Μάλλον φταίει η τυποποίηση του χλωμού, απόκοσμου βαμπίρ που τον συνοδεύει. Δεν ξέρω τι ακριβώς περίμενα από τον Ρόμπερτ Πάτινσον, πάντως αυτό που εισέπραξα από κοντά ήταν μια απολύτως γήινη συμπεριφορά, ένα ζεστό χαμόγελο (ίσως και λίγο ντροπαλό), μια έμφυτη ευγένεια. Ο Πάτινσον βρισκόταν στο Φεστιβάλ των Καννών για την «Cosmopolis» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, ταινία που «απέσπασε» την πιο απαιτητική ερμηνεία του, την οποία, όπως ο ίδιος ομολόγησε, στην αρχή δεν ήξερε καν πώς να χειριστεί.
Ζητάει φυσικό νερό. Αμέσως κάποιος τον ρωτάει για τον προστάτη του. Η ερώτηση δεν γίνεται τυχαία – ο προστάτης συνδέεται με τον ήρωα που ο Πάτινσον υποδύεται στην «Cosmopolis». «Μακάρι να ’ξερα» απαντά ο ηθοποιός όταν (με καθυστέρηση) αντιλαμβάνεται γιατί δέχεται αυτή την «αδιάκριτη ανατομικά» ερώτηση. «Πρέπει να πάω να τον εξετάσω. Λένε ότι είναι πολύ σημαντικό – όλοι μιλούν για αυτό. Ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς είναι ο προστάτης, αλλά τέλος πάντων…» σχολιάζει.
Στο λυκόφως του Κρόνενμπεργκ
Οταν ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ έστειλε στον Πάτινσον το σενάριο της «Cosmοpolis», ο νεαρός ηθοποιός βρισκόταν στις τελευταίες ημέρες γυρισμάτων της τελευταίας ταινίας του κινηματογραφικού φαινομένου «Λυκόφως» («Twilight»), με τίτλο «Χαραυγή: Μέρος Β´», το οποίο θα κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα τον Νοέμβριο. «Διάβασα το σενάριο του Ντέιβιντ και δεν ντρέπομαι να πω ότι δεν κατάλαβα τίποτε», μας είπε, «αλλά παραδέχομαι ότι το βρήκα πολύ cool, πολύ τρομακτικό και πολύ παράξενο». Ο Πάτινσον τηλεφώνησε στον Κρόνενμπεργκ για να του πει ότι δεν θεωρούσε τον εαυτό του έτοιμο για τον ρόλο – επειδή κυρίως δεν καταλάβαινε περί τίνος (ρόλου) επρόκειτο. «Κανένα πρόβλημα» του απάντησε ο Κρόνενμπεργκ. «Ούτε και εγώ ξέρω περί τίνος πρόκειται. Αλλά δείχνει χυμώδες – όχι;». Ο Πάτινσον πήρε κουράγιο. «Σκέφτηκα ότι υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να γίνει μια πολύ καλή αρχή. Και έτσι το προχωρήσαμε».
Γραμμένο από τον ίδιο τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, το σενάριο της «Cosmopolis» στηρίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ντον Ντε Λίλο και περιγράφει μία ημέρα από τη ζωή ενός πάμπλουτου νεαρού επιχειρηματία, του Ερικ Πάκερ (Πάτινσον), μέσα στην τεράστια κάτασπρη λιμουζίνα του. Ολα ξεκινούν από την επιθυμία του Ερικ να κουρευτεί στο κουρείο της παλιάς γειτονιάς του. Μέχρι να φτάσει εκεί, όμως, θα κάνει πολλές στάσεις στην κόλαση της Νέας Υόρκης, θα συναντήσει δεκάδες ανθρώπους, εν τέλει θα αναθεωρήσει τη ζωή του.
«Διαρκώς υπνωτισμένος»
Ρώτησα τον Πάτινσον τι ακριβώς δεν κατάλαβε στο σενάριο. «Κοίτα να δεις, το έδωσα σε αρκετούς γνωστούς και φίλους να το διαβάσουν και όλοι με ρωτούσαν “τι στο καλό είναι αυτό το πράγμα;”. Υποθέτω ότι κατά κάποιον τρόπο πίεσα τον εαυτό μου να μην το καταλάβει, γιατί δεν είχα αντιληφθεί ότι στην πραγματικότητα εκεί ακριβώς θα στηριζόταν όλη η ερμηνεία μου. Γιατί πολύ απλά ο Ερικ, ο ήρωάς μου, επίσης δεν καταλαβαίνει. Βρίσκεται στην αναζήτηση μιας νέας, καλύτερης πραγματικότητας. Αν λοιπόν βάλεις τον εαυτό σου μέσα σε έναν κόσμο όπου δεν καταλαβαίνεις τίποτε, όπου τα πάντα μοιάζουν εξωγήινα, τότε βλέπεις ότι βγαίνει νόημα». Μάλιστα, αργότερα, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Κρόνενμπεργκ διέκοπτε τις σκηνές όποτε έβλεπε ότι ο Πάτινσον έκανε μια απόπειρα να παίξει, να υποκριθεί, σαν να καταλαβαίνει τι γίνεται. «Δεν το ήθελε αυτό ο Ντέιβιντ. Με προτιμούσε διαρκώς υπνωτισμένο».
Αναρωτιέμαι αν ο ίδιος ο Ρόμπερτ Πάτινσον ένιωσε ποτέ ότι έχει μπει στο πετσί ενός ανθρώπου όπως ο Ερικ Πάκερ, σαν να προσπαθεί να ξεφύγει από ό,τι θεωρεί τρελό για εκείνον. Από τότε που η φήμη του απογειώθηκε με τις ταινίες του «Λυκόφωτος», ο Ρόμπερτ Πάτινσον είναι βορά των παπαράτσι και, όπως κάθε καθαρόαιμος σταρ, δύσκολα μπορεί να βρει την ησυχία του. Ενιωσε άραγε ποτέ την ανάγκη να ξεφύγει από όλα αυτά; «Αυτό δεν ισχύει τόσο με τον κόσμο που σε περιβάλλει», απάντησε εκείνος, «όσο με τον εσωτερικό, τον κόσμο μέσα σου. Νιώθεις την ανάγκη να καλυτερεύσεις τον εαυτό σου και η μεγαλύτερη παγίδα βρίσκεται στον κίνδυνο να παγιδευτείς από μόνος σου. Γι’ αυτό και βρήκα τόσο ανακουφιστικό το να παίξω στην “Cosmopolis” – δεν χρειαζόταν να σκεφτώ. Οπως είπα, ήμουν σαν υπνωτισμένος. Για εμένα η “Cosmopolis” ήταν μια καλή θεραπεία και είμαι τυχερός γιατί έχει συνέχεια. Αρκετοί ρόλοι σε αυτό το κλίμα έρχονται διαρκώς μπροστά μου». Τον καταλαβαίνω. Και ξέρω ότι λέει την αλήθεια.
Σταρ με την πρώτη δαγκωματιά
Ο Ρόμπερτ Πάτινσον κατάφερε εν μιά νυκτί να γίνει το συναισθηματικό, μελαγχολικό, εσωστρεφές βαμπίρ με την ιδιότητα να κλέβει καρδιές, αλλά και το απόλυτο pop icon για εκατομμύρια τινέιτζερ ανά τον πλανήτη. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, περισσότερο αβανγκάρντ εικόνα βρικόλακα – και να θέλαμε – δεν θα βρίσκαμε στον κινηματογράφο. Ωστόσο, πάντα αναρωτιόμουν για τη μετά Πάτινσον/Κάλεν περίοδο. Κάποιοι θεώρησαν ότι μέσω του Εντουαρντ Κάλεν ο Πάτινσον έγινε σύμβολο της επαναστατημένης, καταπιεσμένης νεολαίας των καιρών μας. Οντως, τόνοι έχουν ξοδευτεί για τον γεννημένο στις 13 Μαΐου του 1986 λονδρέζο ηθοποιό, ο οποίος εξακολουθεί να δίνει ποικιλοτρόπως τροφή στα ΜΜΕ, αλλά ποτέ δικαιώματα.
Το 2008 το «Rolling Stone» τον ανέδειξε ως τον πιο hot ηθοποιό. Βρέθηκε στη λίστα των Breakout Stars των «Times» του Λος Αντζελες και στις 100 ισχυρότερες διασημότητες του «Forbes», καθώς και στη λίστα με τους πιο σέξι σταρ στο περιοδικό «People». «Πάντα πίστευα ότι είναι καλό να έχεις την ασφάλεια της μόνιμης δουλειάς, να σε περιμένει ακόμη μία ταινία “Twilight” για παράδειγμα» είπε ο Πάτινσον. «Τώρα, όμως, που τελειώνει η σειρά, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι εξακολουθώ να νιώθω το ίδιο. Δεν ξέρω αν είναι καλό πράγμα η ασφάλεια. Οταν λες όλα ή τίποτε για καθετί που κάνεις, οι πιθανότητες να το κάνεις καλά και συγχρόνως να το διασκεδάσεις, να περάσεις καλά, αυξάνονται. Και κατάλαβα ότι όταν παύεις να σκέφτεσαι μέσα στο πλαίσιο της ασφάλειας, τότε πολύ όμορφα πράγματα έρχονται μπροστά σου». Ή πολύ άσχημα.
Απιστία και υπερηφάνεια
Μήνες μετά τις Κάννες ξέσπασε το ερωτικό σκάνδαλο με την Κρίστεν Στιούαρτ, τη συμπρωταγωνίστριά του στο «Λυκόφως» με την οποία επρόκειτο να παντρευτεί (αλλά εκείνη τον κεράτωσε με τον – παντρεμένο με δύο παιδιά – σκηνοθέτη της στο «Η Χιονάτη και ο κυνηγός», Ρούπερτ Σάντερς). Ο Πάτινσον δεν εκτέθηκε. Απλώς άφησε να φανεί η βαθύτατη πίκρα του. Συμπτωματικά, την περίοδο που τον συνάντησα στις Κάννες η Κρίστεν Στιούαρτ βρισκόταν επίσης στο φεστιβάλ με δική της ταινία, με τίτλο «Στον δρόμο», το φιλμ του Γουόλτερ Σάλες που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Τζακ Κέρουακ.
«Βγήκαμε τις προάλλες και θα βγούμε μαζί απόψε το βράδυ. Το περιμένω πώς και πώς. Κάποιοι λένε ότι από τη στιγμή που στο ίδιο Φεστιβάλ Καννών βρίσκομαι εγώ, η Κρίστεν και ο Ζακ Εφρον, το φεστιβάλ έχει αποτύχει. Χα χα χα! Πλάκα δεν έχει αυτό;» γελάει δυνατά. Τόσο χαρούμενος και διασκεδαστικός, τόσο ερωτευμένος με την κοπέλα του: «Είναι υπέροχη, φιλόδοξη, έτοιμη να γραπώσει τη ζωή από τον λαιμό! Εχει τουπέ, δεν γλείφει, τη σέβονται. Θα πέθαινα για την Κρίστεν. Χθες, που έβλεπα την ταινία της, ένιωθα τόσο υπερήφανος». Είπε, μάλιστα, ότι έγραφε κάτι ο ίδιος με την προοπτική να παίξουν μαζί, κάτι πολύ διαφορετικό, το «Λυκόφως». «Θα είναι δύσκολο και θα χρειαστεί να περάσει χρόνος, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι πολύς κόσμος θα ξινίσει και θα πει “πού πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια;”. Αλλά δεν με νοιάζει. Τη θέλω, τη γουστάρω, είναι δική μου!». Πού να ’ξερε ο άμοιρος τι παιχνίδια έπαιζε η κυρά πίσω από την πλάτη του…
Νταλί και βρικόλακας
Μνημονεύω τον τίτλο ενός γαλλικού εντύπου για τον Πάτινσον, μία ημέρα μετά την προβολή της «Cosmopolis»: «Ως τώρα ο Ρόμπερτ Πάτινσον ήταν ένας σταρ. Από σήμερα είναι ηθοποιός». Ο Πάτινσον γελάει. Γελάει γενικώς κατά τη διάρκεια της συνέντευξης – του αρέσει το γέλιο. «Ολα είναι ένα κόλπο, όχι; Οταν βγήκε το τρέιλερ της “Cosmopolis” κάποιοι βιάστηκαν να πουν ότι κάνω κάτι διαφορετικό. Πώς το ξέρεις, ρε φίλε; Το τρέιλερ διαρκεί 30 δευτερόλεπτα και εγώ δεν λέω ούτε μία λέξη! Οχι ότι το τρέιλερ δεν είναι cool, αλλά πώς φθάνεις σε κάποιο συμπέρασμα τόσο εύκολα, πόσω μάλλον μιλώντας για υποκριτική;». Βέβαια, ο Πάτινσον δεν ζει στον κόσμο του. Γνωρίζει πολύ καλά τους όρους του παιχνιδιού και πόσο ευάλωτος μπορεί να είναι ακόμη και ένας διάσημος. «Το καταλαβαίνω» είπε. «Οταν από το πουθενά γίνεσαι κάποιος, πρέπει να το αποδείξεις, πρέπει να το κερδίσεις. Με μικρά ή μεγάλα πράγματα πρέπει να το χτίσεις».
Δεν είναι, όμως, λίγο ειρωνικό – ίσως και κάπως παράδοξο – που χάρη στο «Twilight» ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, αλλά και πολλοί ακόμη σκηνοθέτες τον ανακάλυψαν; «Και αυτό κανόνας του παιχνιδιού είναι» απαντά ο ηθοποιός. «Κάπως πρέπει να σε ανακαλύψουν. Είχα κάνει αρκετές ταινίες πριν από το “Twilight”, αλλά χωρίς αυτή την επιτυχία δεν είμαι καν βέβαιος για το αν θα εξακολουθούσα να ασκώ αυτό το επάγγελμα. Βέβαια, ο Ντέιβιντ (Κρόνενμπεργκ) λέει ότι του άρεσα όταν με είδε στο “Little Αshes” (μια ταινία που δεν προβλήθηκε καν στην Ελλάδα και στην οποία ο Πάτινσον υποδύεται τον Σαλβαντόρ Νταλί). Στην προ “Twilight” εποχή δεν πληρωνόμουν καθόλου καλά – κάτι σαν 500 στερλίνες το τετράμηνο. Θυμάμαι ότι όταν έκανα το “Litlle Αshes” ήμουν ταπί. Δεν είχα δεκάρα τσακιστή, θα άλλαζα δουλειά. Και τότε μου έκατσε το “Λυκόφως”».
«Κατάφερα να απολυθώ!»
Πράγματι, ο Εντουαρντ Κάλεν υπήρξε ρόλος-λαχείο (ίσως και ζωής) για τον νεαρό Βρετανό που τον ανέλαβε στα 22 του έχοντας ελάχιστα πράγματα στο ενεργητικό του (με σημαντικότερο ίσως τον ρόλο του Σέντρικ Ντίγκορι στο «Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς»). Από τη στιγμή που το «Λυκόφως» προβλήθηκε στις αίθουσες στο τέλος του 2007, το κασέ του ηθοποιού εκτινάχθηκε στα ύψη. Για να τον δουν από κοντά οι φαν (κυρίως γένους θηλυκού) ήταν – και είναι – έτοιμοι να περάσουν από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Πριν από μερικά χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο ο Πάτινσον επρόκειτο να κάνει μια ζωντανή εμφάνιση σε έναν χώρο όπου αναμένονταν γύρω στους 500 θαυμαστές. Εν τέλει έδωσαν το «παρών» περί τους 3.000, κλήθηκε η αστυνομία και δεν έλειψαν τα ατυχήματα. Ενα αστέρι είχε γεννηθεί.
Μέχρι να γίνει αυτό, ο Πάτινσον έφαγε αρκετές φορές τα μούτρα του. Οταν τον απέλυσαν από το θεατρικό έργο «The Woman Before», ένιωσε να απελευθερώνεται. «Κατάφερα να απολυθώ! Γαμάτο! Το καλύτερο πράγμα που μου είχε συμβεί ως τότε. Τι επαναστάτης που ένιωθα. Τα κατάφερα!». Σήμερα, βέβαια, το ξανασκέφτεται. «Ηταν μια εποχή που δεν ήξερα τι έκανα. Νομίζω ότι μιλούσα πολύ σιγά. Εκανα πολλές μαλακίες».
* Η ταινία «Cosmopolis» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου.