Με τα… e-όπλα παρά πόδα ο Περισσός

Σε κατάσταση «επαγρύπνησης» βρίσκεται η ηγεσία του ΚΚΕ προετοιμάζοντας τη διαδικτυακή της αντεπίθεση στην κριτική που δέχεται για το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου. Εμφανιζόμενες ομάδες πρώην μελών και στελεχών του κόμματος βάλλουν κατά του Περισσού μέσω του Διαδικτύου, κατηγορώντας τον ότι απεμπόλησε το πρόγραμμα του ΚΚΕ, οδηγώντας το «κατευθείαν πάνω στα βράχια». Στην πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος για τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων διαπιστώθηκε ότι «υποτιμήθηκε ο ρόλος του Διαδικτύου στην πληροφόρηση της νεολαίας – αλλά και ως όργανο επίθεσης στο κόμμα». Στην κατεύθυνση αυτή καταβάλλεται προσπάθεια να αναχαιτιστεί το κλίμα που διαμορφώνεται, καθώς συνεχίζονται οι επιθέσεις κατά της ηγεσίας για την πολιτική που ακολούθησε με αποτέλεσμα, όπως αναφέρουν, «να γυρίσει ο λαός τις πλάτες του στο ΚΚΕ». Μάλιστα αποδίδουν στον Περισσό την ευθύνη ότι «έτσι όπως εφαρμόζει τη γραμμή τού κόμματος, βάζει νάρκη στα ίδια τα θεμέλιά του, στην ύπαρξή του».

Τα πυρά που δέχεται η υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα ηγετική ομάδα μέσω Διαδικτύου δηλώνουν μια υποβόσκουσα ιδεολογική και πολιτική διαπάλη σχετικά με τα κεντρικά ζητήματα που τέθηκαν και προεκλογικά γύρω από τον θεμελιώδη στόχο που προέβαλλε το ΚΚΕ όσον αφορά την αναγκαιότητα της «λαϊκής εξουσίας», ως μοναδικής απάντησης στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση.

Οι απόψεις των επικριτών της θέσης αυτής, οι οποίοι εμφανίζονται ως υπερασπιστές της «γνησιότητας» της πολιτικής του ΚΚΕ όπως αυτή αποτυπώνεται στις προγραμματικές αποφάσεις του, είναι ότι «η ηγεσία δεν πρόβαλε και δεν εφάρμοσε το πρόγραμμά του ούτε πριν από τις εκλογές ούτε κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων», αλλά «περιορίστηκε γύρω από την εργατική λαϊκή εξουσία», κάτι που, όπως σημειώνουν, «αποδείχτηκε από τον πρώτο γύρο των εκλογών και κραυγαλέα στον δεύτερο γύρο των εκλογών της 17ης του Ιούνη ότι δεν ωφέλησε, αλλά αντίθετα έβλαψε το κόμμα». Οπως υποστηρίζουν οι πολέμιοι της κυρίαρχης άποψης που επικρατεί στον Περισσό, «παραμένει αναπάντητο γιατί κατατίθεται μια πρόταση εξουσίας και διακυβέρνησης ως άμεση, από τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση να ευδοκιμήσει τώρα».

Σύμφωνα με τα επιχειρήματα που προβάλλουν στο Διαδίκτυο οι επικριτές της, απαντώντας με τον τρόπο αυτό και στη σφοδρή κριτική που έχουν δεχθεί μέσω του «Ριζοσπάστη» ότι παρέχουν «όπλα στον αντίπαλο επιδιώκοντας το χτύπημα του ΚΚΕ και του κινήματος», καθώς «επιτίθενται με όρους υπονόμευσης του ΚΚΕ και με ανομολόγητους πόθους και στόχο να χτυπηθεί το κόμμα», η ηγεσία «καταργώντας στην πράξη την τακτική του κόμματος και ανάγοντας ουσιαστικά τη στρατηγική σε τακτική, έφτασε να χρησιμοποιήσει την εργατική λαϊκή εξουσία σαν σύνθημα ζύμωσης και μόνο».

Το λάθος, κατά την άποψή τους, έγκειται στο ότι έτσι εγκαταλείφθηκε επί της ουσίας το πρόγραμμα του κόμματος και ότι «αλλάζοντας το χαρακτήρα του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης, εκ των πραγμάτων, οδηγήθηκε και στην εγκατάλειψη της τακτικής και περιορίστηκε στο να προβάλλει και να προπαγανδίζει την εργατική λαϊκή εξουσία σαν ένα κοινό σύνθημα, αναγνωρίζοντας και η ίδια ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα».

Η αντιπαράθεση έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά πολιτικής και ιδεολογικής «βεντέτας», με τους επικριτές να εγκαλούν την ηγεσία ότι πρόσφερε με τον τρόπο αυτό επιχειρήματα στον ΣΥΡΙΖΑ «που άδραξε την ευκαιρία (…) να πλαγιοκοπήσει τις δυνάμεις του κόμματος». Οπως αναφέρεται μάλιστα, «αποδείχτηκε άμεσα και χειροπιαστά ότι όσο περισσότερο ασχολιόταν η ηγεσία του κόμματος με τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο περισσότερο τον τροφοδοτούσε με ψηφοφόρους του, ακόμη και παραδοσιακούς ψηφοφόρους, που στη ζωή τους δεν είχαν ψηφίσει ποτέ άλλο κόμμα εκτός από το ΚΚΕ, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα ζωής, στάσης, ενοχών, ψυχολογίας, εγκατάλειψης, απογοήτευσης, αποστράτευσης, ματαιότητας, ηττοπάθειας κτλ.».