σύμβολα βουβά, μεταβιβάζουν μηνύματα χωρίς καμία δυνατότητα απάντησης, αντιλόγου ή διαλόγου. Ο άνθρωπος, μεταβάλλεται τελικά σε παθητικό δέκτη και υποχείριο αυτών των μηνυμάτων. Τα παιδιά, προσηλωμένα σε μια ηρωοποιημένη οθόνη υπολογιστή και οι γονείς, ταπεινοί θεατές τους. Απαντάμε στους φίλους με ένα «ok», θρηνούμε με ένα «r.i.p» και αγαπάμε με ένα «love»…
Όλοι, εκτός της πλειονότητας των Ελλήνων βέβαια, υπογραμμίζουν την σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας. Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη τους να μάθουν αρχαία ελληνικά, γιατί αυτά εμπεριέχουν μια φιλοσοφία με ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργάνωσης και διαχείρισης επιχειρήσεων που ενισχύει τη λογική, τονώνοντας παράλληλα τις ηγετικές ικανότητες. Γι’ αυτούς τους λόγους ζήτησαν επίσης οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές να καθιερωθεί η ελληνική ως επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι, όπως οι ίδιοι είπαν, το να μιλά κανείς για Ε.Ε. χωρίς την ελληνική, είναι σαν να μιλά σ’ έναν τυφλό για χρώματα…
*H κυρία Βασιλική Καράμπαλη είναι φιλόλογος, πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και φοιτήτρια μεταπτυχιακού προγράμματος στον τομέα Ψυχολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου
