Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για όσους δεν έχουν εικόνα. Η Φωκίωνος Νέγρη είναι το πρώτο πράσινο σημείο που συναντά κανείς στην Κυψέλη αν ξεκινήσει την περιήγηση από το Πεδίον του Άρεως, σε απόσταση δέκα οικοδομικών τετραγώνων. Τα μαγαζιά είναι στη σειρά: καφές, πίτσα, παγωτά που στην πλειονότητά τους ανήκουν σε μεγάλες αλυσίδες εστίασης. Παρτέρια με γκαζόν και δέντρα δημιουργούν μια δροσερή νησίδα. Η βόλτα εντούτοις είναι ελαφρώς επικίνδυνη καθώς πάνω στον πεζόδρομο περνά ένα μηχανάκι το λεπτό. Το παιχνίδι στα παρτέρια είναι επίφοβο καθώς τα σκυλιά λερώνουν παντού. Με δυο αποφάσεις το δυσάρεστο κομμάτι θα μπορούσε να βελτιωθεί: περισσότεροι χώροι στάθμευσης για τα δίκυκλα και αστυνόμευση για τους παραβάτες οδηγούς. Τα παρτέρια θα μπορούσαν να μοιραστούν: τα μισά για τα σκυλιά, τα μισά με ψηλό κάγκελο και πορτάκι για τα παιδιά. Δεν θέλει μεγάλη φαντασία…
Στη μέση της Φωκίωνος Νέγρη βρίσκεται η Δημοτική Αγορά, ένα κτίσμα του 1935 που ερείπωνε. Ηταν κλειστή για επτά χρόνια όταν ανέλαβαν δράση οι γείτονες. Δεν έγινε καμία θεαματική αρχιτεκτονική παρέμβαση, απλά καθαρίστηκε και γέμισε ανθρώπους. Ζωντάνεψε. Γίνονται περί τις εκατό εκδηλώσεις τον χρόνο. Δεν υπάρχει καμία φαντασμαγορία ούτε επισημότητες. Γίνονται ας πούμε λογοτεχνικές βραδιές: μια συγγραφέας που ζει εκεί πιο κάτω προσκαλεί τους ομοτέχνους, ο κόσμος κάθεται σε απλά καρεκλάκια, με απλή μικροφωνική εγκατάσταση και γίνεται κουβέντα. Δεν είναι εκδηλώσεις επιπέδου Megaron Plus ούτε κάποια συναυλία θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τις παραγωγές του Παλλάς. Υπάρχει μια αίσθηση χειροποίητου. Καθένας από τη γειτονιά, κι από αλλού φυσικά, μπορεί να οργανώσει κάτι, για να εκφραστεί, για να κουβεντιάσει. Είναι ένας πρωτοβάθμιος χώρος τέχνης, όπου δεν χρειάζονται ατζέντηδες, γκαλερίστες, εκδότες, μάνατζερ.
Υπάρχει ένα αμφιλεγόμενο σημείο. Οι χρήστες της Δημοτικής Αγοράς λένε ότι πρόκειται για αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, ο Δήμος θεωρεί ότι υπάρχει κατάληψη. Τα αμφιλεγόμενα λύνονται με τη συζήτηση, όχι καλώντας τα ΜΑΤ. Δεν ξέρουμε τι έχει στο μυαλό του ο κ. Καμίνης όμως ένας τέτοιος χώρος δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το ενδιαφέρον των κατοίκων της Κυψέλης. Οι άνθρωποι του δημάρχου όμως εξακολουθούν να κρατούν μια αφ’ υψηλού στάση για την πόλη, σαν να ζουν σε άλλο πλανήτη (ή σε άλλο δήμο, οπότε το ίδιο είναι). Τους κόβει τόσο πολύ που (για να μην τα ξεχνάμε) επέλεξαν την πλατεία Κοτζιά για να τοποθετήσουν μια εικαστική εγκατάσταση και μετά ολοφύρονταν επειδή πέρασαν βάνδαλοι τη νύχτα. Από κάτι τέτοια καταλαβαίνουμε ότι δεν γνωρίζουν ούτε την πόλη ούτε τις κατηγορίες ανθρώπων που κυκλοφορούν. Στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης λοιπόν δεν συχνάζουν ούτε βάνδαλοι ούτε αλητάμπουρες. Ο Δήμος θα μπορούσε να τους στηρίξει σε αυτό που ήδη κάνουν επιτυχώς, αντί να τους διώχνει κακήν κακώς.
