Μεσημέρι, σ’ ένα… καθημερινό καφέ στο Κολωνάκι. Οχι κοντά στην πλατεία… Κάθομαι και παραγγέλνω καφέ. Περιμένω τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Και κάπου εκεί συνειδητοποιώ πού έχω έρθει. Εγώ, ένας «γαύρος», σε «βαζελοφωλιά»! Ολοι μιλούν για την Παναθηναϊκή Συμμαχία. Εδώ που κάθομαι πίνει τον καφέ του ο Ομπράντοβιτς με τον Αλβέρτη. Μάλλον έρχεται και ο Βασιλόπουλος, του Ολυμπιακού φυσικά. Ετσι για να πάρω λίγο τα πάνω μου. Αν το μάθουν πού ήρθα δεν θα με αφήσουν να (ξανα)μπω στο «Γ. Καραϊσκάκης». Μεγάλη η χάρη σου, Λαυρέντη.

Αύριο Δευτέρα (9/7) στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας παρουσιάζει τη συναυλία-μαμούθ «Οι Αγγελοι ζουν ακόμη στη Μεσόγειο», επειδή όπως λέει ο ίδιος, «ζουν και στον Βορρά, αλλά είναι θαμμένοι στην… αιθαλομίχλη και δεν τους βλέπεις».
Την περασμένη Κυριακή το βράδυ ο Μαχαιρίτσας είδε τους κατά κάποιον τρόπο δικούς του αγγέλους: τους διεθνείς ποδοσφαιριστές Ισπανίας και Ιταλίας που έκλεισαν τη γιορτή της στρογγυλής θεάς στα γήπεδα Ουκρανίας και Πολωνίας.

Οι Πίρλο και η ρωμαϊκή αρένα

«Είδαμε ωραία μπάλα στο Euro. Είδαμε την Ιταλία να ρίχνει τη σφαλιάρα στη Γερμανία, το ευχαριστηθήκαμε και είδαμε στον τελικό έναν μεγάλο παίκτη όπως είναι ο Πίρλο να μην μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει την ομάδα του. Τι θα μπορούσε άλλωστε να κάνει όταν οι Ισπανοί είχαν τέσσερις-πέντε Πίρλο;» σχολιάζει ο Λαυρέντης, και δεν έχει και άδικο.
Από την άλλη, συναυλία ετοιμάζει με καμιά εικοσαριά προσκεκλημένους από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Μεσόγειο, αλλά το ποδόσφαιρο και ο Παναθηναϊκός δεν φεύγουν από το μυαλό του. Ιδού η φιλοσοφία του: «Το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει. Να εξευγενίσει τον κόσμο. Δεν είναι η ρωμαϊκή αρένα όπου έβαζαν τους χριστιανούς και τους έτρωγαν τα θηρία. Ενα σπορ είναι. Κάποιοι λένε ότι η σωματική επαφή των παικτών μεταφέρει την έντασή τους στην εξέδρα. Ε, και; Και η ελληνορωμαϊκή έχει στοιχεία μάχης, πάλης. Αυτό τι σημαίνει, ότι όσοι τη βλέπουν πλακώνονται στην εξέδρα; Το να βράζει το γήπεδο είναι ωραίο πράγμα. Το θέμα είναι να υπάρχει μόνο μια διάθεση για ξέσπασμα. Αλλά κάπου αυτό να σταματάει. Και εγώ γουστάρω να κερδίζει συνέχεια ο Παναθηναϊκός και να κάνω καζούρα στους φίλους μου τους Ολυμπιακούς. Αλλά ως εκεί. Οχι και να πλακωνόμαστε στις μπουνιές».

Από τη Νίκη Βόλου στη… Συμμαχία

Από τη Μαγνησία η καταγωγή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και διάλεξε μεταξύ της Νίκης και του Ολυμπιακού Βόλου την πρώτη. «Από τη στιγμή που ήμουν Νίκη Βόλου δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ Ολυμπιακός. Αφού τους έβλεπα και έβγαζα… σπυριά. Να σκεφτείς ότι ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός και για να με κάνει… ομοϊδεάτη του με πήγε σε ένα παιχνίδι με τη Γουέστ Χαμ. Και εγώ έγινα Γουέστ Χαμ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Μπόμπι Μουρ, με τα ξανθά του τα μαλλιά. Ηταν σαν Θεός για μένα τότε, σαν Αγγελος».
Αλλά δεν τρελαίνεται με καμία ομάδα από το εξωτερικό. Μόνο με τον Παναθηναϊκό. «Δεν ξέρω αν σώνεται η οικονομική κατάσταση στην ομάδα μου και αν σωθεί, αλλά αν πάψει να υπάρχει Παναθηναϊκός θα πάψει να υπάρχει με μαθηματική ακρίβεια και ο Ολυμπιακός. Και τότε τι θα κάνουμε τις Κυριακές μας; Για μένα Κυριακή ίσον ποδόσφαιρο. Αθλητικά στην τηλεόραση. Ετσι έμαθα από μικρός».
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας δεν είναι όμως… ακαδημαϊκός οπαδός του Παναθηναϊκού. Πηγαίνει γήπεδο, συχνά-πυκνά παίρνει και το διαρκείας του και τώρα συμμετέχει ενεργά (ιδρυτικό μέλος γαρ) στην Παναθηναϊκή Συμμαχία, βοηθώντας όσο μπορεί και στο επικοινωνιακό κομμάτι, όπως λέει ο ίδιος. «Δεν είναι κάτι τόσο φοβερό να δώσει ο κόσμος 150 ευρώ για κάτι που αγαπάει. Είναι 15 ποτά σε ένα μπαρ. Αν μπορείς να σώσεις ένα πράγμα που αγαπάς, είναι καλό. Κι ας είναι τόσο δύσκολες οι εποχές. Λες και δεν ξέρουμε ότι ο κόσμος δεν έχει να φάει. Κάποιοι αυτό λένε. Αυτό τι σημαίνει όμως; Οτι αν δεν ασχοληθώ εγώ ή κάποιος άλλος με τον Παναθηναϊκό θα έχει να φάει ο κόσμος; Δηλαδή τι θέλουν, να μας τα κόψουν όλα; Να πεθάνουμε όλοι πριν την ώρα μας;».

«Αυτοί δεν είναι άνθρωποι…»

Εχει αγωνία όχι μόνο για την πορεία την οικονομική και αγωνιστική του Παναθηναϊκού αλλά και εν γένει του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα μπορούσα να πω ότι το δικό του σύνθημα είναι «ναι στην ένταση και στο πάθος του ποδοσφαίρου, ναι στην καζούρα αλλά όχι στη βία». Θυμάται και ξεσπαθώνει: «Την ημέρα που έγινε το μακελειό στη Λαυρίου εγώ θα τους είχα πάρει τα κλειδιά. Και μη μου πει κανείς τι φταίει η ομάδα. Τι έφταιγαν οι ομάδες όταν η Θάτσερ είπε «έξω όλοι από την Ευρώπη» μετά το μακελειό στο Χέιζελ; Ολοι συνυπεύθυνοι. Οι ομάδες συντηρούν τους… στρατούς. Αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ. Και βλέπω πάντα μπάλα, από παιδάκι. Αλλά αυτό; Κι εγώ κλαίω ή έχω κλάψει όταν χάνει ο Παναθηναϊκός, αλλά θάνατος; Βαρελότα στο μπάσκετ; Αλλοι έριχναν με αεροβόλα στην πλάτη του Τζόρβα. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι…».
Τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα δεν τον ενοχλεί μόνο η βία αλλά και η απουσία του κόσμου από τα γήπεδα. Που όσο περνούν τα χρόνια όλο και μειώνεται. «Ετσι όπως πάνε τα πράγματα, ούτε οι Ολυμπιακοί δεν θα πηγαίνουν σε λίγο. Αν ξέρεις εκ των προτέρων πού θα καταλήξει ένα πράγμα, δεν έχει ενδιαφέρον να το παρακολουθήσεις».

Οι ίντριγκες και τα φράγκα

Και κάπου εδώ, σκέφτομαι, θα αρχίσει η συνωμοσιολογία για τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού. Με διαψεύδει απαντώντας: «Εγώ δεν πιστεύω σε ίντριγκες ή παράγκες, ότι δηλαδή ο Κόκκαλης έκανε παράγκα κ.ο.κ. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Αλλά υπάρχει το εξής αυτονόητο. Ετσι όπως τα έχει φτιάξει ο Πλατινί, είναι λίγο περίεργα τα πράγματα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο πρώτος να παίρνει όλο το χαρτί και όλοι οι άλλοι να είναι για τον Διάολο. Είναι και πολλά τα φράγκα. Και μονίμως αυτός που παίρνει τα λεφτά γίνεται όλο και καλύτερος. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει. Ο ένας δυναμώνει και οι άλλοι αποδυναμώνονται. Αν τότε είχε πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ και όχι ο Ολυμπιακός στα χαρτιά, θα είχε σωθεί η ΑΕΚ για πέντε χρόνια. Από ένα Τσάμπιονς Λιγκ καταστράφηκε η ΑΕΚ. Σε πιάνει αυτή η λαιμαργία όμως και ξεφεύγεις από τα όρια, με αποτέλεσμα το πρωτάθλημα να έχει αξία ως χρήματα και όχι ως ακόμη μία κούπα στο παλμαρέ».
Η ώρα περνάει, ο Λαυρέντης ως συνήθως χείμαρρος. Τελικά, ύστερα από δύο ώρες ποδοσφαιροκουβέντα δεν κατάλαβα τι αγαπάει περισσότερο: τον Παναθηναϊκό και το ποδόσφαιρο ή τη μουσική; Αυτό που διεπίστωσα πάντως για ακόμη μία φορά είναι η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό του. Ολοι πέρασαν από το τραπέζι μας.
Και κάτι ακόμη. Η επόμενη συνομιλία μας πρέπει αυτοδικαίως να γίνει στο «Red Café», στο «Γ. Καραϊσκάκης». Αλλωστε στον τελικό της Ευρωλίγκας μπάσκετ υποστήριξε τον Ολυμπιακό. «Μου την είχε σπάσει ο τρόπος που μας κέρδισε (σ.σ.: εννοεί τον Παναθηναϊκό) στον ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ»!
Οι Αγγελοι της Μεσογείου
Από τον Νταλί και τον Αντονιόνι ως τον Γκάλη, τον Καραγκούνη και τον Κριστιάνο Ρονάλντο…

Κατά κάποιον τρόπο η αυριανή συναυλία στο Καλλιμάρμαρο έχει σχέση με το ποδόσφαιρο. Ο Μαχαιρίτσας εξηγεί το πώς και το γιατί: «Για να αποδείξω ότι ζούμε και υπάρχουμε. Και συμμετέχουν όλοι οι καλλιτέχνες αφιλοκερδώς και θα δοθούν χρήματα συμβολικά σε κάποιον φιλανθρωπικό σκοπό. Γιατί να ζουν μόνο οι Βησιγότθοι και εμείς να πεθάνουμε επειδή την έχουν δει έτσι δέκα τραπεζίτες; Αυτή ήταν η σκέψη. Η δύναμη της Μεσογείου. Και στον Βορρά υπάρχουν άγγελοι, αλλά είναι μέσα στην αιθαλομίχλη, θαμμένοι, και δεν τους βλέπεις. Από τον Νταλί και τον Αντονιόνι ως τον Γκάλη και τον Καραγκούνη, Αγγελοι είναι όσοι προσφέρουν χαρά και ελπίδα στον κόσμο… Δεν έχουν άλλο ιδιαίτερο γνώρισμα… Αυτός ο στρυφνός Κριστιάνο Ρονάλντο προσφέρει χαρά στον κόσμο… Ποιοι είναι οι Αγγελοι, ο Παπαδήμος ή ο Ασμουσεν (σ.σ.: μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας); Μου θυμίζει τον Ρέιφ Φάινς στη «Λίστα του Σίντλερ». Τέτοιοι δεν είναι αυτοί;».

Οι Αγγελοι που θα συνοδεύσουν αύριο τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα είναι, μεταξύ άλλων, οι Ανταμό, Μπραντουάρντι, Καροτόνε, Κριστόφ, Ζουγανέλη, Πλιάτσικας, Παπακωνσταντίνου, Τσακνής, Φαραντούρη, Χ. Κατσιμίχας.
Τιμή εισιτηρίων: Προπώληση €10 και €15 και την ίδια ημέρα στα ταμεία €15 και €20. Περισσότερες πληροφορίες στα www.chronosart.gr και 211 2211.357.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ