Επανένταξη στο παιχνίδι των αγωγών

Εντονη κινητικότητα και παρασκηνιακές επαφές εξελίσσονται τις τελευταίες ημέρες στη Αθήνα, με αντικείμενο την επανένταξη της Ελλάδας στο γεωστρατηγικής και οικονομικής κρισιμότητας παιχνίδι των αγωγών.

Κατά το διάστημα των προηγούμενων μηνών, λόγω (και) της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, η χώρα έμεινε στο περιθώριο των σχεδιασμών για τους αγωγούς που εξετάζεται να διέλθουν από την περιοχή – κυρίως δε για εκείνους που εφόσον τα σχέδια προχωρήσουν, θα μεταφέρουν αέριο από το αζέρικο κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ 2 προς την Κεντρική Ευρώπη.

Μετά την εγκατάλειψη του αγωγού ITGI από την BP στις αρχές του έτους οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Η Ελλάδα περιλαμβανόταν στον σχεδιασμό του εν λόγω αγωγού και κυβερνητικές πηγές επέμεναν ότι μόνο αυτό συζητούσαν.

Σταδιακά, το συγκεκριμένο σχέδιο έδειξε να ατονεί και να κερδίζει έδαφος ο ανταγωνιστικός αγωγός TAP (Trans Adriatic Pipeline).

Το σχέδιο αυτό στηρίζεται στην κοινοπραξία με αρχικούς μετόχους την ελβετική EGL, τη νορβηγική Statoil και τη γερμανική ΕΟΝ και προβλέπει τη διασύνδεση της Ιταλίας και της Ευρώπης με την Ελλάδα μέσω ενός αγωγού που ξεκινά από την Κομοτηνή, διασχίζει Θράκη, Μακεδονία και Ηπειρο και εν συνεχεία μέσω Αλβανίας φτάνει στην Αδριατική, από όπου μέσω ενός υποθαλάσσιου αγωγού καταλήγει στην Ιταλία.

Μέχρι πρότινος η ελληνική πλευρά δεν συζητούσε τη συμμετοχή της. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι αμέσως μόλις η BP ανακοίνωσε τη ματαίωση του ITGI στις αρχές του έτους, η ΔΕΠΑ, η ιταλική Edison και τα υπουργεία Περιβάλλοντος της Ελλάδας και της Ιταλίας, με ανακοινώσεις τους έσπευσαν να επαναβεβαιώσουν τις δεσμεύσεις τους για την υλοποίηση του τουρκοελληνοϊταλικού αγωγού.

Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας όμως η BP επισημοποίησε τη συμμετοχή της στην κοινοπραξία για την εκμετάλλευση του αζέριου αερίου. Παράλληλα, επισήμανε την ανάγκη πολιτικής στήριξης του όλου σχεδίου εκ μέρους των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων.

Το μήνυμα προς την κυβέρνηση ήταν σαφές – όπως και η πίεση που ασκείται: «Αν θέλετε να συμμετάσχετε στο παιχνίδι, πρέπει να λάβετε πολιτικές αποφάσεις τώρα».

Οι τελικές αποφάσεις, πιθανότατα για την επιλογή μεταξύ του σχεδίου Nabucco West (που δεν περιλαμβάνει την Ελλάδα) και του TAP αναμένονται στις αρχές του 2013 και εκεί η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την εξής επιχειρηματολογία:

Πέρα από την επανένταξη της Ελλάδας στον χάρτη των αγωγών, η κατασκευή του ΤΑΡ θα φέρει επενδύσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ, 2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες θέσεις εργασίας, ενώ θα δώσει και μήνυμα επενδυτικής εμπιστοσύνης προς τη χώρα.

Σύμπλευση εργαζομένων και εργοδοσίας στην Αλουμίνιον
Σε αντίθεση με τη Χαλυβουργία Ελλάδος, οι συνδικαλιστές της Αλουμίνιον της Ελλάδος επιδιώκουν πάση θυσία να παραμείνει σε λειτουργία το εργοστάσιο. Ο κ. Σ. Σωπασουδάκης, πρόεδρος του σωματείου της εταιρείας Αλουμίνιον, έχει ως πρώτο του μέλημα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και βεβαίως την απρόσκοπτη λειτουργία της επιχείρησης, από την οποία τρώνε ψωμί περισσότερες από 1.000 οικογένειες: «Κομματικές διακρίσεις σε θέματα εργασίας είναι απαράδεκτες» δηλώνει, και αποστέλλει επιστολή προς τον πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά.

Στην επιστολή αυτή, αφού αναφέρει ότι η Αλουμίνιον ΑΕ «έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης ενός πολέμου επιχειρηματικών συμφερόντων και η Πολιτεία παραμένει απαθής παρατηρητής των γεγονότων», καταγγέλλει «κάποιους», χωρίς ωστόσο να τους κατονομάζει, ότι απειλούν τη διακοπή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας προς την Αλουμίνιον

Στην ίδια επιστολή αναφέρεται ότι «την ώρα που σε όλον τον κόσμο, ακόμη και στην ΕΕ (π.χ. Ιταλία , Γαλλία κτλ.), «εφευρίσκονται» τρόποι στήριξης της βαριάς βιομηχανίας, στην Ελλάδα της κρίσης και του μνημονίου φαίνεται ότι μάλλον υπάρχει ακόμη η πολυτέλεια να παραμένει χωρίς εμπορική άδεια λειτουργίας (παγκόσμια πρωτοτυπία να λειτουργεί δοκιμαστικά επί τέσσερα χρόνια αν και έχει πάρει όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά) η πιο σύγχρονη μονάδα συμπαραγωγής στην Ευρώπη, απαξιώνοντας πλήρως μια επένδυση 200 εκατ. ευρώ».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ