Συνδικαλιστικές συντάξεις τέλος. Ο υπουργός Εργασίας κ. Ι. Βρούτσης προωθεί νομοθετική ρύθμιση με την οποία καταργείται από την 1ηΝοεμβρίου 2012 η σύνταξη που δίδεται σε συνδικαλιστικά στελέχη, που διετέλεσαν πρόεδροι, γενικοί γραμματείς πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων, καθώς και μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Η κίνηση του υπουργού Εργασίας έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, καθώς οι συγκεκριμένες επικουρικές συντάξεις δίδονται σε μερικές εκατοντάδες πρώην συνδικαλιστές και κατ’ ανώτατο όριο φθάνει τα 500 – 600 ευρώ.
Το δικαίωμα σύνταξης για τα συνδικαλιστικά στελέχη έχει καταργηθεί από το 1999 και εφεξής, ωστόσο την επικουρική αυτή σύνταξη ελάμβαναν οι παλαιότεροι συνδικαλιστές. Με την ισχύ της νομοθετικής ρύθμισης θα κοπεί και από αυτούς.
Το δικαίωμα της συνδικαλιστικής σύνταξης ή της «σύνταξης των εργατοπατέρων» όπως λεγόταν παλαιότερα θεσμοθετήθηκε το 1937 (με τον αναγκαστικό νόμο 971/1937. Αφορά τους πρόεδρους και γενικούς γραμματείς πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων συνδικαλιστών οργανώσεων καθώς και τα μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ με 12ετή θητεία οι οποίοι είχαν αποκτήσει μία από τις παραπάνω ιδιότητες μέχρι και το 1999.
Η σύνταξη αυτή, που χορηγείται από το επικουρικό ταμείο του ΙΚΑ, χρηματοδοτείται με ποσοστό επί των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται στο ΙΚΑ.
Η απόφαση κατάργησης της σύνταξης ως επιβεβλημένη από το υπουργείο Εργασίας στο πλαίσιο του εξορθολογισμού του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, προκειμένου να επιφέρει αφενός εξοικονόμηση πόρων, αλλά επειδή κυρίως συνιστά απόφαση δικαιοσύνης και ισότητας.
Η απάντηση της ΓΣΕΕ προς τον υπουργό
Με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ το απόγευμα της Τρίτης απαντά στον υπουργό Εργασίας αναφέροντας ότι το συγκεκριμένο μέτρο που προτείνεται δεν αφορά όλους τους συνδικαλιστές αλλά μερικές δεκάδες παλαιότερους που συνταξιοδοτήθηκαν πριν το 1999.
Η ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας είναι η ακόλουθη:
«Ανθρακες ο θησαυρός του κ.Βρούτση
Ευχαριστούμε τον Υπουργό κ.Γ.Βρούτση, ο οποίος πέραν των άλλων «…συνεισφέρει στην ενδυνάμωση του κύρους και της αξιοπιστίας του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας».
Θα ήταν όμως καλύτερα αντί φανφαρόνικων ενεργειών και επικοινωνιακών τυμπανοκρουσιών για θέματα ανύπαρκτα, για θέματα που δεν αφορούν τους εν ενεργεία συνδικαλιστές (αλλά μόνο μερικές δεκάδες παλαιούς πριν το 1999 και με τη θέση των συνδικάτων να είναι απόλυτη και ξεκάθαρη από το Συνέδριο της ΓΣΕΕ το 1982 για κατάργηση αυτής της απαράδεκτης ρύθμισης) να επιδεικνύει τον ίδιο ζήλο και ευαισθησία υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων και όχι να προσχωρεί σε όλα όσα απαιτεί η Τρόικα για την Εθνική Σύμβαση, τον κατώτερο μισθό, τις ασφαλιστικές και εργασιακές ανατροπές.
Οι απεργίες και οι αγώνες των συνδικάτων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές δεν πρόκειται να υποσταλούν από τέτοιου είδους στοχοποιήσεις και συκοφαντικές επιθέσεις.
ΑΝΘΡΑΚΕΣ ο «θησαυρός» του κ.Υπουργού »…
