Ηταν στα μέσα Μαΐου, μετά την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, όταν η Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα, σε δηλώσεις της κατά την έξοδό της από το Προεδρικό Μέγαρο όπου είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια, είχε προαναγγείλει ότι στην επόμενη Βουλή «θα φέρουμε σχέδιο νόμου που θα βάζει πολύ συγκεκριμένα την κατάργηση, την ανατροπή της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου κι ας τοποθετηθούν τα κόμματα…».
Παρά το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου και τη διαμόρφωση συσχετισμών που δεν δίνουν, κοινοβουλευτικά, πολλά περιθώρια να έχει τύχη η νομοθετική του πρωτοβουλία, το ΚΚΕ… ρίχνει νερό στον μύλο των πολιτικών διεργασιών. Είναι εμφανής η προσπάθειά του να πρωτοστατήσει σε παρεμβάσεις και έξω και μέσα στη Βουλή, με την αναβάθμιση της δράσης της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα κρατήσουν στη Βουλή κυρίως τα κόμματα που προεκλογικά είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους με τα μνημόνια, είχαν μιλήσει για ακύρωσή τους και καταγγελία της δανειακής σύμβασης.
Ωστόσο, σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του ΚΚΕ δήλωσε στο «Βήμα»: «Εστω και καθυστερημένα το ΚΚΕ αντιλαμβάνεται ότι το δίλημμα »μνημόνιο ή αντιμνημόνιο» δεν είναι πλαστό. Θα μπορούσαν πολλά να είχαν πάει διαφορετικά, αν είχε επιτευχθεί μια μέγιστη πολιτική συσπείρωση γύρω από αυτό το ζήτημα. Αν είχε συγκροτηθεί αντιμνημονιακό μέτωπο με όλες τις αριστερές δυνάμεις, τότε μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα ήταν σήμερα πραγματικότητα».
Το ΚΚΕ εντάσσει αυτή την πρωτοβουλία στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ενώ θέτει, και μετά τις εκλογές, ως αίτημα λαϊκής διεκδίκησης την κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων «που ψήφισαν στην Βουλή η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ αρχικά και η συγκυβέρνηση ΠαΣοΚ – ΝΔ στη συνέχεια με την ευθύνη που αναλογεί και στον ΛΑΟΣ».
Υπογραμμίζει ότι η διέξοδος για τον λαό βρίσκεται στην γραμμή «κατάργησης των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της αποδέσμευσης από την ΕΕ, με εργατική λαϊκή εξουσία, με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, για να αξιοποιηθούν σχεδιασμένα οι μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες».
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη Κυριακή (8.7.2012), η κυρία Παπαρήγα, κατά την τοποθέτησή της στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι το αίτημα για κατάργηση του Μνημονίου, παρά το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα, αντικειμενικά είναι ένα αίτημα δίκαιο.
Τόνισε ότι δεν πρέπει να φύγει από τις «σημαίες» ή από τον προβληματισμό έστω των εργαζομένων, όπως και η μη αναγνώριση του χρέους, επομένως η διαγραφή του, καθώς επίσης και το αίτημα της αποδέσμευσης. «Βεβαίως, εμείς το συνδέουμε με αγώνες για γενικότερη πολιτική ανατροπή. Ωστόσο θεωρούμε ότι αυτά τα τρία αιτήματα, μαζί βεβαίως με όλα τα άλλα που μπορούν να αναλυθούν, είναι πολιτικά αιτήματα-κρίκοι για να μπορέσει ο λαός να αναπτύξει ένα κίνημα επιθετικό
Το ΚΚΕ, σε όλους τους τόνους, σημειώνει ότι το μνημόνιο δεν γέννησε την κρίση ή έφερε την ύφεση, αλλά η κρίση έφερε το Μνημόνιο, ως «μία συγκροτημένη πολιτική απαξίωσης της αξίας της εργατικής δύναμης».
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης νόμου, τονίζεται ότι τα μνημόνια συμπεριλαμβάνουν πολλά μέτρα που προέβλεπε η συνθήκη του Μάαστριχτ, που αποφασίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις Ελληνικές κυβερνήσεις την προηγούμενη περίοδο αλλά η εφαρμογή τους εμποδίστηκε, καθυστέρησε από τη ανάπτυξη της εργατικής, λαϊκής πάλης.
Εξάλλου, και η κυρία Παπαρήγα στην ομιλία της επί των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή – απορρίπτοντας την άποψη που, όπως είπε , καλλιεργείται ότι «αν φύγει από τη μέση το Μνημόνιο, τελειώσαμε» – είχε επισημάνει ότι το ΚΚΕ λέει «όχι» στο μνημόνιο, έχοντας καθαρό ότι σε μια σειρά από χώρες, κράτη-μέλη, και χωρίς Μνημόνιο τα μέτρα πάρθηκαν , ενώ στην Ελλάδα όσα μέτρα, και λόγω της αντίστασης του εργατικού κινήματος, δεν είχαν ληφθεί «μπήκαν όλα στο μνημόνιο».
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι κατάργηση μνημονίου, διαγραφή χρέους και αποδέσμευση, είναι πολιτικά αιτήματα τα οποία «μπορεί να υιοθετήσουν, εφόσον το αποφασίσουν φυσικά, ευρύτερες δυνάμεις εργαζομένων, χωρίς απαραιτήτως να ταυτίζονται με τη θέση του ενός ή του άλλου κόμματος».
Πάντως, είναι αξιοσημείωτο ότι παράλληλα η Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ είχε τονίσει ότι διάφορα δίπολα που εμφανίζονται, όπως κατά το προηγούμενο διάστημα «μνημόνιο ή αντιμνημόνιο» και «αναδιαπραγμάτευση έτσι ή αλλιώς», με κορμό το ένα τη ΝΔ και το άλλο το ΣΥΡΙΖΑ, αν και με διαφορές μεταξύ τους, αλληλοτροφοδοτούνται, δυσκολεύοντας «τον ριζοσπαστισμό ή την σταθεροποίηση του ριζοσπαστισμού του λαού».
Η πρόταση νόμου και η αιτιολογική έκθεση του ΚΚΕ για κατάργηση του μνημονίου
