Η Apple, οι διακοπές και τα social networks… Αν μου λέγατε λίγα χρόνια πριν ότι στις διακοπές μου στην αυλή του σπιτιού στην Εύβοια θα χάιδευα την οθόνη αφής του κινητού μου για να δω «τι νέο υπάρχει» στο facebook, να τσεκάρω τα emails μου ή να σκανάρω τους τίτλους των εφημερίδων μάλλον θα σας κοίταγα κάπως παράξενα. Όχι τόσο επειδή δε θα ανέμενα μια τέτοια εξέλιξη της τεχνολογίας –δεν είμαι δα και τόσο αδαής– αλλά επειδή μάλλον τότε δε θα αισθανόμουν την επιθυμία. Όμως η σχέση μας με τον κόσμο αναπροσδιορίζεται ανά πάσα στιγμή. Και το ίδιο συμβαίνει και στη σχέση μας με την τεχνολογία.
Έτσι, πράγματι όπως μερικά χρόνια πριν δεν φανταζόμουνα καν ότι θα έχω την ανάγκη να τσεκάρω συνεχώς τι γίνεται στα social networks –θα αρκούμουνα σε μια επίσκεψη στο internet cafe της περιοχής για να δω τα emails μου– σήμερα δε μπορώ να φανταστώ ότι δε θα το κάνω.
Όσες φορές το προσπάθησα, το κατάφερα το πολύ για δύο τρεις μέρες και με πολύ μεγάλη προσπάθεια –φαντάζομαι αντίστοιχη με αυτή του καπνιστή που προσπαθεί να αντισταθεί στο τσιγάρο ξέροντας ότι λίαν συντόμως θα ξανακυλήσει… Απ’ την άλλη αυτό είναι και το μαγικό με την τεχνολογία. Ότι οι εξελίξεις σε προσπερνούν πριν καν το καταλάβεις. Ακόμα περισσότερο πολλές φορές προσαρμοζόμαστε εμείς σε αυτές και όχι το ανάποδο. Αυτό είναι και το σημαντικότερο στοιχείο μιας καλής εταιρικής στρατηγικής: να διαβλέπει ανάγκες που θα υπάρξουν, πολύ πριν καν υπάρξουν. Ή το ακόμη πιο δύσκολο: να τις δημιουργεί. Αυτό που έκανε η Apple με όλα τα “i-”.
Το ότι τις λίγες μέρες που φεύγουμε από την πόλη για να χαλαρώσουμε καταλήγουμε συχνά πυκνά δέσμιοι της τεχνολογίας (μήπως της καθημερινότητάς μας;) δείχνει αφενός ότι η x, y, z Apple κάνει πολύ καλά τη δουλειά της και αφετέρου το πόσο ο συναρπαστικός κόσμος των νέων τεχνολογιών μας εθίζει και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο περνάμε (και) τον ελεύθερο χρόνο μας. Δε θέλω να φανώ αρνητικός προς όλα αυτά διότι απλώς δεν είμαι. Λίγο ηπιότερη χρήση των social media αυτές τις λίγες μέρες ενδεχομένως να μας κάνει καλό, να μας αποφορτίσει από την καθημερινή μας ρουτίνα.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή χρήση των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνει τα επίπεδα του στρες και του άγχους –π.χ. η σύγκριση με τους φίλους μας που (δείχνουν να) περνάνε τέλεια αυτό το βράδυ Σαββάτου και εμείς απλά χαζεύουμε τις φωτογραφίες τους από την οθόνη του υπολογιστή μας.
Όμως φοβάμαι ότι όταν ξαναβρεθώ κάπου μακριά από την Αθήνα θα ανεβάσω πάλι ενημέρωση της τοποθεσίας που βρίσκομαι και με ποιον είμαι παρέα και θα προσθέσω καινούργιες φωτογραφίες στο προφίλ μου. Ίσως τελικά, περισσότερο από μορφή επίδειξης όλο αυτό να είναι η ανάγκη να πούμε την ιστορία μας στους φίλους και γνωστούς μας, να νιώσουμε ότι υπάρχουμε κι εμείς μέσα σε αυτόν τον καινούργιο ψηφιακό κόσμο, όχι τόσο για να μην απομονωθούμε αλλά επειδή απλά το απολαμβάνουμε και το βρίσκουμε διασκεδαστικό…
