Πολύ πριν ο αιγυπτιακός στρατός δείξει τα «δόντια» του στην Αίγυπτο, είχε καταστεί εμφανές ότι οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο είχαν ήδη αποτύχει, εκτιμά σε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα Guardian, υποστηρίζοντας ότι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η επανάσταση είναι η εξάπλωσή της.
«Αυτό που πολλοί ονομάζουν «Αραβική Ανοιξη» είχε εδώ και καιρό μετατραπεί σε «Αραβικό Χειμώνα», καθώς η άγρια καταστολή και η αντεπανάσταση κατέπνιξαν, σφετερίστηκαν ή εξέτρεψαν τη λαϊκή πίεση για δημοκρατικά δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη. Η ξένη επέμβαση άφησε τη Λιβύη στο χάος, η Συρία έχει εμπλακεί σε έναν σεκταριστικό πόλεμο, η Υεμένη βολεύτηκε με μία διακοσμητική αλλαγή τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν τις επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι διαδηλώσεις συνεχίζουν να καταστέλλονται βίαια από το Μπαχρέιν έως τη Σαουδική Αραβία» αναφέρει το δημοσίευμα.
Και συνεχίζει: «Αφού ξεφορτώθηκε τον δικτάτορα Χόσνι Μουμπάρακ, η στρατιωτική χούντα της Αιγύπτου συνέχισε τις φυλακίσεις και τον βασανισμό χιλιάδων προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία (…) Για ορισμένους, η εκλογή ενός ισλαμιστή προέδρου από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα επαναβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους τους. Η ισραηλινή εφημερίδα Yediot Aharonot έγραψε για τη νίκη του Μοχάμεντ Μούρσι: » Σκοτάδι στην Αίγυπτο». Στην πραγματικότητα, οποιεσδήποτε ελεύθερες εκλογές στην Αίγυπτο (και στις περισσότερες αραβικές χώρες) τα τελευταία χρόνια θα οδηγούσαν στην εκλογή ισλαμιστή προέδρου. Και όταν η εναλλακτική ήταν ένας πρώην πρωθυπουργός του Μουμπάρακ, οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν παρωδία».
Οπως αναφέρει το άρθρο, αν και η Μουσουλμανική Αδελφότητα θα ήθελε να αντιγράψει το τουρκικό μοντέλο του δημοκρατικού Ισλαμισμού, οι στρατηγοί της Αιγύπτου δείχνουν εμφανώς ότι προτιμούν την παλαιά τουρκική πρακτική του «βαθέος κράτους», κρυμμένου πίσω από μία κοινοβουλευτική βιτρίνα. Αν αυτό συμβεί, θα σημάνει το τέλος της δημοκρατικής αλλαγής στην Αίγυπτο αλλά και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Επίσης, θα καταστρέψει την αξιοπιστία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
«Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να πάει μπροστά ο νέος πρόεδρος θα είναι να κινητοποιήσει την εκλογική του βάση σε συνδυασμό με τις αντικαθεστωτικές και προοδευτικές δυνάμεις και να αντιμετωπίσει τον στρατό στα σημαντικά δημοκρατικά ζητήματα» γράφει ο Guardian, καταλήγοντας: «Στο μεταξύ, οι πρώτες ελεύθερες εκλογές για αιγύπτιο πρόεδρο θα δώσουν νέα ώθηση στη δημοκρατική αλλαγή σε όλη την περιφέρεια (…) Η εξάπλωση της εξέγερσης είναι απαραίτητη αν πρόκειται να υπάρξει πραγματική αλλαγή στον αραβικό κόσμο. Η Σαουδική Αραβία και άλλες υποστηριζόμενες από τη Δύση δικτατορίες του Κόλπου είναι πρωτοπόρες στην καταστολή και στον εκτροχιασμό των εξεγέρσεων των τελευταίων 18 μηνών. Μόνο όταν φθάσει στην καρδιά της απολυταρχίας, η αραβική επανάσταση θα είναι ασφαλής».
