on air

Παρακολούθησα αρκετά επεισόδια της lifestyle εκπομπής του ANT1 «FThis TV» με παρουσιάστρια τη Σταματίνα Τσιμτσιλή. Δεν ήθελα να γράψω, αν προηγουμένως δεν είχα καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα για μία από τις ελάχιστες νέες παραγωγές του ελληνικού καλοκαιριού, επειδή πιστεύω ότι την εποχή των επαναλήψεων καλό είναι να υπάρχουν νέες εκπομπές. Ακόμα και αν είναι lifestyle. Στην πραγματικότητα δεν έχω κάτι εναντίον του είδους, χρειάζεται και αυτό σε μια τηλεόραση που επενδύει στην ψυχαγωγία. Απλώς, το made in Greece lifestyle είναι τόσο μίζερο, προβλέψιμο και δήθεν που αντί να σε διασκεδάσει τις περισσότερες φορές σε οδηγεί σε πλήξη βαριά και ασήκωτη. Κυρίως όταν αντιμετωπίζεται με σοβαροφάνεια. Αυτά όμως είναι θέματα που αφορούν το παρελθόν, τότε που οι σχετικές εκπομπές ήταν πολλές, που οι πανελίστες ήταν περισσότεροι από τους δημοσιογράφους των δελτίων ειδήσεων, που τραγουδιστές, ηθοποιοί και celebrities νόμιζαν ότι ήταν κάτι διαφορετικό από εκείνο που ήταν.

Σήμερα η μοναδική που ασχολείται μαζί τους είναι η Τσιμτσιλή, σε μια προσπάθεια να μας θυμίσει την παρουσία της και να διεκδικήσει εκ νέου (μετά το κλείσιμο του Alter και τον γάμο της) ρόλο στην τηλεοπτική πραγματικότητα. Ακριβώς εδώ βρίσκεται το πρόβλημα: χωρίς να κάνει κραυγαλέα λάθη, παραμένοντας άνετη, χαμογελαστή, ευγενική, η ευειδής παρουσιάστρια, όσο καλή διάθεση και αν έχει, όσο και αν θέλει να δουλέψει, δεν έχει αντικείμενο. Το lifestyle κατέρρευσε. Εκείνοι που επιμένουν να περιφέρονται στα συντρίμμια του, κάνοντας ότι δεν τρέχει τίποτε, είναι απλώς εκτός τόπου και χρόνου. Οχι και η Τσιμτσιλή: η εν λόγω έχει επίγνωση της κατάστασης, φαίνεται αυτό από τις διαρκείς αναφορές της στην οικονομική κρίση και από τους καλεσμένους της που προσπαθεί να μην είναι (μόνο) οι συνήθεις σαλονάτοι θαμώνες παρόμοιων εκπομπών. Ωστόσο, όσο και αν γνωρίζει την κατάσταση, αυτό το είδος εκπομπών έχει μάθει να κάνει. Και τώρα που επιχειρεί να το κάνει στο… περίπου, ένεκα συνθηκών, φαίνεται μετέωρη. Κοντολογίς, την εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, και όχι απλώς αδιαφορούν αλλά ενίοτε είναι οργισμένοι με εκείνους που τα προηγούμενα χρόνια τούς σερβίριζαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, απολαμβάνοντας μια ευζωία που, όπως αποδείχθηκε, επιβάρυνε και έβλαπτε το δημόσιο συμφέρον (αναφέρω ενδεικτικά τα τεράστια χρέη του Τόλη Βοσκόπουλου και του Λάκη Γαβαλά) όσο και αν η Σταματίνα μάς κλείνει χαμογελώντας το μάτι και μας προτρέπει να την ακολουθήσουμε (για να αναφερθώ στο «follow» του τίτλου της) σε έναν κόσμο πιο ανέμελο, εμείς ακολουθούμε άλλη πορεία. Την επιβάλλουν οι περιστάσεις. Οι ίδιες περιστάσεις που επιβάλλουν στην τηλεόραση να αναθεωρήσει την άποψή της περί ψυχαγωγίας και να προχωρήσει σε μια νέα, πιο οικονομική αλλά και πιο ουσιαστική εποχή.