Στην επιφάνεια το Λονδίνο ζει τις καλύτερες μέρες στη σύγχρονη μεταυτοκρατορική ιστορία του: μετά τους θεαματικούς – και προκλητικά πολυδάπανους, σε καιρούς κρίσης – εορτασμούς για το Αδαμάντινο Ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ, η μητρόπολη ετοιμάζεται πυρετωδώς να υποδεχτεί σε δύο εβδομάδες τα σχεδόν τρία εκατομμύρια επισκέπτες που θα την κατακλύσουν για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, στις 27 Ιουλίου. Ολα είναι έτοιμα ή σχεδόν έτοιμα, ξεκινώντας από τα 17.320 κρεβάτια του Ολυμπιακού Χωριού όπου θα φιλοξενηθούν 15.000 αθλητές, ως τις χιλιάδες νέες κάμερες ασφαλείας, τους 35.000 αστυνομικούς και στρατιώτες και τους εκατοντάδες… Τζέιμς Μποντ, τους πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας MI-5 που ασχολούνται νυχθημερόν με το κυνήγι των ύποπτων τρομοκρατών. Και από το Ολυμπιακό Στάδιο του Στράτφορντ, το οποίο κόστισε το αστρονομικό ποσό των 597 εκατ. λιρών, ως το μεγαλύτερο ΜcDonald’s του πλανήτη, με δυνατότητα να ταΐσει με junk food πάνω από 1.200 πελάτες την ώρα, προσφέροντάς τους εκτός από χοληστερίνη και μοναδική θέα προς το Ολυμπιακό Χωριό…

Oπως αποδεικνύεται αυτές τις μέρες (και) στη βρετανική πρωτεύουσα ένα είναι το απόλυτο ολυμπιακό ιδεώδες: η ασφάλεια, αφού όποιος κινείται στους δρόμους του Λονδίνου καταγράφεται από τις κάμερες περί τις 300 φορές καθημερινά. Ομως η παρακολούθηση δεν αρκεί – και δεν είναι υπερβολή να μιλήσει κάποιος για μετατροπή της πόλης σε… Αφγανιστάν: ιδίως μετά τη δικαστική απόφαση που επιβάλλει την τοποθέτηση αντιαεροπορικών πυραύλων Rapier στις ταράτσες των ψηλότερων κτιρίων του ανατολικού Λονδίνου, παρά τις διαμαρτυρίες των ενοίκων, αλλά και την αποκάλυψη πως οι 13.500 επαγγελματίες στρατιωτικοί που ανέλαβαν τη φύλαξη των ολυμπιακών εγκαταστάσεων τελικά δεν επαρκούν, και θα πρέπει να ενισχυθούν με άλλους 3.500 πάνοπλους στρατιώτες – πολλοί από τους οποίους θα πετάξουν κατευθείαν, χωρίς άδεια ή ενδιάμεση στάση, στο Στράτφορντ από το σφαγείο της αφγανικής επαρχίας Χελμάντ…

Ολόκληρη η πόλη και ιδιαίτερα το κέντρο και οι ανατολικές συνοικίες βρίσκονται σε αναβρασμό, καθώς αεροσκάφη «Τορνέιντο» πραγματοποιούν συνεχείς υπερπτήσεις, ενώ το μεγαλύτερο ελικοπτεροφόρο του βρετανικού ναυτικού, το HMS Ocean, περιπολεί στον Τάμεση. Από τη μάχη της Αγγλίας ενάντια στα βομβαρδιστικά της Luftwaffe, το 1940-1941, είχε να δει τόσο στρατό το Λονδίνο. Οσο για τους δημοσίους υπαλλήλους του υπουργείου Εσωτερικών, αυτοί έχουν αναλάβει το τιτάνιο έργο του ελέγχου – και επανελέγχου – των… 380.000 «εμπλεκομένων» με τους αγώνες: τόσοι αναμένεται να φτάσουν συνολικά οι αθλητές, οι ντόπιοι και ξένοι αξιωματούχοι, οι δημοσιογράφοι και τεχνικοί, και φυσικά οι αμέτρητοι εργαζόμενοι και εθελοντές διαφόρων ειδικοτήτων που θα διαπιστευτούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για να αποκτήσουν πρόσβαση στις ολυμπιακές «ζώνες».

Κολοσσιαία έξοδα

Πόσο θα κοστίσουν όλα αυτά τα εξωφρενικά μέτρα ασφαλείας; Ερευνα του Sky Sport κάνει λόγο για 1,5 δισ. ευρώ μόνο για τα έξοδα της αστυνομίας, ενώ το συνολικό «μπάτζετ» ασφαλείας θα ξεπεράσει τα 5,5 δισ. ευρώ. Οσο για το συνολικό κόστος των αγώνων, ως συνήθως, κανείς δεν το ξέρει: η λυπητερή για τους πρώτους «οικονομικά βιώσιμους» αγώνες της νεότερης εποχής, όπως βιάστηκε να τους αποκαλέσει ο δήμαρχος της πόλης Μπόρις Τζόνσον, θα έρθει όπως πάντα μετά την τελετή λήξης, και θα είναι όπως όλα δείχνουν δυσβάσταχτη για την ήδη προβληματική βρετανική οικονομία. Μια πρώτη εκτίμηση πάντως από τον «Guardian» κάνει λόγο για συνολικό κόστος 24 δισ. λιρών – σχεδόν πέντε φορές πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό του 2005! Σας θυμίζει κάτι;
Επισήμως, οι δρακόντειες αυτές προετοιμασίες γίνονται προκειμένου να προστατευτεί η πόλη και οι επισκέπτες της από την τρομοκρατία και ιδιαίτερα από την πιθανότητα μιας τρομοκρατικής ενέργειας από φανατικούς ισλαμιστές, όπως το πολύνεκρο χτύπημα στο μετρό τη χρονιά που η πόλη κέρδισε τους αγώνες, το 2005. Στην πραγματικότητα, και παρά τους συνεχείς συναγερμούς και τις δεκάδες συλλήψεις «υπόπτων» τις τελευταίες εβδομάδες, δεν υπάρχει καμία ένδειξη σοβαρής απειλής.
Αντίθετα, όπως παραδέχτηκε ο Τσαρλς Φαρ, διευθυντής του Γραφείου Ασφαλείας και Αντιτρομοκρατίας του υπουργείου Εσωτερικών, και υπεύθυνος συντονισμού μεταξύ αστυνομίας, στρατού, συνοριοφυλάκων και των χιλιάδων ιδιωτικών φρουρών που συμμετέχουν, η μακράν σοβαρότερη απειλή για τους Ολυμπιακούς προέρχεται από τον «εσωτερικό εχθρό» – τους εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς και απελπισμένους κατοίκους της πόλης, πολλοί από τους οποίους πριν από έντεκα μήνες εξεγέρθηκαν και για ένα τριήμερο δεν άφησαν τίποτε όρθιο, με αφορμή μία ακόμη αστυνομική δολοφονία.
Η ανησυχία των αρμοδίων για μια νέα εξέγερση και επανάληψη των μαζικών λεηλασιών και συγκρούσεων με την αστυνομία εν μέσω Ολυμπιακών Αγώνων και όχι ο φόβος των βρετανών Ταλιμπάν είναι που ανάγκασαν τους αρμοδίους να φέρουν επειγόντως χιλιάδες μπαρουτοκαπνισμένους στρατιώτες από το Αφγανιστάν, και την αστυνομία να δημιουργεί απόθεμα από 10.000 πλαστικές σφαίρες…

Η έξωση των φτωχών

Και έχουν λόγους να φοβούνται νέα «riots» – ιδίως στα υποβαθμισμένα προάστια, όπου η αστυνομική και στρατιωτική παρουσία δεν θα είναι τόσο ισχυρή όσο στο κέντρο. Αντί να οδηγήσουν στην «αναγέννηση» του υποβαθμισμένου ανατολικού Λονδίνου, όπως είχε κλασικά υποσχεθεί ο δήμαρχος Τζόνσον, οι αγώνες οδήγησαν στην αναγκαστική έξωση χιλιάδων φτωχών από τα σπίτια τους, προκειμένου αυτά να ενοικιαστούν στους επισκέπτες ή σε νέους κατοίκους σε πολύ υψηλότερες τιμές.
Τα ενοίκια για το διάστημα των αγώνων έχουν σε ορισμένες περιπτώσεις εικοσαπλασιαστεί, αφού οι 110.000 ξενοδοχειακές κλίνες της πόλης δεν επαρκούν ούτε για… ζήτω: μεσιτικές πηγές κάνουν λόγο για σπίτια που πέρυσι νοικιάζονταν για 350 λίρες την εβδομάδα και εφέτος έχουν φτάσει ακόμη και τις 6.000 λίρες! Στο Στράτφορντ, στην περιοχή γύρω από το Ολυμπιακό Πάρκο, η μέση αύξηση στα ενοίκια φτάνει το 38% από πέρυσι, με το μέσο ενοίκιο να διαμορφώνεται στις 1.522 λίρες, ενώ στο Γκρίνουιτς, το μέσο ενοίκιο ξεπερνά τις 2.100 λίρες!
Την ίδια στιγμή η ανθρωπιστική οργάνωση Shelter σημειώνει ραγδαία αύξηση των εξώσεων, αλλά και του συνολικού αριθμού των («αόρατων» στο κέντρο, αλλά πανταχού παρόντων) νεοαστέγων, καταγγέλλοντας τους «κακοποιούς ιδιοκτήτες». Η Shelter καταγγέλλει πως οικογένειες «πετάχτηκαν» στους δρόμους την άνοιξη που μας πέρασε, με προειδοποίηση μόλις δύο εβδομάδων…

Οι άνθρωποι υποφέρουν

Ενα από τα θύματα των αιφνιδιαστικών εξώσεων στο Χάκνεϊ, η Νίνα Θόρχιουτζ, μητέρα δύο μικρών παιδιών, ξέσπασε πριν από λίγες μέρες στον «Guardian»: «Ολα γίνονται στο όνομα των Ολυμπιακών, λες και οι αγώνες είναι το Αγιο Δισκοπότηρο. Το έχουν παραξηλώσει. Δεν ξέρω αν θα είναι καλό για το Λονδίνο, αλλά μπορώ να σας βεβαιώσω ότι πολλοί Λονδρέζοι και πολλοί άνθρωποι που εργάζονται εδώ υποφέρουν εξαιτίας των Ολυμπιακών».
Δυστυχώς, η έξωση των φτωχών από τα «αναβαθμισμένα» προάστια θα πρέπει κάποια στιγμή να αναγνωριστεί και επισήμως ως ολυμπιακό άθλημα, αφού επαναλαμβάνεται σε όλες ανεξαιρέτως τις πόλεις που «φορούν» τους πέντε κύκλους: όσοι ξέχασαν ήδη τους χιλιάδες εκτοπισμένους κατοίκους του Πεκίνου, ας ρίξουν μια ματιά στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν ήδη χώρα στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπως η Ροσίνια όπου με πρόσχημα την καταπολέμηση των συμμοριών εκκενώνονται ολόκληρες περιοχές – τέσσερα χρόνια πριν από τους αγώνες του 2016… Ολως τυχαίως, οι φαβέλες που στοχοποιούνται «γειτνιάζουν» με τις περιοχές που θα «αναβαθμιστούν» για τους Ολυμπιακούς.
Στο Ρίο, όπως και στο Λονδίνο και φυσικά στην Αθήνα, στο Σίδνεϊ και σε τόσες άλλες πόλεις, το πραγματικό «ολυμπιακό εφέ» ραγδαίας ανάπτυξης και κερδοφορίας αφορά τελικά μόνον τους μεγαλοϊδιοκτήτες γης, τους εργολάβους και τους πολυεθνικούς σπόνσορες. Ετσι, ενώ στο σύνολο της βρετανικής επικράτειας οι αξίες των ακινήτων αυξήθηκαν κατά 1%, στο ολυμπιακό Λονδίνο η αύξηση ξεπέρασε το 14% μέσα στο 2011.

Λιτότητα για τους πολλούς
Πίσω από τους αγώνες κρύβεται άγρια επίθεση στα εισοδήματα του λαού
Το πρόβλημα της στέγης είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι στο παζλ του κοινωνικού διχασμού: πίσω από την ολυμπιακή χλιδή κρύβεται μια άγρια επίθεση στα εισοδήματα των εργαζομένων και της μεσαίας τάξης, που η Βρετανία δεν έχει ξαναζήσει από την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ – μια επίθεση που εξοργίζει ακόμη περισσότερο τους Βρετανούς, καθώς πραγματοποιείται με «φόντο» μερικά από τα χειρότερα σκάνδαλα διαφθοράς στην πρόσφατη βρετανική ιστορία.
Ο… «ψαλιδοχέρης» Ντέιβιντ Κάμερον ανακοινώνει το ένα πακέτο περικοπών μετά το άλλο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σφαγή κοινωνικών επιδομάτων για τους μακροχρόνια ανέργους, τους ανάπηρους και τους άστεγους και αποκαλώντας «τεμπέληδες» και «κοινωνικά άχρηστους» όσους ανέργους δεν βρίσκουν εργασία. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, σε συνδυασμό με τις βαρύτατες περικοπές στο βρετανικό σύστημα Υγείας και την αύξηση των διδάκτρων στην όλο και πιο ιδιωτικοποιημένη ανώτατη εκπαίδευση, αποτελούν κατά γενική ομολογία τη χαριστική βολή στο μεταπολεμικό «κεϊνσιανικό» Κράτος Πρόνοιας της Βρετανίας.
Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του ίδιου του Κάμερον, από συνέντευξή του στη «Mail on Sunday»: «Πραγματοποιούμε σήμερα την πιο γενναία μεταρρύθμιση στον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας και μείωσης του ελλείμματος σε όλη την Ευρώπη… Βάζοντας πλαφόν στα κονδύλια της Πρόνοιας, απελευθερώνοντας τα σχολεία… πηγαίνουμε πολύ πιο πέρα απ’ οτιδήποτε πέτυχε η Μάργκαρετ Θάτσερ ή ο Τζον Μέιτζορ»!
Πανηγυρίζει ο νεοθατσερικός Κάμερον για τις περικοπές 18 δισ. στερλινών στα κονδύλια της Πρόνοιας, που έχει ήδη επιβάλει: όμως πίσω από τους αριθμούς κρύβονται, ως συνήθως, χιλιάδες μη προνομιούχοι άνθρωποι και τα ανείπωτα προσωπικά τους δράματα. Η περικοπή κατά το ένα τέταρτο των επιδομάτων στέγασης για τους νέους κάτω των 25 ετών, για παράδειγμα, επηρεάζει 385.000 νεαρούς βρετανούς πολίτες που έχουν κάνει σχετική αίτηση, εκ των οποίων οι 204.000 έχουν δικά τους παιδιά! Οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται, αλλά οι απολαβές τους είναι τόσο χαμηλές ή «ελαστικές» ώστε αδυνατούν να πληρώσουν κανονικά ενοίκια.
Η αιτιολογία του Κάμερον για όλα αυτά είναι, φυσικά, ότι «το ταμείον είναι μείον» – εν μέρει και λόγω των ολυμπιακών εξόδων, αλλά πρωτίστως λόγω της κρίσης του ευρωπαϊκού χρέους, που σύμφωνα με τον βρετανό πρωθυπουργό λειτουργεί σαν βαρίδι για τη βρετανική οικονομία. Η πραγματικότητα είναι βέβαια διαφορετική: ο κύριος παράγων που «επιβαρύνει» τη βρετανική οικονομία είναι το σχεδόν 1 τρισ. στερλίνες που έδωσε η κυβέρνηση των Εργατικών του Γκόρντον Μπράουν για να «διασώσει» άνευ όρων τις χρεοκοπημένες λόγω τοξικών δανείων τράπεζες. Τις ίδιες τράπεζες που σήμερα πρωταγωνιστούν στο σκάνδαλο με τη χειραγώγηση του επιτοκίου Libor, το μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο της εποχής μας…
Δυστυχώς, το υπερθέαμα των Ολυμπιακών δεν αρκεί για να κρύψει τις όλο και πιο διογκούμενες ανισότητες-ρεκόρ μεταξύ των λιγοστών πλουσίων και των εκατομμυρίων απλών Βρετανών. Η λίστα των χιλίων πλουσιότερων Βρετανών που καταρτίζουν οι «Sunday Times» του Ρούπερτ Μέρντοχ έχουν συσσωρευμένο πλούτο που ξεπερνά τα 500 δισ. ευρώ! Και οι «Financial Times» συμπληρώνουν ότι, ενώ το 1977, έτος που εορτάστηκε το Αργυρό Ιωβηλαίο της Ελισάβετ, το πλουσιότερο 1% των Βρετανών «καθάριζε» το 3% των συνολικών εισοδημάτων, σήμερα μοιράζονται μεταξύ τους το… 9%!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ