Από την αρχαιότητα υπάρχει «παράδοση» στην Ελλάδα ποινικοποίησης πολιτικών αποφάσεων και πολιτικών ιδεών. Σε ανώμαλες περιόδους δεν είναι λίγοι εκείνοι που οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα για τις ιδέες τους ή για πολιτικές αποφάσεις, ενέργειες και πράξεις. Αυτές οι περιπτώσεις, αν και δεν δικαιολογούνται με τις βασικές αρχές του Δικαίου, «καλύπτονται» από τις ανώμαλες περιστάσεις.
Δυστυχώς η «παράδοση» συνεχίστηκε και σε ομαλές περιόδους και μετά τη Μεταπολίτευση. Από αυτή τη στήλη είχα διατυπώσει την άποψη ότι ήταν μέγα λάθος του ΠαΣοΚ, το οποίο ζητούσε παραπομπή του πρώην υπουργού της ΝΔ Γιώργου Αλογοσκούφη στο Ειδικό Δικαστήριο για την απογραφή του 2004. Ηταν λάθος του πρώην υπουργού, διότι εξέθεσε τη χώρα σε μια δύσκολη περίοδο και δυσκόλεψε την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου στη διαχείριση της δημοσιονομικής κρίσης.
Οταν όμως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης και αγωνίζεται να την αποτρέψει σε ένα εχθρικό ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, είναι μέγα λάθος η κυβέρνηση να ανοίγει εσωτερικά μέτωπα και να προκαλεί διχασμό στον ελληνικό λαό.
Σε κρίσιμες φάσεις της Ιστορίας, όπου διακυβεύεται το μέλλον της χώρας, απαιτείται εθνική ομοψυχία. Δεν είναι πάντα εφικτή, από «παράδοση» και αυτή, λόγω επικράτησης στενών κομματικών συμφερόντων. Ο εθνικός διχασμός όμως είναι καταστροφικός, όταν και αυτός έχει κομματική σκοπιμότητα.
Οι απόψεις αυτές ισχύουν και για την περίπτωση ανακίνησης θέματος παραπομπής των Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου σε Ειδικό Δικαστήριο για το μνημόνιο! Το κόμμα του κ. Καμμένου ζητεί εξεταστική επιτροπή και η Δικαιοσύνη άρχισε ανακρίσεις με αφορμή τη δήλωση του κ. Ρουμελιώτη πως στο ΔΝΤ γνώριζαν ότι το μνημόνιο δεν «βγαίνει» και ότι ο Παπανδρέου, αν και το γνώριζε, το υπέγραψε.
Ο καλός συνάδελφος Γ. Λακόπουλος σωστά επεσήμανε («Τα Νέα», 23.8.2012): «Και λοιπόν; Από πού συνάγεται ότι πρέπει να δικαστεί (ο Γ. Παπανδρέου) γι’ αυτά; Ποια ακριβώς είναι η κατηγορία; Οτι πήγε στο ΔΝΤ ή ότι είχε – αν είχε – άλλη εκτίμηση για τα αποτελέσματα του μνημονίου; Λάθος. Αλλά εκλεγμένος πρωθυπουργός ήταν, έτσι πίστευε, έτσι έκανε. Αυτά είναι πολιτικές θέσεις και δεν κρίνονται στα δικαστήρια, κρίνονται πολιτικά. Και από αυτή την άποψη έχουν κριθεί».
Ο κ. Παπανδρέου βαρύνεται με πολλά λάθη και παραλείψεις στη διαχείριση της κρίσης την οποία κληροδότησε στη χώρα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τα λάθη και οι παραλείψεις επιδείνωσαν την κρίση και δύο χρόνια μετά η χώρα βρίσκεται ακόμη σε σκληρή μάχη για την παραμονή στο ευρώ και την αποτροπή της χρεοκοπίας.
«Αυτά – τονίζει ο Λακόπουλος – είναι πολιτικές αποφάσεις. Και στις δημοκρατίες δεν αξιολογούνται ποινικά. Ο Παπανδρέου πλήρωσε πολιτικά τα λάθη που έκανε, όπως όλοι οι πρωθυπουργοί πληρώνουν τα δικά τους. Και το θέμα έκλεισε. Οτι οι συνήθεις αρλουμπολόγοι το επαναφέρουν θα μπορούσε να έχει την πλάκα του. Αλλά αυτή η πλάκα μπορεί να πέσει και να μας πλακώσει.
»Η μπάλα – συνεχίζει – βρίσκεται στην περιοχή των βουλευτών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ πρωτίστως. Εάν – ειδικά αυτή την περίοδο – οι βουλευτές τους προσχωρήσουν σε ασκήσεις τύπου «ράβδος εν γωνία», θα ανοίξουν την πόρτα του τρελοκομείου και οι φανατικοί θα εγκατασταθούν πρώτο τραπέζι πίστα στην πολιτική ζωή για καιρό. Διότι όπως έλεγε οΤσόρτσιλ: Φανατικός είναι κάποιος που δεν αλλάζει απόψεις ούτε θέμα».
Σήμερα γνωρίζουμε τις δραματικές επιπτώσεις της διετούς διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ με τον Γ. Παπανδρέου. Με βάση αυτές τις επιπτώσεις ο λαός καταδίκασε το ΠαΣοΚ στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτός είναι ο πρώτος και τελευταίος κριτής των πολιτικών ηγετών για τις πολιτικές επιλογές και τις αποφάσεις τους. Για τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Θα ακολουθήσουν οι ιστορικοί…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
