ΤΟ ΒΗΜΑ χθες Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου, παρουσίασε με τον τίτλο «Το πραξικόπημα που δεν έγινε…» το αποτέλεσμα μακράς και πολυεπίπεδης έρευνας για όσα συνέβησαν πέρσι το φθινόπωρο στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Τα ερεθίσματα για την έρευνα ήταν πολλά και ακόμη περισσότερες οι σχετικές πληροφορίες και εκτιμήσεις πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων.
ΤΟ ΒΗΜΑ συγκέντρωσε τις πληροφορίες, τις διερεύνησε, συνομίλησε με πλήθος προσώπων που έχουν γνώση των τεκταινομένων στις Ένοπλες Δυνάμεις και είναι σε θέση να γνωρίζουν συζητήσεις, συνομιλίες και κινήσεις. Και αφού αξιολόγησε τα πάντα , με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες και τον τόπο που πηγάζει από την 90χρονη ιστορία του δεν δίστασε να γράψει όσα υπέπεσαν στην αντίληψή του.
Αναμενόμενες ήταν οι αντιδράσεις και κατανοητές οι αμφισβητήσεις , ιδιαίτερα οι καλοπροαίρετες, αφού είναι πράγματι δύσκολο να συλλάβει κανείς το ενδεχόμενο και τον κίνδυνο εκτροπής το 2012 , έπειτα από τέσσερις δεκαετίες ομαλού δημοκρατικού βίου. Άλλωστε ούτε το 1967 πίστευε το πλήθος ότι μπορεί να γίνει πραξικόπημα.
Υπήρξαν εφημερίδες τότε που πήγαν να κυκλοφορήσουν 21η Απριλίου με τίτλους «Γιατί δεν μπορεί να γίνει Δικτατορία»!
Βάσει και των ιστορικών εμπειριών , οφείλουμε να επισημάνουμε στον καθένα ότι οι καιροί αλλάζουν με ταχύτητες μεγάλες και πολλά από αυτά που θεωρούνταν δεδομένα τίθενται υπό αίρεση στις μέρες μας. Είναι περιττό νομίζουμε να τα αναφέρουμε, καθώς άπαντες έχουν πικρές εμπειρίες τα τελευταία χρόνια.
Όπως τόνισε και ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του προς το ΒΗMAGAZINO, που επίσης δημοσιεύθηκε χθες Κυριακή «η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει μόνο από τους εχθρούς της αλλά κυρίως από την ολιγωρία εκείνων που την υπερασπίζονται».
ΤΟ ΒΗΜΑ δεν ανήκει σε εκείνους που ολιγώρησαν ή ολιγωρούν.
Η δημοσιογραφική έρευνα υπήρξε ενδελεχής και ακολούθησε, όπως προαναφέραμε, σειρά συζητήσεων με όλους τους πρωταγωνιστές των επίμαχων ημερών.
Προκαλεί ικανοποίηση η προσπάθεια όλων των πλευρών , των κομμάτων και της επίσημης ηγεσίας να αξιολογήσουν το δημοσίευμά μας και να αποφανθούν ότι πρόβλημα δεν υφίσταται.
Θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση αν η έρευνά μας αποτελέσει αφορμή και για περισσότερη επαγρύπνηση.
Οι καιροί, όπως είπαμε, δεν είναι συνηθισμένοι και την ολιγωρία δεν θα την συγχωρέσει ούτε ο Λαός,ούτε η Ιστορία.
