Η στάθμη της θάλασσας σε μεγάλο μέρος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, μιας από τις πιο πυκνοκατοικημένες παράκτιες περιοχές του κόσμου, ανεβαίνει τέσσερις φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη, προειδοποιεί μελέτη της αμερικανικής γεωλογικής υπηρεσίας USGS. Μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Νόρφολκ και η Βοστόνη απειλούνται με συχνότερες πλημμύρες, και σημαντικοί υδροβιότοποι κινδυνεύουν από τη διάβρωση των ακτών.
Εκτεθειμένες μεγαλουπόλεις
Η ραγδαία άνοδος της στάθμης απειλεί την ακτή σε μήκος 1.000 χιλιομέτρων, από τη Βόρειο Καρολίνα μέχρι τη Μασαχουσέτη. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Νόρφολκ, η Βοστόνη, η Βαλτιμόρη και η Φιλαδέλφεια, επισημαίνει η μελέτη στη βρετανική επιθεώρηση «Nature Climate Change».
Μετρήσεις του ύψους της παλίρροιας δείχνουν ότι, από το 1990 έως σήμερα, η στάθμη του Ατλαντικού στην περιοχή αυτή ανεβαίνει κατά 2,0 έως 3,7 χιλιοστά το χρόνο. Συγκριτικά, ο παγκόσμιος μέσος όρος για το διάστημα αυτό είναι 0,6 έως 1,0 χιλιοστό το χρόνο.
Αιτία της τεράστιας διαφοράς είναι πιθανότατα η διατάραξη των ωκεάνιων ρευμάτων στον Ατλαντικό, εξηγούν οι ερευνητές. Καθώς λιώνουν οι πάγοι της Γροιλανδίας, μεγάλες ποσότητες ψυχρού νερού εισρέουν στον ωκεανό και κινούνται νότια, μέχρι που συναντούν το λεγόμενο Ρεύμα του Κόλπου, έναν ιμάντα μεταφοράς θερμού νερού που κινείται βορειοανατολικά προς τη Βρετανία. Η απότομη επιβράδυνση του ρεύματος προκαλεί τελικά απότομη ανύψωση της στάθμης.
Το φαινόμενο έρχεται να προστεθεί στην ανύψωση της στάθμης που προκαλούν οι εποχικοί κυκλώνες και πιθανότατα θα αυξήσει τη συχνότητα των πλημμυρικών επεισοδίων, τονίζουν οι ερευνητές.
«Τα ακραία επίπεδα νερού που καταγράφονται τον χειμώνα ή στη διάρκεια τροπικών καταιγίδων, περίπου μία ή δύο φορές τον χρόνο, ενδέχεται να συμβαίνουν πιο συχνά, καθώς η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έρχεται να προστεθεί στη φουσκοθαλασσιά των καταιγίδων» εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Κάρα Ντόναν, ωκεανογράφος της USGS και μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Ανατροπή των προβλέψεων
Στην έκθεση που δημοσίευσε το 2007, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή εκτιμούσε ότι μέχρι τα τέλη του αιώνα η στάθμη των ωκεανών σε παγκόσμιο επίπεδο θα ανυψωθεί έως και κατά 59 εκατοστά. Ακόμα και μια τέτοια μέτρια άνοδος θα καθιστούσε μη κατοικήσιμες πολλές νησιωτικές περιοχές αλλά και πυκνοκατοικημένα δέλτα ποταμών σε όλο τον κόσμο.
Έκτοτε, όμως, οι κλιματολόγοι έχουν αντιληφθεί ότι η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο από ό,τι εκτιμούσε η έκθεση του ΟΗΕ. Η άνοδος της στάθμης μέχρι το 2100 υπολογίζεται τώρα σε περίπου ένα μέτρο.
Σε μια δεύτερη μελέτη που παρουσιάζεται στο ίδιο τεύχος του «Nature Climate Change», ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου θα οδηγούσε σε άνοδο της στάθμης κατά 1,5 μέτρο σε σχέση με τα επίπεδα του 2000. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας φτάσει τους δύο βαθμούς, η άνοδος της στάθμης θα ήταν σχεδόν διπλάσια στα 2,7 μέτρα.
Οι δυσοίωνες εκτιμήσεις έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενη μελέτη που έδειχνε ότι μια άνοδος της στάθμης κατά ένα μέτρο θα αύξανε τον κίνδυνο πλημμύρας στη Νέα Υόρκη από το ένα επεισόδιο κάθε εκατό χρόνια σε ένα επεισόδιο κάθε τρία χρόνια.
