«Θα είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός» λέγεται ότι ήταν το μήνυμα που έλαβε τον περασμένο Νοέμβριο από ανώτατο στέλεχος της κυβέρνησης Παπανδρέου ο κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Σύμφωνα με όσους διηγούνται την ιστορία, ο τότε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ και παλαιός υπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου (ο οποίος είχε τοποθετηθεί επικεφαλής του υπουργού Εθνικής Οικονομίας μετά την παραίτηση του κ. Κ. Σημίτη τον Δεκέμβριο του 1987) έγινε… πρωθυπουργός για λίγες ώρες ώσπου να μετακινηθεί η σχετική συζήτηση στο όνομα του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου. Ο κ. Ρουμελιώτης παραδέχθηκε προ ημερών ότι κανείς στο ΔΝΤ δεν πίστευε πως το ελληνικό πρόγραμμα σταθεροποίησης θα μπορούσε να εφαρμοστεί με επιτυχία αφού στην παγκόσμια οικονομική ιστορία δεν υπάρχει παράδειγμα χώρας που αντιμετώπισε μια τόσο σοβαρή κρίση χωρίς υποτίμηση του νομίσματος και δραστική αναδιάρθρωση του χρέους. Κατά συνέπεια ο κ. Ρουμελιώτης κατηγορεί σήμερα τον κ. Παπανδρέου επειδή αποδέχθηκε τους… ανεφάρμοστους γερμανικούς όρους, παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ διατηρούσε ισχυρές επιφυλάξεις.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο κ. Παπανδρέου διέπραξε μια σειρά σοβαρά πολιτικά και οικονομικά λάθη τα οποία πλήρωσε η χώρα, οι πολίτες, το ΠαΣοΚ και ο ίδιος. Θα πρέπει όμως να θυμηθεί ο τραπεζικός σήμερα κ. Ρουμελιώτης ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που μυστικά ζητούσε ο κ. Ντομινίκ Στρος-Καν ήδη από το τέλος του 2009 (!) ήταν κάτι απέναντι στο οποίο οι έλληνες τραπεζίτες αντιδρούσαν με σφοδρότητα ως το καλοκαίρι του 2011 έχοντας σύμμαχο την ΕΚΤ. «Τρελάθηκε ο Σημίτης;» ρωτούσε τραπεζίτης όταν διάβασε τη σχετική συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής» (17 Απριλίου 2011) με την οποία ο πρώην πρωθυπουργός υποστήριξε την αναγκαιότητα της αναδιάρθρωσης. «Οι τραπεζίτες στρουθοκαμηλίζουν» ήταν η απάντηση του κ. Σημίτη σε ιδιωτική συζήτηση. Η τραπεζική δυσανεξία στο «κούρεμα» οφειλόταν στο γεγονός ότι οι αναδιαρθρώσεις ενίοτε οδηγούν σε κρατικοποιήσεις – και η λέξη αυτή παραμένει τόσο «απαγορευμένη» σήμερα όσο ήταν η αναδιάρθρωση πέρυσι…
Σήμερα ο κ. Παπανδρέου εκτιμά ότι θα δικαιωθεί, προβλέπει ότι η προσφυγή σε δημοψήφισμα θα καταστεί αναπόφευκτη και αφήνει να εννοηθεί ότι σύντομα θα φρεσκάρει τη μνήμη φίλων και αντιπάλων για τη θέση του υπέρ της κρατικοποίησης των τραπεζών – την οποία θεωρεί κύρια αιτία της ανατροπής του από την πρωθυπουργία. Το βαθύτερο συμπέρασμα είναι όμως ότι εκ των υστέρων όλοι κατορθώνουν να πείθουν τον εαυτό τους πως «είχαν δίκιο». Οτι τα τελευταία τρία χρόνια χάθηκαν ευκαιρίες προκειμένου να τηρηθούν ισορροπίες. Και ότι δίπλα στον κ. Παπανδρέου διέπραξε λάθη και απέτυχε να προσφέρει ηγεσία στον τόπο σχεδόν το σύνολο της ελληνικής ηγέτιδας τάξης. Κατά συνέπεια δύσκολα κάποιος από τους επιφανείς τού σήμερα θα έχει την ευκαιρία να διορθώσει στο μέλλον τα λάθη τού χθες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
