Η είδηση είχε κάτι το αδιευκρίνιστα σοκαριστικό: ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζει τις βαλίτσες του για μια σειρά διαλέξεων στο Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, μια σημαντική σχολή που εκπαιδεύει μελλοντικούς ηγέτες από όλα τα μέρη του κόσμου.
Η περιγραφή του θεματολογίου έκανε το σοκ μεγαλύτερο αλλά και πιο συγκεκριμένο, καθώς περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τις συστημικές αδυναμίες της ευρωζώνης, καθώς και προτάσεις για τις αναγκαίες θεσμικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κι επειδή η δημοσιότητα που έχουν τα ζητήματα σχετικά με την Ελλάδα είναι αυτή την εποχή τεράστια, το τι θα πει ο κ. Παπανδρέου σε αυτό το κοινό, σε αυτή τη σχολή, αποκτά σημασία εθνικού επιπέδου. Γι’ αυτό, όσο θα προετοιμάζει το υλικό του, θα ήταν καλό όλοι να μπούμε σε… δημόσια διαβούλευση και να συμβάλλουμε όσο μπορούμε στην καλύτερη δυνατή προετοιμασία.
Καλό θα ήταν λοιπόν, εντελώς ενδεικτικά, ο κ. Παπανδρέου, να μη λησμονήσει ανάμεσα στα υπόλοιπα που θα πει στο ακροατήριό του, και τα εξής:
-Πώς και γιατί ενώ οι «αγορές» σε δανείζουν ακόμα, όπως λχ στα τέλη του 2009 την Ελλάδα, εσύ λες «όχι», για να δανειστείς λίγο καιρό μετά με υψηλότερα επιτόκια από εκείνα που είχες αρνηθεί, έχοντας μάλιστα εν τω μεταξύ υπαχθεί και σε καθεστώς επαχθούς διεθνούς οικονομικού ελέγχου!..
-Πώς όταν οι δανειστές σου ανακοινώνουν σε συνέντευξη Τύπου ότι έχεις συμφωνήσει για την είσπραξη 50 δις ευρώ σε πέντε χρόνια από την πώληση δημόσιας περιουσίας, εσύ γίνεσαι έξαλλος και πας στη Βουλή της χώρας και λες ότι θα φέρεις νόμους και συντάγματα που θα απαγορεύουν εξ ολοκλήρου την πώληση δημόσιας περιουσίας, κάτι που, εκτός ότι αντιβαίνει πλήρως στις δεσμεύσεις σου, έτσι κι αλλιώς απλώς δεν μπορείς να το κάνεις λόγω των ισχύοντων ευρωπαικών κανόνων.
-Πώς, πριν να συμβούν όλα αυτά, όταν είσαι ηγέτης της αντιπολίτευσης, κατεβαίνεις στα λιμάνια για να μην «τα πάρουν οι ξένοι», ενώ την ίδια στιγμή, φωνάζεις ότι η χώρα έχει ανάγκη από επενδύσεις και κατηγορείς ότι δεν έρχονται.
-Πώς το opengov δέχεται αμέτρητες χιλιάδες βιογραφικά, αλλά, τελικά, το δημόσιο στελεχώνεται κατά 95% με ανθρώπους του συστήματός σου…
-Πώς στα μισά υπουργικά έδρανα μιας δυτικής χώρας, οι καθήμενοι έχουν ως βασική ιδιότητα που τους έφερε εκεί το ότι είναι «οι φίλοι του αρχηγού».
-Πώς είναι το αίσθημα να γυρνάς ανά τον κόσμο και να δίνεις συνεντεύξεις λέγοντας ότι είσαι πρωθυπουργός μιας διευθαρμένης χώρας – ειδικά εδώ να μην ξεχάσει να τονίσει το πόσο βοηθάει αυτό τη χώρα να διαπραγματευτεί και να αντισταθεί στις πιέσεις των «αγορών»…
-Και, τέλος, το κυριότερο: πώς κάνεις μια προεκλογική εκστρατεία για να γίνεις πρωθυπουργός με σύνθημα το «λεφτά υπάρχουν» και, όταν φεύγεις πια από το πρωθυπουργικό γραφείο, έχεις αφήσει πίσω σου μια χώρα πτωχευμένη, διασυρμένη, διαλυμένη…
Αυτά, εντελώς ενδεικτικά – υπάρχουν κι άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. Κι επειδή πίσω στην πατρίδα, δεν μπορούμε όλοι οι ενδιαφερόμενοι να πάμε και να τον παρακολουθήσουμε, καλό θα ήταν να αναληφθεί μια πρωτοβουλία ζωντανής αναμετάδοσης των διαλέξεων αυτών και στην Ελλάδα – αν θα ήταν δυνατόν, και με δικαίωμα ερωτήσεων…
Θα έχει και μια κοινωνική σημασία: έτσι, όσοι Ελληνες φέτος δεν θα μπορέσουν να πάνε… παραλία, ούτε καν… πλατεία, τουλάχιστον, να πάνε διάλεξη…
Για όλα αυτά λοιπόν, και για πολλά άλλα, μπορεί και πρέπει να μιλήσει ο Γιώργος Παπανδρέου. Ένα μόνον δεν πρέπει ποτέ να κάνει: να μιλήσει για ποδήλατο…
