Κυρία Λώρη
Στο άρθρο σας με τίτλο «Χωρίς χαλινό» με το οποίο ασκείτε κριτική απέναντι στο θεοκρατικό και ολοκληρωτικό χαρακτήρα των Ισλαμιστών με αφορμή τη γνωστή υπόθεση της ταινίας, διαβάσαμε μερικά επιχειρήματά σας τα οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι γραφτήκαν μόνον χάριν εκφραστικής υπερβολής και όχι κατά κυριολεξία.
Αναφερόμαστε στην εξίσωση των αιτημάτων και της υπόστασης της μονοθεϊστικής θρησκείας του Ισλάμ, και σε εμάς τους Εθνικούς τους οποίους αποκαλείτε με τον αδόκιμο δημοσιογραφικό όρο «Δωδεκαθεϊστές».
Αντιγράφουμε από το κείμενό σας: «Αν αρχίσουν οι υποχωρήσεις του γαλλικού κράτους, που έχει επιλέξει λαϊκό χαρακτήρα, δεν θα υπάρχει τελειωμός. Γιατί κατόπιν θα βάλουν όρια και οι υπόλοιποι. Οι Δωδεκαθεϊστές μπορούν να μετατρέψουν τον Λούβρο σε ναό, προς τιμήν της θεάς Αφροδίτης, μπορούν να αναβιώσουν τα ταυροκαθάψια και να επιβάλλουν την αργία των Ανθεστηρίων. Αν αρχίσουν οι υποχωρήσεις του λαϊκού κράτους, δεν θα υπάρχει τελειωμός.»
Είναι τουλάχιστον άστοχη η σύγκριση ανάμεσα σε δύο εντελώς αντίθετες Κοσμοθεάσεις, η μία, η μονοθεϊστική, ολοκληρωτική και κατακτητική από τη φύση της, η άλλη, η Πολυθεϊστική, ανεκτική και διαλεκτική αλλά και επιπροσθέτως όχι θεοκρατική αλλά πλήρως εναρμονισμένη και συνυφασμένη με την έννοια της Πολιτείας.
Μη φοβάστε κυρία Λώρη. Δεν πρόκειται εμείς να διεκδικήσουμε ως χώρο Λατρείας ένα πρώην οχυρό και νυν Μουσείο στη Γαλλία ( ούτε καν οι ομόδοξοί μας Γαλλικής Ιθαγένειας), ούτε πρόκειται να απαιτήσουμε να επιβληθεί για όλους αργία για τον Εορτασμό των Ανθεστηρίων (αν και με το νέο καθεστώς διαβίωσης θα βρίσκαμε.. μάλλον αρκετούς συμμάχους αν είχαμε ένα τέτοιο αίτημα δεν νομίζετε ;..). Απέχουμε μακράν από τέτοιου είδους σκεπτικό.
Όμως δεν βλέπουμε για πιο λόγο δεν θα έπρεπε να διεκδικούμε τουλάχιστο τέσσερις Αργίες λατρευτικού χαρακτήρα παραδείγματος χάριν, κατά τα Ηλιοστάσια και τις Ισημερίες, ή γιατί δεν θα έπρεπε να διεκδικούμε την πρόσβασή μας για Εορτασμούς σε Πατροπαράδοτους Λατρευτικούς χώρους που σήμερα μας αποκλείονται από τη στιγμή που μας αρνείται το κράτος οποιοδήποτε καθεστώς Ισονομίας με τα δόγματα του Μονοθεϊσμού( Χριστιανισμός, Ισλάμισμος, Ιουδαϊσμός ) και φυσικά αρνείται μανιωδώς το λατρευτικό χαρακτήρα που διατηρούν οι Ναοί στους αρχαιολογικούς χώρους συμφώνως με τις διεθνείς συμβάσεις περί της σχέσεως Μνημείων και λατρευτών. Ή έστω να μας δοθεί άδεια ανεγέρσεως επισήμου Λατρευτικού χώρου. Αλλά για αρχή, καλό θα ήταν να αποκτούσαμε και νομικό πρόσωπο, μιας και έως σήμερα η Εθνική μας Θρησκεία είναι «γνωστή» μόνο σε κοινωνικό και άτυπο νομικά επίπεδο και όχι Πολιτειακό .
Βρίσκουμε λοιπόν όχι μόνον παντελώς άστοχο το παράδειγμά σας, αλλά και επικίνδυνο, το να μας εγκλωβίζετε στο ίδιο καθεστώς με ένα μόρφωμα που δεν ζητά αλλά απαιτεί, και όπου δεν εισακούεται φθάνει να δολοφονεί για να κερδίσει τους στόχους του και να επικρατήσει.
Θα παρακαλούσαμε όπως μεριμνήσετε έστω για τη δημοσίευση της θέσης μας και γιατί όχι, εδώ είμαστε να περάσουμε και σε Δημόσιο διάλογο αν θεωρείτε εσφαλμένα τα επιχειρήματά μας.
Για την Οργάνωση Ελλήνων Εθνικών «Θύρσος»
