Oσο είναι ανοιχτό το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι, ζυγιάζει τα λόγια του προσεκτικά, στη συνέχεια χαλαρώνει. Με ένα καινούργιο άλμπουμ στις αποσκευές του με τον τίτλο-δήλωση «Αλλος εγώ». Μουσικά, πάντως, παραμένει ποπ με κάποιες περιπετειώδεις ηχητικές πινελιές, σκα ή παραδοσιακούς ρυθμούς κυρίως. Παράλληλα, συνεχίζει τις επιτυχημένες καλοκαιρινές εμφανίσεις του στο πλευρό του Στέλιου Ρόκκου σε νυχτερινό κέντρο της Γλυφάδας.
Ο νεαρός πολυτεχνίτης έχει γράψει τραγούδια για τον Πασχάλη Τερζή και τον Νότη Σφακιανάκη, αλλά έχει ντύσει μελωδικότατα και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου στην «Πεταλούδα» της Δήμητρας Παπίου. Εχει, επίσης, εδώ και καιρό στο συρτάρι ένα project, κάτι σαν μουσικό παραμύθι «για το οποίο θέλω να καλέσω καλλιτέχνες που θαυμάζω πολύ, από την άλλη πλευρά…» λέει και σταματάει τον συλλογισμό του για να πει κάτι άλλο: «Υπάρχει μια μυστήρια κόντρα μεταξύ των ειδών της μουσικής στην Ελλάδα. Και σε αυτό που ονομάζουμε έντεχνο τραγούδι, αλλά και σε αυτό που λέμε ποπ/λαϊκό υπάρχουν αξιόλογοι και κακοί καλλιτέχνες και αυτός είναι ο μόνος διαχωρισμός που θα έπρεπε να γίνεται».
Δεν θεωρεί εαυτόν νέο καλλιτέχνη, έχει πλούσιο βιογραφικό για τα χρόνια του, και βρίσκει ότι όλο αυτό που ζούμε είναι για τους μουσικούς μια ευκαιρία «για να αρχίσουμε να σεβόμαστε ακόμη περισσότερο τον κόσμο που μας ακούει. Ευκαιρία να δουλέψουμε σκληρά για να τιμήσουμε αυτούς που μας επιλέγουν για τη διασκέδασή τους». Τη δική του εξέλιξη την έχει, άλλωστε, ταυτίσει με τη σκληρή δουλειά: «Πρέπει να θες να γίνεσαι καλύτερος, αν δεν το νιώθεις αυτό σημαίνει ότι έχεις πεθάνει. Ειδικά ένας καλλιτέχνης πρέπει να θέλει να εξελίσσεται: είναι μόνιμο άγχος, γιατί δεν σταματάει πουθενά αυτή η διαδικασία, πρέπει συνεχώς να ξεπερνάς τα όριά σου. Πρωταθλητισμός».
