Τα σχέδια αυτά της ελληνικής κυβέρνησης είναι σαν να χλευάζουν τις προσπάθειες των άλλων χωρών της ευρωζώνης να βοηθήσουν την Ελλάδα να ξανασταθεί στα πόδια της και καταδεικνύει τον φαντασιακό κόσμο, στον οποίο ζουν οι έλληνες πολιτικοί.
Κατ’ αρχάς η πίστα θα έχει απλώς και μόνον προδιαγραφές για Formula 1. Κανείς δεν εγγυάται ότι θα διεξαχθεί εκεί ποτέ αγώνας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Σίγουρα με αυτόν τον τρόπο δεν προσελκύονται οι οπαδοί του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Για να διοργανώσει κανείς αγώνα Formula 1, χρειάζονται πολλά χρήματα, όχι τόσο για την κατασκευή αλλά για τη λειτουργία της πίστας. Ο επικεφαλής της Formula 1, Μπέρνι Εκλεστόουν, αγαπά τα έσοδα, αλλά δεν θέλει να φέρει τον κίνδυνο από τη λειτουργία της επιχείρησης. Αυτόν θα τον φέρουν οι Έλληνες.
Επιπλέον, η Ελλάδα δεν είναι γνωστή ούτε για την αυτοκινητοβιομηχανία της ούτε για την παράδοσή της στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Ο ενθουσιασμός των Ελλήνων για τον αθλητισμό είναι περιορισμένος, όπως συνέβη και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους τα αθλήματα που δεν πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο της Αθήνας, έλαβαν χώρα χωρίς κοινό.
Για τον μέσο, χτυπημένο από την κρίση Έλληνα, η δυνατότητα να παρακολουθήσει έναν αγώνα Formula 1 θα είναι περιορισμένη, ακόμα και αν είναι λάτρης του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μόνον οι πλούσιοι θα μπορούν να πάνε στον αγώνα.
Υπενθυμίζεται ότι οι μέσες τιμές των εισιτηρίων για τον αγώνα της Formula 1 στο Spa-Francorchamps ανέρχονται στα 400 Ευρώ και δεν περιλαμβάνουν διαμονή. Σε μία χώρα ευρισκόμενη στο μέσο μίας υπαρξιακής κρίσης, στην οποία οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές χωρίς όμως να λαμβάνουν φάρμακα, οι επιδοτήσεις για την πίστα της Formula 1 θα είναι κόκκινο πανί για τους πολίτες.
Οι πολιτικοί όμως στην Αθήνα δεν ενδιαφέρονται ούτε για τη Formula 1 ούτε για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Διαφορετικά δεν θα εγκατέλειπαν το σχέδιο για τη δημιουργία πίστας στον Πειραιά, πολύ κοντά στην αθηναϊκή μητρόπολη. Προκειμένου να αποκλείσουν εντελώς κάθε περίπτωση επιτυχίας, η πίστα μετατέθηκε για την Χαλανδρίτσα κοντά στην Πάτρα, 200 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα.
Χάρη σε αυτά τα «ιδιοφυή» σχέδια των ελλήνων οικονομολόγων δεν πρόκειται να ευδοκιμήσουν: Ούτε πλούσιοι θα ταξιδέψουν για την Πάτρα, ούτε και αγωνιστικά μονοθέσια θα κυκλοφορήσουν. Υπάρχει η πεποίθηση ότι θα δημιουργηθούν 500 θέσεις εργασίας, ακόμα και αν στην πίστα διεξαχθούν μόνον αγώνες ερασιτεχνών ή καρτ. Αλλά ούτε και αυτό θα συμβεί, καθώς κανείς δεν πρόκειται να ταξιδέψει στη βαθιά επαρχία για να οδηγήσει λίγο καρτ. Αυτή η αδιαφορία για την πραγματικότητα αποκαλύπτει το πραγματικό δράμα της Ελλάδας: Αντί για σχεδιασμό μιας δυναμικής οικονομίας, τα Υπουργεία ονειρεύονται εύκολο πλουτισμό και ένα ατελείωτο πάρτι.
Την κατασκευή της πίστας πρέπει να συγχρηματοδοτήσει και ο ευρωπαίος φορολογούμενος, όπως και τη λειτουργία της. Και το αν μετά από μερικά χρόνια η πίστα μείνει ανενεργή, αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν.
