Καθώς η κρίση χρέους αγγίζει την καρδιά της ευρωζώνης, οι ευρωπαίοι ηγέτες σπεύδουν να δώσουν ανάσες ζωής στο ευρώ. Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στη Ρώμη, μία εβδομάδα πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, οι ηγέτες της Ιταλίας Μάριο Μόντι, της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ κατέληξαν σε συμφωνία για τη θέσπιση μέτρων προώθησης της ανάπτυξης.
Οι ηγέτες της Ιταλίας Μάριο Μόντι, της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ανακοίνωσαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου τη συμφωνία τους για τη δημιουργία ενός πακέτου μέτρων ανάπτυξης αξίας 130 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 1% του ΑΕΠ της ευρωζώνης και το οποίο θα παρουσιαστεί από τη Σύνοδο Κορυφής στο τέλος του μήνα.
Οπως δήλωσε ο οικοδεσπότης ιταλός πρωθυπουργός, «η ΕΕ έχει κάνει σημαντικά βήματα για την ενίσχυση της ευρωζώνης, τα οποία ωστόσο είναι ανεπαρκή, ειδικά από την πλευρά της ανάπτυξης», ενώ συμπλήρωσε πως η συνάντηση της Ρώμης έχει στόχο να καταστήσει πιο αποτελεσματική τη Σύνοδο Κορυφής της προσεχούς εβδομάδας. Ο Μάριο Μόντι υπογράμμισε επίσης ότι οι τέσσερις ηγέτες συμφωνούν για την καλύτερη χρήση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ενώ τόνισε πως οι αξιωματούχοι της ΕΕ και της ΕΚΤ ετοιμάζουν σχέδια για την υπεράσπιση της ευρωζώνης. «Οι αγορές πρέπει να μάθουν πως το ευρώ είναι εδώ για να μείνει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο ιταλός πρωθυπουργός, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Από τη μεριά του ο γάλλος πρόεδρος αναφερόμενος στο ζήτημα της ανάπτυξης σημείωσε ότι τα μέτρα πρέπει να επιταχυνθούν και οι υφιστάμενοι μηχανισμοί σταθερότητας πρέπει να χρησιμοποιηθούν πλήρως. Ο Φρανσουά Ολάντ για ακόμη μία φορά εξέφρασε την αντίθεσή του στη λιτότητα και στη μεταφορά εθνικής κυριαρχίας χωρίς αλληλεγγύη. Αναφερόμενος στα ευρωομόλογα είπε ότι πρέπει να δημιουργηθούν εντός της επόμενης δεκαετίας, ωστόσο πρώτα θα πρέπει να γίνουν βήματα προς την ενίσχυση της ενοποίησης της Ευρώπης, ερχόμενος πιο κοντά στις θέσεις του Βερολίνου.
Η γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι συμφωνεί πως η δαπάνη του 1% του ΑΕΠ της ΕΕ για αναπτυξιακά μέτρα αποτελεί μια καλή ιδέα. «Είναι ένα σημαντικό μήνυμα που το έχουμε ανάγκη» τόνισε. Ωστόσο, η Ανγκελα Μέρκελ απέκλεισε για άλλη μία φορά το ενδεχόμενο απευθείας διάσωσης των τραπεζών λέγοντας ότι κάτι τέτοιο παραβιάζει τις ευρωπαϊκές συνθήκες και τόνισε ότι οι γερμανοί φορολογούμενοι χρειάζονται εγγυήσεις για το πού πηγαίνουν τα χρήματα της βοήθειας.
Ο Μάριο Μόντι πάντως προειδοποίησε ότι οι συνέπειες μιας αποτυχίας της Συνόδου Κορυφής στις 28 και 29 Ιουνίου μπορεί να είναι «αποκαλυπτικές», μιλώντας για μια «πιθανή δίνη θανάτου», της οποίας τα αποτελέσματα μπορεί να είναι περισσότερο πολιτικά και λιγότερο οικονομικά. Μιλώντας σε ξένες εφημερίδες πριν από τη μίνι σύνοδο της Παρασκευής δήλωσε ότι υπάρχει περιθώριο μιας εβδομάδας προκειμένου να σωθεί η ευρωζώνη.
Προσέθεσε ότι οι «4» της ευρωζώνης εργάζονται πάνω σε ένα σχέδιο που έχει ως στόχο τον περιορισμό της εξάπλωσης της «μόλυνσης» από την κρίση χρέους, ενώ ικανοποιεί και την άρνηση της Γερμανίας να επιβάλει κυρώσεις για οικονομική ανευθυνότητα. Το σχέδιο, είπε, είναι ένα από τα «απολύτως απαραίτητα» που πρέπει να συμφωνηθούν στη Σύνοδο Κορυφής της επόμενης εβδομάδας.
Πάντως, ανοικτά πλέον έχει αρχίσει να συζητείται το ενδεχόμενο οικειοθελούς αποχώρησης χωρών από τη ζώνη του ευρώ προκειμένου να βγάλουν από πάνω τους το γερμανικό κοστούμι της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που οδηγεί στην ύφεση και υπονομεύει την οικονομική ανάκαμψη. Αυτό που ως πριν από λίγο καιρό αποτελούσε ταμπού και κανείς δεν ήθελε ούτε να ακούει τώρα εμφανίζεται ως μια εναλλακτική, η οποία πάντως συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες, προς το παρόν τουλάχιστον.
Προχθές ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το κόμμα του οποίου στηρίζει την κυβέρνηση του Μάριο Μόντι, δήλωσε ότι «η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ δεν είναι βλασφημία». Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, για μία χώρα όπως η Ιταλία που διαθέτει ισχυρή παραγωγική βάση η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα υπό το σκεπτικό ότι θα ακολουθούσε μια ανταγωνιστική υποτίμηση θα μπορούσε να τη βοηθήσει να επιστρέψει ταχύτερα απ’ ό,τι το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.
Πάντως, με τα σημερινά επίπεδα δανεισμού, θεωρείται ζήτημα χρόνου για την Ισπανία να προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Αυτό θα εξαντλήσει τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους και πλέον θα πρέπει να υπάρξει και νέα οικονομική ενίσχυση από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για τη διάσωση της Ιταλίας. Αν και τα δημοσιονομικά ελλείμματα της τελευταίας είναι μικρότερα από αυτά της Ισπανίας, οι ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους της είναι πολύ μεγαλύτερες. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η Ιταλία χρειάζεται νέα χρηματοδότηση ίση με το 28,7% του ΑΕΠ της το 2012. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό το οποίο με τα επιτόκια πάνω από 6% η Ιταλία δύσκολα μπορεί να εξυπηρετήσει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
