Εποχικές γεύσεις: Ντομάτες

Με καταγωγή από την Κεντρική και Νότια Αμερική, η ντομάτα οφείλει το κόκκινο χρώμα της στο λυκοπένιο, ένα από τα ισχυρότερα αντιοξειδωτικά στη φύση. Πλούσια σε βιταμίνες Α, C και Κ, κάλιο και μαγγάνιο, τη βρίσκουμε στα πιο νόστιμα και πιο θρεπτικά της τον Σεπτέμβριο. Να η ευκαιρία, λοιπόν, να κλείσουμε σε βαζάκια όλες της τις αξίες για να τις χαρούμε τον χειμώνα.

Παίρνουμε τις πιο ώριμες ντομάτες προσέχοντας να μην έχουν πάνω τους κανένα σάπισμα γιατί μία αρκεί για να μας οξειδώσει όλο τον χυμό. Τις ξεφλουδίζουμε και τις περνάμε από το multi ή τον τρίφτη του κρεμμυδιού, προσθέτουμε ελάχιστο αλάτι, 1 κ.σ. ζάχαρη για κάθε κιλό ντομάτα και φρέσκο ψιλοκομμένο βασιλικό προαιρετικά. Ανακατεύουμε και μοιράζουμε τον χυμό σε βαζάκια χωρητικότητας ενός φλιτζανιού. Τα φυλάμε στην κατάψυξη και βγάζουμε 1 βαζάκι για κάθε μαγείρεμα.

Κόβουμε στα δύο ώριμα αλλά σφιχτά πομοντόρια. Τα αραδιάζουμε σε μία στρώση σε ταψί που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Τα αλατίζουμε, πασπαλίζουμε με ρίγανη και τα ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο. Τα ψήνουμε στον φούρνο, στους 120°C και στον αέρα για 13 ώρες. Θέλουμε να χάσουν τα υγρά τους, αλλά να μείνουν λίγο μαλακά. Τα συντηρούμε σε γυάλινο βάζο σκεπασμένα ως επάνω με ελαιόλαδο και με φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού για το άρωμα.

Παίρνουμε τις πιο ώριμες ντομάτες και τις κόβουμε σε μικρά κομμάτια σε ένα σουρωτήρι. Τις πατάμε ελαφρά και τις αφήνουμε μισή ώρα να στραγγίσουν τα υγρά τους. Σε φαρδύ και χαμηλό σκεύος τις βράζουμε σε μέτρια προς σιγανή φωτιά με 2 σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο, λίγη ζάχαρη και αλάτι, ανακατεύοντας συχνά μέχρι να απορροφήσουν όλα τα υγρά τους. Τις πολτοποιούμε στο multi ή με το μίξερ χειρός και φυλάμε τη σάλτσα σε γυάλινα βάζα στο ψυγείο. Γεμίζουμε τα βάζα ως επάνω και καλύπτουμε την επιφάνεια με λίγο ελαιόλαδο.